17. Band XV, No. 1/3. 1— 30. Jnni 1917.
in
R
epertorium specierum novarum regni vegetabilis.
Centralblatt für Sammlung und Veröffentlichung . von Einzeldiagnosen neuer Pflanzen.
herausgegeben
von
Professor Dr. pbil. Friedrich Fedde. I
Es liegt als Bogen 3 Repertorium Europaeum I, 16 bei.
eis des Bandes 25 Mk., für das Ausland 27 Mk., der einseitig bedruckten Ausgabe 30 Mk., bezw. 33 Mk.
. DAHLEM bei BERLIN. UE S AG DĘS HERAUSGEBERS, KABECKSTRASSE 49. | F OMMISSIONS-MERLAG FAN, PE B >GER. BEDI |
DRAIN
K. Dinter,
Neue und wenig bekannte Pflanzen . Deutsch- Südwest-Afrikas
unter besonderer Berücksichtigung der Sukkulenten mit 64 Lichtdruckbildern in . natürlicher Größe
Vom Herausgeber des Repertoriums gegen — * == von 4 Mark portofrei zu beziehen
| i! I ul ||| 1
DUNT
XXXV.
XXVIII.
LXI.
XX VIII.
XLII.
. Harms, H Eine neue Crotalaria-Art aus dem
XLIV.
XI.
XXXIII.
LXIV. XXIL
XXXVI.
XXXVI
` Inhalt.
Kongogebiet: Crotalaria oxyphylla Harms. (Originaldiagnose.) . . . 20... p.19
. —. Berichtigung [Afzelia acuminata] . . . . p.19 . —. Drei neue Araliaceen von Borneo. (Original
diagnosen.) . . ... . . pp. 20—22 `
. —. Eine neue Gattung der Leguminosae aus
dem tropischen Afrika, Haplormosia Harms. (Originaldiagnose.). . . . . . . . . . . pp. 22—24 —. . Araliaceae andinae. (Originaldiagnose.). . pp. 245—254 XXXIV. Hassler, E. Solanacea paraguariensia
critica vel minus cognita. I. Il. (Originalarbeit.) pp. er
. LVII. Herter. 2tinera Herteriana. 1. II. (Original-
arbeit). . . . 0s. ss . pp. 313—881, 394—896
. Knuth, R. Geraniaceae novae. I. (Original
diagnosen.) a . . . pp. 135—138
. Krause, K. Eine neue Lorantladee a aus Zentral,
amerika. (Originaldiagnose. . . . . . . . pp'441—442
. Léveillé, H. et Thellung, A. ` Oenothera argentinae
spec. nov. (Originaldiagnosen.) . . ~. - + + PP. 133 —134
. XIII. Mez, Carl. Generis Paspali species novae.
(Originaldiagnosen.) . . 00s + pp. 21—32, 60—76
. —. Sacciolepsis, Mesosetum, Thrasya, Ichnanthus
genera speciebus novis aucta. (Original:
diagnosen.) . . pp. 122 —138 Pilger, R. Ein Beitrag zur Kenntnis von Pan, tago Sect. Leucopsyllium. (Originalarbeit.) . . pp. 420—425 Pritzel, E. Species novae ex Australia centrali. (Originaldiagnosen. ]- c4 pp. 356—361 Rubner, K. Ein neues Epilobium (E. Gracbneri
aus Westrussland. (Originaldiagnose. . . . pp. 179—180
Schlechter, R. Orchidaceae novae et eriticae. (Originalbeschreibungen.) Decas XLIX—L. Additamenta ad Orchideojogiam ecuadorensem. mM. . ... pp. 49—59
—. —. Decas LI— LIII. Additamenta “ad Orchideologiam guatemalensem. Decas LIV. . pp. 193—217
—. —. Decas LV—LVII. Additamenta ad Orchideologiam madagascarensem. (Original-
beschreibungen.) . . . . . pp. 324—340 —. Artenverzeichnis von Dekade 1—50 . - + pp. 443—448 —. DieGattung — Rehb. f. (Original:
arbeit). . . pp. 139—148 —. Die Gattung Restrepia H. B. u. Kth. (Original , arbeit.) - í ls pp. 255 —270 -—. "Mitteilungen über einige -eüropitiéhe and mediterrane Orchideen. I. (Originalarbeit) . . pp. 273—302
. —. Zwei interessante Ee? der Spiranthinae. me EE — oe eS S pp. 416—417
: Inhalt.
. Schulz, O. E. Sisymbrium septulatum DC., eine
bisher nicht genügend bekannte Art. - (Original : = UE
diagnosen.) . . . . . . . . pp. 3869—3712 °
. Thellung, A. Neues aus den „Berichten der PRU
Schweizerischen Botanischen Gesellschaft,“
Heft XXIV—XXV, Jahrg. 1915/16 (1916) x Ee
„Fortschritte der Floristik (Gefüsspflanzen)* . . pp. 33—39 GE
, Urban, Ign. Haken doming enses. (Original- Pd
arbeit.) . ... . . . pp. 5—18
. XXIV. XL. LVII. —. Sertum antillanum. IV.
V. VI. VIL (Originaldiagnosen.) pp. 98—112, 156—171, 305—323. : 397—415 .
. XXVI. XXXIX. XXXVII. XLVIIL LI. LXVII.
Vermischte neue Diagnosen
pp. 89—41, 175—176, 181—190, 270—272, 368, 381— 382,
440—441.
. Winkler, Hubert. Urticaceae papuanae novae. l. D (Originaldiagnosen.) . . . . . . . . . . pp.418—419 ~~
- Fedde, Lichtbilder zur Pflanzengeographie und Biologie:
. 89.— 96. Reihe. Winkler, Hubert. „Siebenbürgen
und Banat . . e. 5 pp. 42—48. . 99. Reihe. Lauche, R. Pilze. v. QU acces M B83.
. 100. Reihe.. Hueck, K, — H., Wiese, E.
Pilze. VL. . . . . pp. 190 . 121.—123. Reihe. Hueck, K, Ottmann, H., Nee; ZE E. Mitteleuropüische Flora. XXX.—XXL . pp. 191—192 . 195.— 126. Reihe. Lauche, R. Mittelouropäische or Flora. XXII. XXII .. 0. 0. pp, 383—884
. 127.—130. Reihe. Graebner, Paul. De Urwald von Bialowies in Littauen . . . <. . . pp. 302 — 304
Ka
. Aellen,
. XLIII. LXII. Dinter, K.
Inhalt.
Paul. Neue
im Genus Chenopodium. (Originaldiagnosen.)
. Brause, G. Ein neues Adiantum aus West-
indien (A. Urbanianum). (Originaldiagnose.)
. Bitter, Georg. Solana nova vel minus cognita.
LVI. (Originaldiagnosen.) .
. — Solanaceae quattuor austro-americanae adhuc
generibus falsis adscriptae. (Originaldiagnosen.)
. Candolle, C. de. Piperaceae antillanae. (Original:
arbeit.) .
. Christensen, C. Dryopteris species el varietates
novae. (Originaldiagnosen.)
. Dammer, U. Neue Arten von Lachemilla aus
Mittel- und Südamerika. (Originaldiagnosen.)
. — Zwei neue Solanaceen, Jochroma (Euiochroma)
Weberbaueri und Cacabus ` multiflorus aus Peru. (Originaldiagnosen.)
. — Eine neue Liliacee, Tricyrtis parviflora, « aus
Japan. (Originaldiagnose.)
. —. .Holodiscus Loeseneri spec. nov. aus Mexiko.
(Originaldiagnose.) .
V.. —. Polygonum ($ Echinocaulon) —— spec.
(Originaldiagnose.) (Ori-
nov. aus Tropisch-Afrika. —.. Acnistus- Arten des Berliner Herbars. ginalarbeit.) BE Num SEG Index der aus Deutsch- Südwestafrika bis zum Jahre 1917 bekannt ge- wordenen Pflanzenarten. I. ll. III. (Original- arbeit.) .
Koisikavenses*.
Band I (1912—1913) ed J. Mat- sumura oro Na, MeN S
. — Deckblatter y ; . LXVI. (—) Species novae ex: Bulletin de l'As-
sociation Pyrénéenne pour l'échange des plantes
. Grübner, P. Aretiastrum maximum, eine neue
Valerianacee aus Peru, (Originaldiagnose ) ©
Bastardkombinationen :
pp. 177—179 p. 93 | . pp. 93—98 pp. 149—155 pp. 1—5 x pp. 24—26 pp. 362—365. pp. 266—267 ' s 261—363 p. 385 . p. 386 pp. 386—394
t ; pp. 77—92, 340—355, 426 — 433 . Fedde, F. Species novae ex „Icones Plantarum
pp. 171—115. pp. Se ke
-—
regni V
Centralblatt für Sammlung und Veröffentlichung von Einzeldiagnosen neuer Pflanzen.
Berausgegeben
von
_ Professor Dr. pbil. Friedrich Fedde.
: — von Süst's Botanischem Jahresberichte.
Fasciculus XV (1918/19)
` DAHLEM bei BERLIN.
Repertorium sperierum novarum regni vegetabilis.
No. 415/417 XV. Band . 80. Juni 1917
Neunte Kriegsnummer.
Mit diesem Hefte beginnt der neue Band XV. Ich bitte um umgehende Einsendung des Bezugspreises für diesen Band. Vom 1l.Oktober 1917 ab muss ich einen Kriegszuschlag von 25% für alle bis dahin noch nicht bezahlten Bezugsgelder eintreten lassen, auch für die früheren Bande.
m Fedde, z. Zt. Hauptmann u. Referent für Volksernáhrung
bei der Kriegsamtsstelle Posen, ` ' ' Posen W 3, Gr. Berliner Str. 39 I.
I. Piperaceae antillanae. Auctore C. de Candolle. (Originalarbeit.) | Piper L. Sectio Carpunya C. DC. in Prodr, Vol. XVI, 1, p. 326.
1. Piper caledonianum C. DC., spec. nov.
Ramulis glabris; foliis. modice petiolatis glabris, limbo elliptico- lanceolato basi laevissime inaequilatera utrinque acuto apice obtusiuscule et sat longe acüminato, nervo centrali nervos adscendentes utrinque 6— mittente quorum infimüs a basi, supremus alte supra medium centralis soluti, petiolo basi ima vaginante; pedunculo .glabro petiolum aequante vel paullulo superante, spica quam limbus fere duplo breviore apice obtusa, bracteae pelta triangulari pedicelloque angusto margine hirsutis; antheris ovatis quam filamenta brevioribus; bacca obpyramidato- trigona parcissime pilosa; stigmatibus linearibus.
Frutex parvus. Ramuli in sicco pallidi, spiciferi 2 mm. crassi, collenchyma libriforme. continuum, fasciculi intramedullares 1-seriati, canalis lysigenus unicus centralis. Limbi in sicco pallidi membranacei minutissime pellucido-punctulati, 13—14,5 cm longi, 5 cm lati; petioli 8 mm longi. Spicae submaturae 6 cm longae et.2 mm crassae, in sicco fuscescentes, canali :lysigeno centrali munitae; stamina 3 basi ima
baccae adhata; stigmata 3 sessilia. — Species : P. cabogrami C. DC. et
P. aequali Vahl proxima. . Repertorium specierum novarum. XV. (30. VI. 1917.) 1
VA
2 C. de Candolle.
Hab. in Tobago prope Caledonia: W. E. Broadway no. 4645 (h. Cand.).
Sectio Steffensia C. DC. in Prodr. Vol. XVI, 1, p. 251.
2. Piper pilipedunculum C. DC., spec. nov.
Ramulis hirsutis; foliis modice petiolatis, limbo oblongo-ovato-lanceo- lato basi inaequilatera altero latere subacuto altero anguste rotundato, apice acute et sat longe acuminato, supra glabro, subtus ad nervos ad- presse hirsuto, nervo centrali nervos adscendentes utrinque 5 mittente quorum supremus paullo infra medium centralis solutus, petiolo subtus hirsuto usque ad limbi latus longius vaginante; pedunculo breviter hirsuto quam petiolus multo breviore, spica quam limbus fero triplo breviore apice obtusa, bracteae pelta triangulari pedicelloque margine longe hirsutis; antheris rotundatis filamenta fere aequantibus; bacca ob- pyramidato-trigona glabra; stigmatibus linearibus.
Frutex. Ramuli spiciferi 1 mm crassi, collenchyma libriforme primum continuum dein altero latere in fasciculos approximatos dispositum, fasciculi intramedullares 1-seriati, canalis lysigenus nullus. Limbi in sicco firme membranacei, minutissime pellucido-punctulati, 16—17 cm longi, 5—6 cm lati; petioli usque ad limbi latus longius 6 mm inter limbi latera 3 mm longi. Pedunculi 2 mm longi; spicae bacciferae 5 cm longae, usque ad 3 mm crassae; stamina 4 basi baccae adnata ; stigmata 3 sessilia.
Hab. in Tobago ad Englishman's Bay: W. E. Broadway no. 4701
(h. Cand.).
Obs. Piperi tobagoano C. DC. affine, differt limbi forma, petiolo usque ad limbum vaginante, spica breviore.
3. Piper lambeauense C. DC., spec. nov.
Ramulis glabris; foliis breviter petiolatis, limbo oblongo-ovato-lanceo- lato, basi inaequilatera altero latere acuto altero subacuto, apice acute acumi- nato, supra glabro subtus ad nervos parce piloso, nervo centrali nervos adscendentes utrinque 5 mittente, quorum supremus paullo infra medium centralis solutus, petiolo subtus adpresse hirsuto basi ima vaginante; pedunculo glabro quam petiolus breviore, spica quam limbus triplo breviore apice obtusa, bracteae pelta triangulari ped:selloque margine breviter hirsutis; antheris rotundatis quam filamenta brevioribus; stigmati- bus linearibus; bacca obpyramidato-trigona glabra.
Frutex 6 m altus. Ramuli spiciferi 1,5 mm crassi, collenchyma ,
libriforme in fasciculos approximatos dispositum, fasciculi intramedullares 1-seriati, canalis lysigenus nullus. Limbi in sicco membranacei minu- tissime pellucido-punetulati usque ad 19 cm longi et 5 —6 cm lati; petioli usque ad limbi latus longius 6 mm inter limbi latera 4 mm longi. Pedunculi 7 mm longi; spicae bacciferae 6 cm longae et 2 mm crassae, bractea pelta in sicco margine fuscescente hirsuta; stamina 4 basi ima baccae adnata; stigmata 3 sessilia.
* er
Piperaceae antillanae. 3
Hab. in Tobago ad Lambeau, windward on a shaded bank, No- vembri: W. E. Broadway no. 4276 (h. Cand.).
Obs. Piperi Readü C. DC. affine, differt limbi forma, petiolo basi ima vaginante, spica breviore, bacca glabra.
4. Piper mornicola 8 longifolium C. DC. in Urb. Symb. Ant. V, p. 194.
Hab. in Tobago ad Easterfield, growing in a shaded valley: W. E. Broadway no. 4185 (h. Cand.).
Sectio Enckea C. DC. in Prodr. Vol. XVI, 1, p. 243.
5. Piper Richardianum C. DC. in Prodr. Vol. XVI, 1, p. 249.
Var. 4 glabrifolium C. DC. nov. var.
Foliis omnino glabris, limbo elliptico-lanceolato basi aequilatera acuto apice acute acuminato, 8 —11 cm longo 8,5—4 cm lato, 5-nervio; pedun- culo glabro petiolum paullo superante.
Hab. in Cuba, wooded coastal hills: N. L. Britton, E. G. Britton, J. F. Cowell no. 12492, hillside thicket: no. 12850 (herb. reg. Berol. ex herb. N. York bot. Garden); Jamaica, Stanmore hill, 2200 f. alt: W. Harris no. 9972 (ibid.).
Var. y latilimbum C. DC., nov. var.
Foliis omnino glabris, limbo ovato-lanceolato basi aequilatera acuto apice acute acuminato usque ad 11 cm longo et 6,3 cm lato; pedunculo glabro petiolum fere aequante. — Forsan species distincta.
Hab. in Cuba, wooded hillside: N. L. et E. G. Britton, J. F. Co- well no. 12625 (herb. reg. Berol. ex herb. N. York. bot. Garden).
Peperomia R. et Pav.
6. Peperomia perinduta C. DC., spec. nov.
Caule villoso; foliis ternis—quaternis, modice petiolatis, limbo e basi cuneata obovato apice integro, utrinque longe piloso ciliatoque, 3-nervio, petiolo hirsuto; peduneulis terminalibus praesertim inferne hirsutis petiolos superantibus, spicis glabris limbos fere aequantibus subdensi- floris tenuibus, bracteae pelta rotundata; antheris ellipticis, filamentis brevissimis; ovario impresso ovato paullo infra apicem inconspicue stigmatifero; stigmate glabro.
Planta rupestris, ut videtur repens. Caulis inferne e nodis radicans, in sicco complagatus usque ad 2 mm crassus. Limbi in sicco mem- branacei, supremi 1,8 mm longi et 1,9 mm lati, subsequentes usque ad 3 cm longi et 1,5 cm lati; petioli 5 mmlongi. Pedunculi 9 mm longi, spicae 1 mm crassae, bracteae pelta 0,5 mm diam. — Species P. lepto- stachyae affinis.
Hab. in Haiti, camp no. 5, on rocks, Plaisance to Gonaives altit. 750 m, August.: G. W. Nash and N. Taylor no. 1487 (herb. reg. Berol).
7. Peperomia persuccosa C. DC., spec. nov.
Omnino glabra; foliis alternis modice petiolatis, limbo elliptico-lanceo- lato basi et apice acuto, 5-nervio; pedunculis axillaribus terminalibusque quam petioli paullo brevioribus; spicis limbos paullo superantibus densi-
1*
4 C. de Candolle: Piperaceae antillanae.
floris, ‘bracteae pelta rotunda centro pedicellata; antheris ellipticis, fila- mentis brevissimis; ovario emerso turbinato in medio apicis carnosi stigmatifero; stigmate parvo glabro. - EE | Planta erecta, 1—2-pedalis persuccosa. Caulis 5 mm crassus ramique quadrangulares. Limbi in sicco subrigidi opaci, 7—8 cm longi 3,5—4 cm lati; petioli 8—10 mm longi. Pedunculi circiter 5 mm longi; spicae florentes usque ad 9 cm longae et 1,5 mm crassae, bracteae pelta 0,5 mm diam. Hab. in Guadeloupe, Houel-Mont, sat rara, ad . rupes et saxa, 280—420 m altit.: Duss no. 2830 (herb. reg. Berol). - Obs. Peperomiae Rupertianae C. DC. subaffinis, differt limbo multo majore aliisque. notis.
8. Peperomia latimerana C. DC., ‚spec. nov.
Omnino „glabra; foliis alternis modice petiolatis, -limbo subovato-
lanceolato, basi et apice acuto, 5-nervio; pedunculis terminalibus petiolos paullo superantibus, spicis limbos superantibus densifloris, bracteae pelta rotunda centro pedicellata; antheris rotundatis quam ‘filamenta sat longa brevioribus; ovario emerso superne scutuliformi scutulo elliptico. apice obtuso in medio stigmatifero; stigmate minuto glabro; bacca 'globosa «apice oblique mucronulata glandulis conspersa, maturitate rhachis processu conoideo sustenta. - . , , - - Planta arboricola..Caulis e nodis radicabs.i in vivo teres.8 mm crassus. Limbi in siéco membranacei usque ad 6,5 em. longi: et 2,8.cm ‘lati, nervuli pauci; petioli 8-10 mm longi. Pedunculi 10—15 mm longi. Spicae circiter 6 cm longae et 1,5 mm crassae, bracteae pelta 0,5 mm diam.; bacca fere 0,75 mm crassa.
Hab. in Jamaica, Latimer, Cinchona plantation, 5000 f. altit. grow- ing on trees: W. Harris no. 8827 (herb. reg. Berol.).
Obs. Peperomiae cuneatae Miq. affinis, differt limbi forma et. Jongi- tudine, bacca brevius mucronata, .
9. Peperomia Taylorii C. DC., spec. nov.
. Omnino glabra; foliis alternis brevissime petiolatis, limbo ' subovato- elliptico-lanceolato, basi ima acuto apice longe et acute acuminato, '9-nervio, nervo centrali nervos 2 adscendentes mittente, quorum supremus fere a medio centralis solutus, nervis lateralibus utrinque 3 à basi solutis adscendentibus; pedunculis terminalibus petiolos paullo superantibus, ‘spicis limbos fere duplo superäntibus densifloris, bracteae pelta paullo infra medium brevissime pedicellata; antheris ellipticis filamenta latius- cula fere aequantibus; ovario impresso superne scutuliformi, seutulo vato apice attenuato et obtuso infra medium stigmatifero.
Planta erecta, 'Caulis in sicco ‘durus ‘et cómplán&tus cireiter 2 mm crassus. Limbi in sicco rigidi- creberrime -pellucido- punetülati 8,5 cm longi 1,7 em lati; petioli 2 mm longi: "Pedunculi: üsqie' "ad" 30 mm longi; spicae cireiter 6,5 em- longae et: bo mm. oe, braeteae” ‘pélta 0,15 mm diam." oi i Hilft; £x Vct ü 394 IS
Ign. Urban: Melastomataceae domingenses. 5
In horto bot. New York culta a cl. Taylor e Sto. Domingo orient, allata (herb. reg. Berol). .
Obs. Peperomiae Harrisii C. DC. subaffinis, differt habitu, limbi forma et aliis notis. ,
10. Peperomia montium C. DC.. spec. nov.
Caule ramulisque glabris; foliis alternis modice petiolatis, : limbo e basi cuneata ': obovato. apice, leviter emarginulato utrinque glabro et superne . ciliolato;' 5-nervio, . petiolo. glabro;. pedunculis terminalibus et. rarius axillaribus ‚petiolos ‘superantibus, .spicis glabris quam limbi. brevioribus. densifloris;; bracteae: pelta: rotunda centro .pedicellata; antheris ellipticis ; bacca obovata laevi summo apice stigmatis reliquias gerente. : Mog Herba arboricola, : Caulis ramulique 1 1 mm crassi, ramuli spiciferi circiter 11 cm longi. Limbi in sicco membranacei, superi 2 em longi et 1 em lati, subsequentes..2,2 cm longi et usqué ad 1,5 cm lati; petioli 6 mm.longi. Pedunculi usque ad 10 mm longi; spicae bacciferae 15 mm longae .superne’ paullo incrassatae et usque ad 2 mm crassae, bracteae pelta 0,5 mm dam, Kate 1 mm longa. apice 0,5 mm crassa, in sieco pallide fuscescens? n:i
Hab. in Haiti, . Mt. Maleuvre. to: Mt. ` Piment: altit. ‚2350 feet:. G. V. Nash et N. Taylor no..1200 (herb. reg. Berol.).
II. Melastomataceae domingenses. Auctore Ign. Urban. - i (Originalarbeit) ', !
Die Veröffentlichung“ einer | Flora von Hispaniola (Santo Domingo- Haiti), welche den achten Band meiner Symbolae antillanae bilden sollte, muss wegen des Krieges leider noch hinausgeschoben werden. Da nun von dieser Insel, obgleich sie durch Plumiers Reisen und Arbeiten (1689—1704) neben Sloanes Werken über Jamaica den Ausgangspunkt für die Kenntnis der tropisch-amerikanischen Vegetation gebildet hat, bisher nicht ein einziges brauchbares Florenverzeichnis!) publicirt ist, so dürfte es nicht ohne Interesse sein, wenigstens an einer grósseren Familie zu zeigen, wie weit die Erforschung der Flora von Hispaniola bis auf den heutigen Tag fortgeschritten ist. Ich wählte dazu die Melastomataceen. Diese Familie besitzt den Vorzug, dass die im acht- zehnten Jahrhundert aus Haiti hauptsüchlich in die franzósischen Her- barien übergeführten umfangreichen Materialien ‘in den Monographien von Desrousseaux in Lamarcks Encycl. (1797), L. C. Richard in Bonplands Melastomaceae (1816-23), P. de Candolle im Prodromus (1828), Naudin
!) Die.dem Tippenhanerschen Werke: Die Insel Haiti, auf S. 233—316 beigegebene Pflanzénliste ist coll von; falschen. Bestimmungen und daher der Vergessenheit zu fibersnterorton (vgl. Urb. jSymb. I S.,168—169). . j:
6 Ign. Urban.
(1849—52), Triana (1871) und Cogniaux (1891) vollständig auf- gearbeitet sind. Ausserdem hält sie zwischen den Familien, die aus- schliesslich oder fast nur endemische Arten besitzen, und denjenigen mit zum grössten Teil weitverbreiteten Species die Mitte; sie eignet sich , deshalb auch gut zu pflanzengeographischen Studien.
Bis zum Jahre 1887, als ich zuerst der Insel meine Aufmerksamkeit zuwandte, waren dort 40 Melastomataceen gesammelt worden. Seitdem sind in Haiti durch meine Korrespondenten Picarda, Buch und Christ, in Santo Domingo durch die Expeditionen von Baron Eggers, Frei- herrn von Türckheim und Padre Fuertes 84 weitere (darunter 26 neue) Arten hinzugekommen, so dass die Gesamtzahl aller von dort bekannten Species 74 beträgt. Demgegenüber sind von Cuba 112, von Jamaica ebenfalls 74, von Portorico 46 und von Trinidad 78 Arten bekannt ge- worden,
Von den 74 Arten Hispaniolas sind 37. also gerade die Hälfte, der Insel eigentümlich. Von den 37 nicht endemischen Arten hat sie mit Cuba 23, mit Jamaica 22, mit Portorico 20, mit den Kleinen Antillen 15, mit dem amerikanischen Kontinente 19 gemeinsam.
Die Bestimmungen rühren zum gróssten Teile von dem verstorbenen Prof. A. Cogniaux her, kleineren Teils von mir selbst.
In dem folgenden Verzeichnis bedeutet H. die Republik Haiti, den von Negern bewohnten, ehemals franzósischen westlichen Teil, D. ‘die Republica Dominicana oder Santo Domingo, den von spanischen Nachkommen bewohnten grösseren östlichen Teil.
IL Acisanthera Adans.
1. Acisanthera quadrata Juss. ap. Poir. in Lam. Enc. Suppl. I (1810) p. 111; P. DC. Prodr. III, p. 88; Griseb. Flor. p. 269; Cogn. Mon. p. 130. — Rhexia acisanthera L. Syst., X ed. II (1759) p. 998.
Herba humilis semirepens 16—24 cm alta. Flores violacei. Fl. et fr. II, V, VI.
D.: Prenleloup no. 189, prope Jarabacoa in pratis et pinetis paludosis 600—650 m alt.: Eggers no. 2104, Fuertes no. 1663. — Cuba, Pinos, Jamaica, Portorico, Amer. centr., Peruvia.
II. Nepsera Naud.
2. Nepsera aquatica (Aubl. Naud. in Ann. Se. nat, III ser. XIII (1849) p. 28; Griseb. Flor. p. 268; Cogn. in Mart. Flor. Bras. XIV, 3, p. 281, t. 53 et Mon. p. 146. — Melastoma aquatica Aubl. Guian. I (1775) p. 430 t. 169! — Rhexia aquatica Sw. Flor. II (1800) p.650; Bonpl. Rhex. P. 104 t. 40! — Spennera aquatica Mart. ap. DC. Prodr. III (1828) p. 116.
Herba 0,6—1 m alta. Flores albi, antheris violaceis. Fl. II, IV, VI, VII, XII, fr. IV, VI, XII.
H. prope Gonaives in Morne Fourmi ad margines viarum umbrosos 1000 m: Buch no. 760, in monte Maleuvre: Nash et Taylor no. 1199. — D.: Bertero, Mayerhoff. no. 215, Prenleloup no. 190, prope Puerto-Plata in
Melastomataceae domingenses. 1
rupibus calcareis sylvae ad Hojas anchas: Eggers no. 1683, prope Sanchez in fruticetis: Rose, Fitch et Russell no. 4879, v. Türckheim no. 3789. — Cuba (ex Griseb.), Jamaica, Porturico, Guadeloupe, Dominica, Martinique, St. Lucia (ex Cogn.), St. Vincent (it), Grenada. Trinidad, Amer. austr. trop.
II. Tibouchina Aubl.
3. Tibouchina longifolia (Vahl) Baill. in Adanson. XII (1877) p. 74; Cogn. in Mart. Flor. Bras. XIV, 3, p. 402 et Mon. p. 264. — Rhexia longifolia Vahl Eclog. I (1796) p. 39 et Icon. Plant. amer. t. 15! — Rheria lanceolata Bonpl. Rhex. (1823) p. 56 t. 21! (non Walt). — Chaetogastra longifolia P. DC. Prodr. III (1828) p. 132. — Arthrostemma lanceolatum Griseb. Flor. (1860) p. 267. — Bois-dents marron Hait.
Planta sublignosa v. fruticulus 1—2 m alt. Flores albi. Fl. I, III, XII, fr. I, XII.
H.: Mackenzie (hb. Griseb.), Ritter (ex Cogn.) prope Ennery in declivibus: Buch no. 9, in cacumine l'Escalier: Jacquemont, in montibus Furcy 1000—1540 m: Christ no. 1782, Picarda no. 58, 253, 851. — Cuba, St. Kitts, St. Vincent, Trinidad, Amer. cont. trop.
IV. Meriania Sw.
4. Meriania involucrata (Desr.) Naud. in Ann. Sc. nat. III sér. XVIII (1852) p. 125; Cogn. Mon. p. 422. — Melastoma involucrata Desr. in Lam. Ene. IV (1797) p. 35. -- Meriania obtusifolia P. DC. Prodr. III (1828) p. 101.
Frutex. Flor. albi (comme de la porcelaine), VIII. .
H.: Martin (ex Desr.), Beauvois (ex Cogn.), in montibus Furcy: Picarda no. 825. —*
V. Conostegia D. Don.
5. Conostegia clidemioides Ch. Wright ap. Griseb. Cat. (1866) p. 98; Cogn. Mon. p. 704.
Arbor. Flores albi. Fl. et fr. VIII.
D. in prov. Barahona ad Paö Mingo 1500 m: Fuertes no. 969. — Cuba.
VI. Charianthus D. Don.
6. Charianthus coccineus (L. C. Rich.) D. Don in Mem. Wern. Soc. IV (1823) p. 328; P. DC. Prodr. III p. 196; Griseb. Flor. p. 263; Cogn. Mon. p. 714. — Melastoma coccinea L. C. Rich. in Act. Soc. Hist. nat. Par. I (1792) p. 108 et in Bonpl. Melast. p. 33, tab. 14! — Melastoma tetrandrum Spreng. Syst. Il (1825) p. 305 (quoad pl. Hisp. non Gel — Conostegia discolor P. DC. Prodr. III (1828) p. 174.
D.: Bertero (ex DC.). — Guadeloupe, Dominica, St. Vincent, Guiana.
Obs. Planta Eggersiana no. 6916b a cl. Cogniaux ad S. Domingo laudata in insula St, Vincent lecta est (cf. Mon. p. 1190), Stahliana ad Miconiam cubensem (Griseb.) Ch. Wr. pertinet.
8 . Ign. Urban.
VII. Tetrazygia L. C. Rich..
1. Tetrazygia crotonifolia (Desr.) P. DC. Prodr. III (1828) p. 172;
Cogn. Mon. p. 720. — Melastoma crotonifolta Desr. in Lam. Ene. IV (1197) p. 43.
Frutex humilis 0,3—0,6 m altus. Flores albi, extrinsecus rubro- striati v. rosei; Fl. I, IV—VI, fr. IV—VI.
H.: Beauvois, Jäger no. 48, L. C. Richard (ex Cogn.), Coll. ign. no. 932, in montibus Furcy 1500 m: Picarda no. 254. — D. in monte Barrero, 1100 m: Eggers no. 2066, prope Jarabacoa 900 m: Fuertes no. 1644, prope Constanza in, pineto 1190. m: v. ‚Türckheim no. 3017. — Portorico. |. 8 Tetrazygia elaeagnoides (Gei P. DC. Prodr. III (1828) p.. 112; Cogn. Mon. p. 722, — Melastoma elaeagnoides Sw. Prodr. (1788) p. 72 et Flor. II p. 815; L. C. Rich. in Bonpl. Melast. p. 28 tab. 13!
Arbor. Flores flavo-rosei, V.
H.: L. C. Richard (ex ipso), Poiteau. — D.: | Mayerhoff, prov. Bara- hona in La Loma. 750 m: Fuertes no. 1584. —, Portorico, St. Thomas, St. Croix, St. Jan, Montserrat (ex, Vahl) vix Martinique.
9. Tetrazygia Fuertesii Cogn. in Urb. Symb. VII (1913) p. 526.
Arbor. Flores albi III, VII.
D. in prov. Barahona ad Paradis 25 m: Fuertes no. 477, 926, —*
10. Tetrazygia longicollis . Urb. et Cogn.. Symb. VII 9918), p. 810. — Guacasabe Doming. . .. 4
Arbor. Flores albi. BL et fr. VL VII. n
D. in prov. Barahona inter Los Charcos, et Las Salinas 1200 m, in prov. Azua ad Las Cañitas 1800 m: Fuertes no. 1038, 1942. —*
11. Tetrazygia pallens (Spreng.) Cogn. in DC. Mon. VII (1891) p. 724. — Melastoma pallens Spreng. Neue Entd. III (1822) p. 62 et Syst. II p. 296. — Tetrazygia angustiflora Griseb. Flor. (1860) p. 254. — Miconia pallens Tr. Mélast. (1871) p. 108.
D.: Mayerhoff no. 176, prope Higueira: Rob. Schomburgk no, 81. Cuba, Jamaica.
4
VIIL Miconia R. et P.
12. Miconia macrophylla (D. Don) Triana Mélast. in Trans. Linn. Soc. XXVIII (1871) p. 103; Cogn. Mon. p. 734. — Chitonia macrophylla D. Don in Mem. Wern. Soc. IV (1823) p. 319. — Diplochita serrulata P. DC. (cum var. latifolia P DC.) Prodr. III (1828) p. 177; Griseb. Flor. p. 252. — Miconia serrulata Naud. in Ann. Sc. nat. III ser. XVI (1851) -p. 118. — Tamonea macrophylla. Krasser in Engl.-Prantl, Nat. Pflanzenf. III, 7 (1893), p. 188.. ,
H.: Poiteau, ad La Barriere Couchant ad viam 650 m, VII fl.: Nash et Taylor no. 1041. .— .D.: Bertero.no. 918. — Cuba, Jamaica, Portorico, St. Thomas (ex Cogn.), St. Croix (ex Egg.), Trinidad (ex Cogn.), Mexico, Amer. austr. trop. `
13. Miconia dodecandra Done) Geen in Mart, Flor. Bras, XIV, 4 (1887)
Melastomataceae domingenses. 9
p. 243 et Mon. p. 740. — Melastoma dodecandra Desr. in Lam. Enc. IV (1797) p. 46. — Melastoma Swartziana L.C. Rich. in Bonpl. Melast. (1816) p. 34, tab. 33! — Diplochita Swartziana P. DC. Prodr. III (1828) p. 177.
H.: Poiteau. — D. in prov. Barahona: Fuertes no. 1468, — Cuba, Ja- maica, Martinique (ex Desr. et Cogn.), Amer. cont. trop.
14. Miconia guianensis (Aubl.) Cogn. in Jahrb, bot. Gart. u. Mus. Berl; IV (1886) p. 280 et in Mart, Flor. Bras. XIV, 4 (1887) p. 245 et Mon. p. 741. — Tamonea guianensis Aubl. Guian. I (1775) p. 441 (initio, cf. B; D. Jackson in Journ. of Bot. XXXIX, 1901, p. 36). — Fothergilla mirabilis Aubl. Guian, I (1775) p. 441 (posterius) tab. 175, — Melastoma fothergilla Desr. ‚in Lam. Enc, IV (1797) p. 45; Bonpl. Melast. p. 71 tab. 32! (excl. var. I). — Diplochita fothergilla P. DC. Prodr. III (1828) p. 176; Griseb, Flor. p. 251.
Arbor 8 m alta. Flores rosei, IV, VII.
H.: Poiteau, inter Mt. Maleuvre et Mt. Piment 840 m: Nash et Taylor no. 1195. — D. in prov. Barahona in sylvis montium 800 m: Fuertes no. 1501. — Cuba (ex Cogn.) Jamaica, Portorico, Tortola, Guadeloupe; Dominica, Martinique, St. Vincent, Grenada, Tobago, . Trinidad, Amer, austr. trop.
. 15. Miconia impetiolaris Gei D. Don in “Mem. Wern. Soc. IV (1828) p. 316; DC. Prodr. III p. 183; Griseb. Flor. p. 256; Cogn. in Mart. Flor. Bras. XIV, 4 p. 271 et Mon. p. 775. — Melastoma impetiolaris Sw. Prodr; (1788) p. 70 et Flor. II p. 788; L. C. Rich. in Bonpl. Melast. p. 64, tab. 29! — Melastoma macrophylla Desr. in Lam. Enc. IV (1797) p. 44.
Arbuscula 5 m alta. Fl, IV, fr. V.
H.: Martin (ex Desr.), Poiteau (ex Cogn.). — D.: Mayerhoff, Prenle- loup no. 195, prope Barrabas et La Cumbre: Raunkiaer no. 768, 1230 (mus. Haun.), prope Jarabacoa ad La Hagua 600 m:.Eggers. no. 2093, prope Sanchez: Rose, Fitch et Russell no. 4378, — Cuba, Pinos, Jamaica, Portorico, ? St. Thomas (ex Cogn.) St. Croix (ex Egg. et Cogn.), St. Eustache, Montserrat (ex Vahl et Egg.), Guadeloupe, Dominica, Amer. cont. trop.
16. Miconia ambigua (Bonpl.) P. DC. Prodr. III (1828) p. ` 189; Cogn. Mon. p. 792. — Melastoma ambigua Bonpl. Melast. (1816) p. 55, tab. 25!
Frutex amplus. Flores albi. Fl. et fr. VI, X.
H.: Poiteau. — D. in prov. la Vega prope Jarabacoa 550 m: Fuertes no. 1661, prope Maniel de Ocoa in sylva 500 m: v. Türckheim no. 8655. — Cuba, Jamaica, Guadeloupe, Martinique, Grenada, Tobago,
Margarita, Venezuela. | ‚17. Miconia punctata (Desr. D. Don in Mem. Wern. Soc. IV (1823)
p. 316; P. DC. Prodr. III p. 184; Cogn. Mon. p. 793. — Melastoma punctata Desr. in Lam. Enc. IV (1797) p. 50; L. C. Rich. in Bonpl. Melast. p. 92, tab. 40! ... !
H.: Herb. Juss. Paris. (ex Desr.). — Caba, Jamaica, Venezuela.
18. Miconia laevigata (L.) P. DC. Prodr. III (1828) p. 188; Cogn. in Mart Flor. Bras. XIV, 4, p. 306 et Mon. p. 798. — Melastoma laevigata
10 Ign. Urban.
L. Syst. X ed. II (1759) p. 1022 et Spec. Il ed. I p.559; Desr. in Lam. Enc. IV p. 52. — Melastoma nicotianaefolia Desr. in Lam. Enc. IV (1797) p. 53. — Miconia nicotianaefolia P. DC. Prodr. IV (1828) p. 188. — Ta- monea laevigata Krasser in Engl.-Prantl, Nat. Pflanzenf. III, 7, (1893) p. 142.
Frutex 0,6—1,3 m v. arbuscula 3—4 m alta. Flores albi. Fl. IV, .
V, VIII—X, fr. I, III, V, X.
H.: Jaeger no. 333, Martin (ex Desr.), Nectoux, Picarda no. 594, Poiteau, ad Plaisance in fruticetis 600 m: Buch no. 1063, prope Marme- lade: Nash et Taylor no. 1254, prope Milot in sylvis umbrosis 300 m: Buch no. 472, prope Payan ad viam fontem versus: Picarda no, 168, prope Marquissant: Jacquemont, in Morne Bellevue fonds de la Plaine des Cayes: Christ no. 1941. — D.: Mayerhoff, prope Puerto-Plata in sylva juxta Rio Mameyes 50 m: Eggers no. 1631, 1732, ad La Cumbre: Raunkiaer no. 1091 (mus. Haun.), prope Jarabacoa juxta Rio Yaqui 550 m: Eggers no. 2183, in prov. Samana prope Sanchez: Rose, Fitch et Russell no. 4377, ibidem in montibus Las Cañitas: Taylor no. I, prope Azua: Rose, Fitch et Russell no. 3979, prope Barahona in montibus locis humidis 350 m: Fuertes no. 333, 333b, 339b, ibidem ad Paradis in sylva 100 m: v. Türckheim no.2807. — Cuba, Jamaica, Portorico, St. Thomas, St. Croix, St. Jan (ex Egg.) Tortola, St. Martin (ex Bold. Saba, St. Eustache, St. Kitt's, Nevis (ex Cogn.), Antigua, Montserrat (ex Vahl et Cogn.), Guadeloupe, Dominica, Martinique, St. Lucia (ex Cogn.), St. Vin- cent, Bequia, Barbados, Grenada, Tobago, Trinidad, Margarita, Amer. cont. trop.
19. Miconia splendens (Ge) Triana Mélast. in Trans. Linn. Soc. |
XXVII (1871) p. 107 (non Griseb.); Cogn. Mon. p. 800. — Melastoma plantaginis folio Mill. Gard. Dict. ed. VIII (1768) no. 1 (quoad syn. Plum.) — Mdastoma splendens Sw. Prodr. (1788) p. 70 et Flor. II p. 789; P. DC. Prodr. III p. 199. — Plum. ed. Burm. p. 130, tab. 140!
H.: ex Plumier, L. C. Richard (ex Cogn.). — Jamaica (ex Sw.), Portorico.
20. Miconia pteropoda Benth. in Hook. Journ. of Bot. IL (1840) p. 314; Cogn. in Mart. Flor. Bras. XIV, 4, p. 318 et Mon. p. 808. — Caca- Poule Hait.
Arbuscula. Flores albi. Baccae rubro-violaceae. Fl. et fr. IX.
H. prope Ste. Suzanne in collibus apricis 360 m: Christ no. 2118. — Guadeloupe, Grenada, Amer. trop. austr.
21. Miconia prasina (Sw.) P. DC. Prodr. III (1828) p. 188; Griseb. Flor. p. 257; Cogn. in Mart. Flor. Bras. XIV, 4, p. 316 et Mon. p. 805. — Melastoma prasina Sw. Prodr. (1788) p. 69 et Flor. II p. 777. — Melastoma montanum Spreng. Syst. II (1825) p. 296 (quoad pl. Hisp., non Sei — Conostegia parviflora P. DC. in Prodr. III (1828) p. 175. — Tamonea pra- sina Krasser in Engl.-Prantl, Nat. Pflanzenf. III, 7 (1893) p.142.
Frutex 2—3 m v, arbor 4—7 m alta. Fl. albi, Baccae caeruleae. FI. TV, Vl, XII, fr. V, VII, X.
H.: Poiteau, in monte Maleuvre: Nash et Taylor no. 1148,. prope
— —— ande
Melastomataceae domingenses. ` 11
Corail in montibus: Picarda no. 1349. — D.: Bertero (ex DC.), Mayerhoff, prope Puerto-Plata in collibus circa Hojas anchas: Eggers no. 1693, prope Pedregal ad Rio Bahuáti 650 m: Eggers no. 2050, prope Rio Verde 200 m: Eggers no. 2329, prope Jarabacoa 600 m: Fuertes no. 1646 (var. attenuata Cogn.), in prov. Samaná prope Sanchez: Rose, Fitch et Russell no..4406, ibidem in sylvis: v. Türckheim no. 3788, ibidem in via ad Arenoso: Taylor no. 76, in prov. Seibo ad Higuey in sylvis: Taylor no. 428. — Cuba, Pinos, Jamaica, Portorico, Tortola, Grenada, Trinidad, Margarita, Amer. cont. trop.
22. Miconia lanceolata (Desr.) P. DC. Prodr. III (1828) p. 190; Cogn. Mon. p. 820. — Melastoma lanceolata Desr. in Lam. Enc. IV (1797) p. 43. H.: Martin (ex Desr.), Beauvois (ex Cogn.) — *.
23. Miconia rubiginosa (Bonpl.) P. DC. Prodr. III (1828) p. 183: Cogn. in Mart. Flor. Bras. XIV, 4, p. 843 et Mon. p. 828. — Melastoma rubiginosa Bonpl. Melast. (1816) p. 109, tab. 47! — Melastoma astrolasion Spreng. Neue Entd. III (1822) p. 62 et Syst. II p. 296. — Miconia astrolasia P. DC. Prodr. III (1828) p. 190. — Tamonea rubiginosa Krasser in Engl.-Prantl, Nat. Pflanzenf. III, 7 (1893) p. 142.
Arbor. Flores albi. Fr. VI. l
D.: Bertero, Schomburgk no. 104, prope Jarabacoa 550 m: Fuertes no. 1660. — Portorico, Amer. centr. et austr. trop.
24. Miconia racemosa (Aubl.) P. DC. Prodr. III (1828) p. 179; Griseb. Flor. p. 258 (excl. var. 3); Cogn. in Mart. Flor. Bras. XIV, 4, p. 410 et Mon. p. 869 (cum var. brachypoda Cogn.) — Melastoma racemosa Aubl. Guian. I (1775) p. 406, tab. 156! — Melastoma croceum Spreng. Syst. II (1825) p. 302 (quoad pl. Hisp., non Desr.) — Miconia brachypoda P. DC. Prodr. III (1828) p. 180.
Frutex 2—2,7 m altus. Flores parvi rosei. Fl. et fr. VI.
D. in fruticetis savanae de Cupey non procul a Loma Isabel de la torre 360: m: Eggers no. 2695. — Jamaica, Portorico, Grenada, Tobago, Trinidad, Amer. austr. trop.
25. Miconia favosa (Desr. Naud. in Ann. Sc. nat. III ser. XVI (1851) p. 190; Cogn. Mon. p. 898. — Melastoma favosa Desr. in Lam. Enc. IV (1797) p. 47; P. DC. Prodr. III p. 199.
H.: Thiery (ex Desr.). —*
26. Miconia ligustrina (Sm.) Triana Melast. in Trans. Linn. Soc XXVIII (1871) p. 128; Cogn. Mon. p. 920. — Melastoma ligustrinum Smith in Rees Cycl. XXII (1812) no. 27—28; P. DC. Prodr. III p. 201.
Arbor. Flores albi, IV.
D. in prov. Barahona inter brachia rivulorum Canada maluca 1600 m: . Fuertes no. 1491. — Amer. austr. ad sept. versus.
27. Miconia tetrastoma Naud. in Ann. Sc. nat. III sér. XVI (1851) p. 236; Walp. Ann. IV p. 740; Cogn. Mon. p. 923.
H. in montibus Furcy 1515 m, fl. VIII: Picarda no. 818. — Cuba (ex Cogn.).
12 . . Ign. Urban.
28. M. rigida (Ge Triana Mélast..in Trans. Linn. Soc, XXVIII (1871) p. 180;.Cogn. Mon. p. 929. — Melastoma rigidum Sw. Prodr. (1788) p. 69 et Flor. II p. 768. — Pleurochaenia rigida Griseb. in Goett. Abh. IX (1861) p. 55 et. Flor. p., 260.
D:t Schomburgk (ex Cogn.) — Jamaica.
99. Miconia calyeinà Cogn. in Urb. Symb. VII (1912) p. 312.
: Frutéx v. arbor parva 3,3—5 m alta. Flores albi. Fl. VI. IX, fr. Vi, IX.. . .
H. in cacumine Morne Piton locis humidis 1150 m: Christ no. 2183; prope Casa rouge in ylva aprica 800 m: Buch no. 686, inter montes Maleuvre et Piment 800 m: Nash et Taylor no. 1196. —*
30. Miconia ferruginea (Desr.) P. DC. Prodr. III (1828) p. 132; Cogn. Mon, p. 929. — Melastoma ferruginea Desr. in Lam. Enc. IV (1797) p. 42. — > — ferruginea Griseb. Flor. (1860) p. 259 et 738.
. H.:. Martin (ex Desr.). —*
31. Miconia multiglandulosa Cogn. in Urb. Symb. V a) p. 448. Frutex 2—2,7 m altus, Calyces rubri. Fl. VI, fr. VI, VIII. ` H. prope Gonaives in Morne Fourmi in declivibus umbrosis 1000 m: Buch no. 691, inter Labrande et montem Bellance in rupibus: Nash et Taylor no. 1725A. —*
32. Miconia luteola Cogri. in Urb. Symb. VI (1909) p. 26.
H. in parte inferiore Morne Bellefontaine, VIII fl. : Christ no. 1802. —* 33. Miconia Fuertesii Cogn. in Urb. Symb. VI (1913) p. 527. Frutex. Flores albi VIII.
D. in prov. .Azua jn monte. Culo de Maco 1650 m: Fuertes no. 1905. —*
34. Miconia domingensis Cogn. in DC. Mon. VII (1891) p. 981.
Frutex densus 2 m altus. Fl. I, V. l . H. in monte Le Grand ‚Fond 1000 m: Jaeger no. 170, in -montibus Furey: Picarda no. 239. — |
35. Miconia Krugii Cogn. in DC. Mon. VII (1891) p. 932. l
, Frutex 1--1,8 m altus. Flores albi, flavi v. albo-rosei. Bacca alba.
Fl. V—VII. ET
D. in pinetis ad Valle nuevo 2000—2200 m: Eggers no. 2319, v. Türckheim no. 3147, prope Constanza in sylva montium. frondosa: v. Türckheim no. 3091, in prov. dela Vega in Loma Rosilla 2500 m: Fuertes no. 1752. —
86. Miconia viscidula Urb. et Cogn. in Symb. vu (1913) p. 527.
Frutex. Flores albi VII.
D. in prov. de la Vega in. Lema Rosilla 2700 m: Fuertes no. 1753. —*
37. Miconia cubensis (Griseb.) Ch. Wright in Anal. Acad. Cienc. Hay bana V (1869) p. 465 et in Sauv. Flor. Cub. p. 48 no. 795; Cogn. Mon. p. 932 (cum var. latifolia Cogn.). — Pleurochaenia cubensis Griseb:)Cat,
i ba
1
Melastomataceae domingenses. 13
(1866) p. 101. — Tamonea cubensis Krasser in Engl.-Prantl, Nat. Pflànzenf. III, 7 (1893) p. 188.
D. in cacumine montis Isabel de la torre 790 m: Eggers no. 2776. — Cuba (ex Cogn.), Portorico.
38. Miconia stenobotrys (L. C. Rich. Naud. in Ann. Sc. nat. 3 (sér. XVI (1851) p. 240; Cogn. Mon. p. 933. — Melastoma stenobotrys L. C. Rich. in Bonpl. Melast. (1816) p. 66 tab. 30!; Spreng. Syst. II p. 301 (sub Melastoma stenobotryon). — Chaenopleura stenobotrys P. DC. Prodr. III (1828) p. 197.
. . Frutex. Flores albi,-ad apicem rosei, V—VII, fr. VI.
H.: L. C. Richard (ex ipso), prope Pérodin in montibus 1200 m: Pi- carda no. 1636. — D. in monte Barrero 1100 m: Eggers no. 2275, in prov. de la Vega prope Jarabacoa 560 m: Fuertes no. 1636, 1821b, prope Constanza in fruticetis 1200 m: v. Türckheim no. 3191. —*
39. Miconia Buchii Cogn. in Urb. Symb. V (1908) p. 448.
H. prope Gonaives in Morne Bellance 900 m, VII flor.: Buch no. 647. —*
40. Miconia Christii Cogn. in Urb. Symb. VI (1909) p. 27.
© .H.in Morne de la Chapelle “de Faure 1270 m. VIII flor.: Christ no. 1815. —*: IX. Calycogonium P.. DC. 41. Calycogonium hispidulum Cogn. in DC. Mon. VII (1891) p. 944.
, Frutex 0,1—1,5 m altus. Flores albi v. albo-rosei, antheris flavis. Baccae nigrae. Fl. IV, VI, XI.
. D. prope Puerto-Plata juxta flumen Mameyes ` in sylvis umbrosis 100 m: Eggers no. 1750, 1750c, 1750d, in scopulosis et in sylvis montis
Isabel de la torre 300—670 m: Eggers no. 1670, 1750b, prope Santo Domingo ad Rio Ozama in fruticetis: v. Türckheim no. 2564. —*
42. Calycogonium calycopteris (L. C. Rich.) Urb. (comb. nov). — Melastoma calycopteris L. C: Rich. in Bonpl’ Melast. (1816) p. 97 tab. 42!; Spreng. Syst. II p. 304 (sub Melastoma calycopteron). — Calycogonium stellatum P. DC. Prodr. III (1828) p. 168; Cogn. Mon. P 944. — Melastoma stellata Vahl ined. ap. DC. |. c.
Frutex 0,6—1,3 m altus. Flores rubelli, V.
H.: L. C. Richard (ex ipso), Picarda no. 529, prope Bilboro in regione calcarea sicca 700 m: Buch no. 368. — D.: Bertero, Schomburgk no. 13.
— Cuba.
X. Pachyanthus A. Rich. 48, Pachyanthus Tuerckheimii Cogn. in Urb. Symb. VII (1912) p. 314.
Flores: albi, extrinsecus roseo-afflati, IV, fr. VII. D: prope Constanza in Valle nuevo in pineto-2200 m: v. Türckheim 10.3148, m prov. la Vega in declivibus Loma Rosilla 1600 m: Fuertes
no. 1781,
14 Ign. Urban.
44. Pachyanthus Urbanianus Cogn. in Urb. Symb. VIT (1912) p. 313. Fruticulus 1 m altus. Flores albi. — Fl. IV, VI, VIII, fr. IV.
D. prope Constanza in Valle nuevo in pascuis 2200 m: v. Türckheim no. 3146. —*
XI. Heterotrichum P. DC.
45. Heterotrichum umbellatum (Mill. Urb. (comb. nov.). — Melastoma umbellatun Mill. Gard. Diet. ed. VIII (1768) no. 10. — Melastoma patens Sw. Prodr. (1788) p. 68 et Flor. II p. 791. — Melastoma nivea Desr. in Lam. Enc. IV (1797) p. 42; Bonpl. Melast. p. 102, tab. 44! — Melastoma lappacea Desr. l.c. — Heterotrichum patens P. DC. Prodr. III (1828) p. 173; Cogn. Mon. p. 956. — Heterotrichum niveum P. DC. 1. c.; Griseb. Flor. p. 251. — Melastoma grandiflorum Spreng. ap. DC. Le (non Aubl.) — Mora Doming.
Frutex v. arbuscula 2—3,8 m alta. Flores albi v. albido-flavi v. ad apices petalorum extrinsecus laete rosei, IV, VI, VII.
H.: Martin (ex Desr.), L. C. Richard, Jaeger no. 64 (ex Cogn.) Poi- teau, prope La Barriére couchant: Nash et Taylor no. 1083. — D.: Bertero, Mayerhoff, Schomburgk (ex Cogn.) in prov. La Vega prope Jarabacoa in fruticetis 400—550 m: Fuertes no. 1622, v. Türckheim no. 3506, 3507, in Sierra del Palo Quemado 630 m: Eggers no. 1850, prope Constanza in sylva ad ripam rivulorum 1200 m: v. Türckheim
no. 8477, prope Sanchez: Rose, Fitch et Russell no. 4383. — Cuba, Jamaica.
46. Heterotrichum angustifolium P. DC. Prodr. III (1828) p. 178; Cogn. Mon. p. 957. — Melastoma hirta Linn. Spec. I ed. I (1753) p.390 (quoad syn. Plum.); Desr. in Lam. Enc. IV p. 48. — Melastoma Berteroanum Ser. Msc. ap. DC. I. c. — Plum. ed, Burm. p. 181, tab. 141!
Frutex 1—2 m altus. Flores flavidi v. albi, nunc cum lineis roseis, IV, V, VII, IX.
H.: Martin (ex Desr.), Plumier (ex ipso), ad Bilboro locis siccis 600 m: Buch no. 371. — D.: Bertero no. 131, Mayerhoff, juxta Rio Ma- meyes: Eggers no. 2534, prope Jarabacoa in fruticetis et sylvis 550—600 m: Eggers no. 2123, 2266, prope Constanza ad Rio del Medio in saxosis 1180 m: v. Türckheim no. 3398, in prov. Barahona ad Arroyo secco 400 m alt. et ad El Hoyo 600 m: Fuertes no. 1202, 1525. — Portorico (ex Cogn.), (non Martinique; planta Berteroana in Sto. Domingo lecta est).
XII. Mecranium Hook. f.
47. Mecranium amygdalinum (Desr. Ch. Wright in Anal. Acad. Cienc. Habana- V (1869) p. 435 et in Sauv. Flor. Cub. p. 46 no. 722; Triana Mélast. (1871) p. 139; Cogn. Mon. p. 981 (cum var. genwina et parvifolia Cogn.. — Melastoma amygdalina Desr. in Lam. Enc. IV (1797) p. 35; L. C. Rich. in Bonpl. Melast. p. 82, tab. 36!; Spreng. Syst. II p. 308. —
Ossaea amygdalina P. DC. Prodr. III (1828) p. 169. — Cremanium amygda- linum Griseb. Flor. (1860) p. 261.
Melastomataceae domingenses. 15
Frutex 1,5—2 m altus. Flores albi v. viriduli, IV, V, XI.
H.: Martin (ex Desr.), Poiteau, in montibus Lamotte 800 m: Picarda no. 1041, in Morne de l'Hópital 800 m: Picarda no. 1056, ad Fessard: Christ no. 1737. — D.: Schomburgk no. 111, ad La Cumbre: Raunkiaer no. 1082, 1090 (mus. Haun.), prope Constanza in sylvis 1190 m: v. Türck- heim no. 3289. — Cuba, Jamaica, Portorico (nec St. Thomas; planta Poiteauana ex Haiti provenit).
48. Mecranium multiflorum (Desr. Triana Melast. in Trans. Linn. Soc. XXVIII (1871) p. 189; Cogn. Mon. p. 982. — Melastoma multiflora Desr. in Lam. Enc. IV (1797) p. 35; L. C. Rich. in Bonpl. Melast. p. 84, tab. 37! — Ossaea multiflora P. DC. Prodr. III (1828) p. 169.
H.: Martin (ex Desr.), L. C. Richard (ex ipso). — D.: Bertero. —*
49. Mecranium puberulum Cogn. in Urb. Symb. V (1908) p. 450.
Frutex 2—3,3 m altus. Flores albi, VI, VII.
H. prope Poste Marie Congo in fruticetis apricis 900 m: Buch no. 782, prope La Barrière Couchant: Nash et Taylor no. 1054, 1068. —*
50. Mecranium tuberculatum Urb. in Fedde Rep. XIV (1916) p. 339.
Frutex fruticeta 'formans 2—3 m altus. Flores rubri, XI.
H. in montibus Furcy, escarpement nord: Picarda no. 1516. —*
51. Mecranium ovatum Cogn. in Urb. Symb. VII (1918) p. 528.
Arbor. Flores albo-rosei, IV.
D. in prov. Barahona inter brachia rivulorum Cafiada Maluca 1450 m: Fuertes no. 1500, 1589b. —*
52. Mecranium birimosum (Naud.) Triana Melast. in Trans. Linn. Soc. XXVIII (1871) p. 140; Cogn. Mon. p. 984. — Ossaea birimosa Naud. in Ann. Sc. nat. III sér. XVIII (1852) p. 335.
Frutex 2 m v. arbor. Fi. VIII, XI.
H.: Beauvois, L. C. Richard (ex Cogn.) in montibus Furcy 1515 m: Picarda no. 816, 1502. —*
XIII. Clidemia D. Don.
53. Clidemia hirta (L. D. Don in Mem. Wern. Soc. IV (1823) p. 309; P. DC. Prodr. III p. 157; Griseb. Flor. p. 246 (syn. nonn. excl); Cogn. in Mart. Flor. Bras. XIV, 4, p. 478 et Mon. p. 986. — Melastoma hirta L. Spec. I ed. I (1753) p. 390 (excl. syn. Plum). — Guérit-vite Hait.
Frutex 0,7—3,3 m altus. Flores albido-flavi v. albi. Fructus violacei v. nigri. Fl. Il, IV—VII, IX, XII, fr. IV, V.
H.: Poiteau, prope Dondon in sylvis montanis 400 m: Buch no. 397, inter Ste. Suzanne et Dupity locis apertis humidis 5—600 m: Christ no. 2194, prope Poste Marie Congo in fruticetis apricis 900 m: Buch no. 726. -- D.: Mayerhoff, Prenleloup no. 192, prope Puerto-Plata in Sa- vana de Cupey 350 m: Eggers no. 1532b, in monte Loma Isabel de la torre 200 m: Eggers no. 1532c, ad Rio Mufioz in sylva 150 m: Eggers no. 2455, prope Barrabas: Raunkiaer no. 718, 1499 (mus. Haun.), in prov. La Vega prope Jarabacoa: Fuertes no. 1639, ibidem ad Rio Yaqui 550 m:
16 Ign. Urban.
Eggers no. 2003, prope Sanchez: Rose, Fitch et Russell no. 4381, in prov. Seibo ad Higuey: Taylor no. 427, prope Samaná in sylvis in luto rubro 50 m: Eggers no. 1532. — ‘Cuba, Jamaica, Portorico, St. buts, Guadeloupe, Dominica, Martinique, St. Vincent, Tobago, Trinidad, Amer. cont. trop:
54. Clidemia strigillosa (Sw.) P. DC. Prodr. III (1828) p. 159; Cogn. in Mart. Flor. Bras. XIV, 4, p. 484 et Mon. p. 995. — Melastoma strigillosa Sw. Prodr. (1788) p..71 et Flor. II p. 793. — Clidemia spicata DC. var. strigillosa Griseb. Flor. (1860) p. 247.
-H.:.Bertero (ex Cogn.). — Cuba, Jamaica, Portorico, Guiana, Peruvia.
55. Clidemia pusilliflora Cogn. in DC. Mon. VII (1891) p. 1010.
Frutex 0,7—1 m altus, ramis tenuibus pendentibus. Flores perparvi albi. Baccae caeruléae nigro-maculatae. Fl. et rr. VI.
H.: Picarda no. 532. — D. inter Batey et Jamao in sylvis 150 m: Eggers no. 2531, ad Rio Mameyes in sylva 200 m: Eggers no. 2531b. —*
56. Clidemia rubrinervis (Naud.) Cogn. in DC. Mon. VII (1891) p. 1013. — Staphidiastrum rubrinerve Naud. in Ann. Sc. nat. III sér. XVII (1852) p.328. — Sagraea domingensis Triana Mélast. (1871) p. 138 (p. p., non DC.).
H.: Poiteau. — Cuba (ex Cogn.).
57. Clidemia plumosa (Desr. P. DC. Prodr. III (1828) p.. 159; Cogn. Mon. p. 1019. — Melastoma plumosa Desr. in Lam. Enc. IV (1797) p.31. — Sagraea plumosa Naud. in Ann. Sc. nat. III sér. XVIII (1852) p. 93; Triana Melast. p. 138.
Frutex 1,3—2,6 m altus, Flores albi, VI.
H: Poiteau, prope Poste Marie Congo in fruticetis umbrosis 1000 m: Buch no. 749. — Jamaica, Venezuela.
58. Clidemia rubripila Cogn. in Urb. Symb. VII (1912) p. 314.
Flores flavi, IX.
H. in cacumine Morne Piton 1150 m: Christ no. 2184. —*
59. Clidemia domingensis (P. DC.) Cogn. in Jahrb. Bot. Gart. u. Mus. Berlin IV (1886) p. 288 et Mon. p. 1022 (ins. St. Vincent excl); Urb. in Fedde Rep. XIV p. 340. — Melastoma pilosum Spreng. Syst. II p. 304 (quoad pl. Hisp, non Sw.) — Sagraea domingensis P. DC. Prodr. III (1828) p. 171. ` a
D.: Bertero. — Portorico.’ ` l
60. Clidemia Fuertesii Cogn. in Urb. Symb. VII (1913) p. 529.
Frutex. Florės albi, VI.
D. in prov. la Vega prope Jarabacoa in sylvis 900 m: Fuertes no. 1677. —*
61. Clidemia tetraptera Cogn. in Urb. Symb. VII (1918) p. 530.
Frutex. Flores albi, IX.
D. in prov. Barahona in Cañada Maluca 1700 m: Fuertes no. 968. —*
62. Clidemia vegaénsis Cogn. in Urb. Symb. VII (1913) p. 529.
` Frutex. Flores albi, VI.
D. in prov. Es Vega prope Jarabacos, in sylvis: 650 m: Fuere ho. 1609. —
sis NER
Melastomataceae domingenses. 17
63. Clidemia tetragonoloba Cogn. in Urb. Symb. VII (1912) p. 315.
Flores rubro-albi. Fl. et fr. IV, IX.
D. in prov. Barahona in montibus 450 m: Fuertes no. 364, ibidem inter brachia rivulorum ad Cafiada maluca 1400 m: Fuertes no. 1558. —*
XIV. Henriettella Naud.
64. Henriettella fascicularis (Sw.) Ch. Wright in Anal. Acad. Cienc. Habana V (1869) p. 435 et in Sauv. Flor. cub. p. 46 no. 768; Triana Mélast. (1871) p. 143; Cogn. Mon. p. 1042. — Melastoma fascicularis Sw. Prodr. (1788) p. 71 et Flor. II p. 801. — Melastoma ramiflorum Spreng. Syst. II (1825) p. 295 (non Sw.). — Sagraea fascicularis P. DC. Prodr. III (1828) p. 170. — Sagraea scabrida P. DC. 1. c. p. 170.
H.: Poiteau. — D.: Bertero (ex DC. et Cogn.) — Cuba, Jamaica, Portorico.
65. Henriettella reticulata Cogn. in Urb. Symb. VII (1912) p. 315.
Frutex 3 m altus. Fl. III.
D. prope Constanza ad ripam rivuli montani in fruticeto frondoso 1200 m: v. Türckheim no. 3098. —*
XV. Ossaea P. DC.
66. Ossaea scalpta (Vent. P. DC. Prodr. III (1828) p. 168; Cogn. Mon. p. 1056. — Maieta scalpta Vent. Choix (1803) tab. 33. — Melastoma acutipetala L. C. Rich. in Bonpl. Melast. (1816) p. 86, tab. 38! — Melastoma oxypetalum Spreng. Syst. II (1825) p. 303. — Sagraea scalpta Naud. in Ann. Sc. nat. III ser. XVIII (1852) p. 95. — Melastoma glomeratum Vahl ex P. DC. 1. e. — Melastoma fascicularis Willd. ex Triana Mélast. p. 146.
Frutex valde ramosus elegans. Flores albo-violacei. Baccae violaceae. Fl. VII, fr. VIII.
H.: L. C. Richard (ex ipso), Poiteau, in montibus Furcy locis humidis 1515 m: Picarda no. 817. — D. in prov. la Vega prope Jarabacoa in sylvis 150—900 m: Fuertes no. 1644b, 1654. —*
67. Ossaea domingensis Cogn. in Urb. Symb. VII (1913) p. 580.
Frutex. Flores albi, VI.
D. in prov. la Vega prope Jarabacoa 1000 m: Fuertes no. 1648. —*
68. Ossaea lomensis Urb. in Fedde Rep. XIII (1915) p. 467.
D. in prov. Barahona in La Loma 1600 m: Fuertes no. 1031. —*
69. Ossaea cinerea Cogn. in Urb. Symb. VII (1912) p. 316.
Frutex. Flores albescentes, VIII.
H. in Fond de la plaine des Cayes in Morne Vandefeld locis humidis 800 m: Christ no. 1953. —*
70. Ossaea lima (Desr.) Triana Melast. in Trans. Linn. Soc. XXVIII (1871) p. 147; Cogn. Mon. p. 1060 (cum var. grandifolia Cogn.). — Melastoma lima Desr. in Lam. Enc. IV (1797) p. 47. — Clidemia lima P. DC. Prodr. III (1828) p. 161. — Sagraea lima Naud. in Ann. Sc. nat. III,
sér. XVIII (1852) p. 99.
Repertorium specierum novarum, XV. (30. VI. 1917. 9
18 Ign. Urban: Melastomataceae domingenses.
Frutex 1,7 m alt. v. arbuscula. Flores albo-violacei. Fl. et fr. VI.
H.: Martin (ex Desr.), L. C. Richard (ex Cogn.). — D. in cacumine Loma Isabel de la torre 745 m: Eggers no. 2743, in prov. la Vega prope Jarabacoa in sylvis 650 m: Fuertes no. 1625. — Cuba (ex Cogn.), Ja- maica (ex Cogn.).
71. Ossaea acuminata P. DC. Prodr. III (1828) p. 169; Cogn. Mon. p. 1061. — Melastoma micranthum Bert. ex DC. Le (non Sw.)..
Frutex 1,3—5 m altus, dense foliosus, ramis rubescentibus. Flores albi. Fl. V, VI, fr. VIII.
H. inter Labrande et Morne Bellance 1000 m: Nash et Taylor no. 1686. — D.: Bertero (ex DC. et Cogn.), in Sierra del Palo Quemado vulgaris 530—600 m: Eggers no. 1859, 1896, in prov. la Vega prope Jarabacoa 550 m: Fuertes no. 1637. —* 4
XVI. Blakea Linn.
12. Blakea reticulata Cogn. in Urb. Symb. VII (1913) p. 531. Arbor. Flores rosei, VIII. D. in prov. Azua in Culo de Maco 1700 m: Fuertes no. 1934. —*
XVII. Mouriria Aubl.
73. Mouriria domingensis (Tuss.) Spach Hist. nat. végét. IV (1835) p. 276; Griseb. Flor. p. 243; Cogn. Mon. p. 1121. — Petaloma domingensis Tuss. Flor. Ant. III (1824) p. 119, tab. 37.
Arbor 6,6 m alta. Flores albi. Baccae flavae. Fl. VII, fr. VI, VII.
H.: L. C. Richard (ex Cogn.) Poiteauu — D. prope Puerto-Plata in ~~ sylvis ad Susüa 20 m: Eggers no. 2582, ad montem Isabel de la torre [ in sylvis Savanae de Cupey 360 m: Eggers no. 2694b, prope Barrabas: -~ Raunkiaer no. 590, 1428 (mus. Haun.), in prov. Barahona prope Bahoruco ` 100 m: Fuertes no. 911. — Portorico, St. Croix (ex Egg. et Cogn.), 1 Antigua, Guadeloupe.
14. Mouriria myrtilloides (Sw.) Poir. in.Dict. Sc. nat. XXXIII (1824) p. 168; P. DC. Prodr. III p. 7; Griseb. Flor. p. 243; Cogn. Mon. p. 1125 E (patria Cuba excl) — Petaloma myrtilloides Sw. Prodr. (1788) p. 73 et — | Flor. II p. 833, tab. 14.
H.: Swartz (ex ipso) et ex Griseb. — Jamaica.
Species dubiae.
Melastoma pictum Rudolphi ex Ledeb. Plant. Doming. Dec. (1805) p. 20, diagn. reimpr. in Schrad. Neu. Journ. II, 2 et 8 (1807) p. 293; P. DC. Prodr. III p. 199.
H.: Poiteau.
Melastoma hirtellum Spreng. Syst. II (1825) p. 802 (quoad pl. Hispan., non Sw.).
H. Harms: Eine neue Crotalaria-Art aus dem Kongogebiet. 19
III. Eine neue Crota/aria-Art aus dem Kongogebiet.
Crotalaria oxyphylla Harms spec. nov. Von H. Harms. (Originaldiagnose.)
Crotalaria oxyphylla Harms, spec. nov.
Suffruticosa, caule tenui ramuloso, ramulis elongatis virgatis. ad- presse pilosulis, sat dense foliatis, erectis vel adscendentibus, gracilibus, valde tenuibus; folia subsessilia vel brevissime petiolata, foliolis 3 an- guste lanceolatis vel oblanceolatis vel lanceolato-linearibus, basin versus saepe angustatis, sensim acuminatis vel acuminulatis, mucronulatis, leviter pungentibus, supra glabris vel subglabris, subtus pilosulis, fere 7—15 mm longis, 0,5—2 mm latis; flores apice ramulorum congesti pauci vel plures, breviter vel brevissime pedicellati; calyx cupulatus, parce pilosulus, dentibus 5 lanceolatis, e basi lata acuminatis, ad 7 mm vel ultra longus; corolla exserta, vexillo extus subsericeo-villosulo, 10-.12 mm longo, carina breviter vel vix rostrata, dorso rotundata, extus subsericeo-villosa, 8—9 mm alta; legumen parvum, subgloboso- ovoideum vel late ovoideum, adpresse subsericeo-villosulum, inflatum, 5—6 mm longum, semine (non viso) probabiliter unico.
Kongogebiet: Kundelungu (Kássner no. 2782. — V. 1908).
Diese eigentümliche Art, über deren Gattungszugehörigkeit ich lange in Zweifel war, erinnert durch die beim Trocknen schwarz werdenden Blatter mehr an gewisse schmalblüttrige Rafnia-Arten als an Crotalaria. Indessen sprechen die Blütenverhältnisse für letztere Gattung; leider ist das Material nicht sehr gut erhalten. Wegen der kleinen eiförmig- kugeligen Hülsen ist sie vermutlich in die Gruppe Sphaerocarpae zu stellen; einen näheren Anschluss an irgendeine der mir bekannten Arten kann ich jedoch nicht angeben. Ein wesentliches Merkmal sind auch die schmalen spitzen, etwas stechenden Bláttchen, die den dünnen dicht beblütterten Stengeln etwas das Aussehen einer Aspalathus-Art verleihen.
IV. Berichtigung. Von H. Harms.
In Rep. XIV (1916), S. 256 habe ich die neue Art Afzelia borneensis beschrieben; sie wurde begründet auf das von Hose no. 93 (1895) ge- sammelte Exemplar. Das Heft des Repertoriums ist 15. April 1916 er- schienen.
Vor kurzem sah ich, dass E. D. Merrill in Philippine Journal of Science XI. C, Nr. 2 (Marz 1916), 86 auf dieselbe Pflanze (Hose no. 93) die neue Art Pahudia acuminata begründet hat. Demnach hat der von Merrill veröffentlichte Name um einen Monat die Priorität vor meinem, Da ich nun die Art nicht zu Pahudia, sondern zu Afzelia rechne, so muss sie jetzt den Namen Afzelia acuminata (Merrill) Harms führen.
2*
20 H. Harms.
V. Drei neue Araliaceen von Borneo.
.Von H. Harms. (Originaldiagnosen.)
1. Gastonia Winkleri Harms spec. nov.
Arbor ramulis crassiusculis glabris; folia pinnata, ampliuscula, glabra, petiolo fere 15 cm longo, rhachi cum petiolo 56 cm longa, ad juga articulata, foliola 9-juga, oblongo-lanceolata vel lanceolata vel ob- lanceolato-oblonga vel rarius obovato-oblonga, basi in petiolulum brevem saepe sensim angustata, apice acuminata vel acuminulata, papyracea vel chartacea, glabra, 8—15 cm longa, 3—5 cm lata, margine subintegra vel remote crenulato-undulata (crenulis saepius sursum curvato-mucronulatis incumbentibus); panicula ampla, ramosa, glabra, ramulis crassiusculis, umbellulis longiuscule pedunculatis ad ramulos solitariis usque ternis vel apice verticillatis, umbellularum pedunculis 3—6 cm longis, pedicellis in fructu immaturo 1—2 cm longis, apice haud articulatis; fructus immaturi subglobosi bacciformes, angulati, glabri, 5—7 mm longi, loculis 6—10, disco subplano, columna stylari brevissima vel subnulla, stigmatibus 6—10 arcte contiguis aegre discretis radiantibus reflexis.
Südost-Borneo: Kwaru, Buschwald (H. Winkler no. 3078, Juli
1908; 15—20 m hoher Baum).
Hiermit wird diese nur wenige Arten zählende, hauptsächlich im madagassischen Gebiet verbreitete, jedoch auch im indisch-malayischen Gebiet (Papuasien) sowie in Ostafrika (vgl H. Harms in Englers Bot. Jahrb. LIII [1915], 360) vertretene Gattung zum ersten Male für Borneo nachgewiesen.
2. Schefflera Beccariana Harms, spec. nov.
Arbuscula (?); folia maxima digitata, foliola petiolulata, petiolulis glabris, 13—14 cm longis, oblonga vel anguste elliptica, basi rotundata vel obtusa in petiolulum breviter angustata, apice probabiliter acuminu- lata, coriacea, supra nitidula glabra, subtus parce vel parcissime lepidoto- adspersa vel subglabra, 30—33 cm longa, 18—14 cm lata; paniculae valde elongatae, rhachi crassiuscula, apicem versus attenuata, breviter subsetuloso-pubescente vel subsetuloso-lepidota (pube detergibili deorsum glabrescente, 50—60 em vel ultra longa, numerosas umbellulas racemose dispositas gerente, bracteis ad basin pedunculorum parvis lanceolatis vel ovato-lanceolatis deciduis, 4—6 mm longis, pedunculi umbellularum parce lepidoto-pubescentes, 1—2,5 em longi; umbellulae pluriflorae, pedicellis lepidotis 5—8 mm longis; calycis margo brevissimus integer, flores 3—3,5 mm longi; petala 8, lanceolata acuta, apice in calyptra obtusa cohaerentia vel partim soluta, leviter lepidoto-puberula, fere 2 mm longa; stamina 8; ovarium late obconicum, parce lepidoto-adspersum, loculis 8, disco crassiusculo in sicco cinereo, stigmatibus 8 medio disci sessilibus radiantibus minimis sed jam colore brunneolo satis distinctis.
Borneo: Ohne Standortsangabe (Beccari no. 888).
m TR ET ETHER
Drei neue Araliaceen von Borneo. 21
Ausgezeichnet durch grosse Blütter, lange Blütenstünde und 8-glie- derige Blüten. Letzteres Merkmal hat auch Sch. petiolosa (s. unten), die aber durch kleinere Blätter, kürzere Döldchenstiele, kleinere Döldchen mit geringerer Zahl von Blüten und deutlicher entwickeKes kegelfórmiges Griffelpolster abweicht. l
. 8. Schefflera Winkleri Harms, spec. nov.
Arbuscula comosa; folia ampliuscula digitata, petiolo glabro 55 cm longo, foliola 8 (vel plura ?), apice petioli incrassati verticillata, petiolulis glabris 4—9 cm longis, lanceolata vel oblanceolata vel oblongo-oblanceo- lata vel anguste oblonga, basi rotundata vel emarginulato-cordulata, apice acuminata, coriacea glabra, in sicco pallide viridia, circ. 25—30 cm longa, 6—9 cm lata; inflorescentia maxima, sec. Winkler e radiis 60—80 formata, paniculae partiales elongatae angustae, rhachi satis tenui, 30—40 cm longa, furfuraceo-puberula, partim (deorsum) glabrescente, umbellulae pluriflorae numerosae racemose digestae, pedunculis tenuibus furfuraceo-puberulis 1—2 cm longis, pedicellis puberulis 3—6 mm longis; flores minimi, 2—2,5 mm longi; calyx acute brevissime 5-denticulatus; petala 5, in ealyptta subsemiglobosa obtusa glabra vel subglabra cohae- rentia; ovarium minimum subglabrum, loculis 5, disco crassiusculo medio elevato, stigmatibus in flore vix distinctis in medio disci sessilibus.
Südost-Borneo: Heidewald vor Djilu (H. Winkler no. 3312, 22. August 1908). Etwa 5 m hoher schwacher Baum; die Blatter unterhalb des 60— 80-strahligen Blütenstandes gedrängt, sonstblattlos und unverzweigt. In den Nebenblättern Ameisen, die Schildläuse züchten. Knospen bräunlich angelaufen, Blüten gelblich-weiss.
Eine sehr kleinblütige Art, Döldchen in langen schmalen Rispen, die nach Angabe des Sammlers zu grossen Blütenständen vereint sind.
Von Borneo kennt man bisher folgende Arten der Gattung Schefflera :
Sch. acutissima (Mio) Harms in Engl.-Prantl, Nat. Pflzfam. III. 8. (1894), 38; Viguier in Ann. sc. nat. 9. ser. IX (1909), 348. Paratropia acutissima Miq. in Ann. Mus. lugd. batav. I (1863—64), 20.
Süd-Borneo: Korthals. Die Art zeichnet sich durch Blátter mit nur einem elliptisch-länglichen bis lanzettlichen Blättchen aus; der Fruchtknoten ist 5-fücherig, Narben 5 auf dem Scheitel des Discus. In der Blattform von den beiden oben beschriebenen Arten jedenfalls ganz verschieden.
Sch. gracilis (Miq.) Viguier, Le 352. Paratropia gracilis Miq., Le 22.
Borneo: Henrici (nach Mig.).
Die Art teilt mit Sch. Winkleri die 5-zühligen Blüten, hat aber sehr kurze Döldchenstiele (1—1*/, Linien lang) und Blätter mit nur 5 lanzett- lich-langlichen Blüttchen.
Sch. petiolosa (Miq.) Harms in Engl.-Prantl, Nat. Pfizfam. III. 8. (1894),
39; Viguier, l e. 850. Paratropia petiolosa Miq., 1. e. 24. Die Art wurde zuerst von Korthals in Süd-Borneo gefunden; sic
22 EL .H.. Harms.
zeichnet sich durch sehr kurz gestielte wenigblütige Dóldchen in langer schmaler ‚lockerer Rispe, .8-gliederige Blüten und grosse Blätter mit 7-9. Blättchen aus. Wir haben sie jetzt noch von folgenden Standorten des südöstlichen- Borneo: Hayoep, Urwald (H. Winkler no. 2376 und no. 2598, Juni 1908; kleiner Baum oder Liane, junge Früchte weiss oder gelb); zwischen M. Uja u. Kundim baru, Urwald (H. Winkler no. 2708, Juli 1908; Liane, Kelch grünlich-gelb, Fruchtknoten weisslich-gelb, Narben schwarzbraun); zwischen Lampoeeng u. Patoeng (H. Winkler no. 3341, August 1908; 2—3. m hoher Baum, Blatter unter dem Blütenstand schopfig; einheimischer Name: Kajusangka).
Sch. polita (Miq.) Viguier, Le 351. Paratropia polita Miq. Le 22.
Süd-Borneo: In Wäldern des Berges Sakoembang (Korthals, nach Miq.).
Die Art hat 5—6-záhlige Blüten und 4—5-zählige Blätter; der nur 8 Zoll hohe Blütenstand ist fast ebenstráussig (subcorymbosa), pedunculus 2-teilig,. jeder Zweig mit 3 Dóldchen an der Spitze, dadurch ganz ver- schieden von den langen.Rispen der oben beschriebenen Arten.
` Sch. rediviva (Seem.) Harms, Le 38. Agalma redivivum Seem. in Journ. of Bot. II (1864), 299.
Borneo: Bangermassing (Motley).
. Die Art gehört in die Sektion Agalma mit einfacher Griffelsäule; Déldchen sehr kurz gestielt, in Trauben, Blüten 7 —8-gliederig; Blatter mit 4—5 sehr lang (7—9 cm) gestielten elliptischen oder länglich- elliptischen lang zugespitzten am Grunde verschmälerten, entfernt ge- zähnten Blättchen.
Ä VI. Eine neue Gattung der Leguminosae aus dem tropischen Afrika, Hap/ormosia Harms. `
Von H. Harms. (Originaldiagnose.)
Die Gattung Haplormosia Harms. habe ich bereits in Englers Pflanzenwelt Afrikas III, 1 (1915), S. 532 genannt und kurz charakterisiert, hatte damals jedoch keine Gelegenheit, eine lateinische Diagnose beizufügen, was hiermit nachgeholt werden soll; ausserdem lehrte mich nähere Nachprüfung, dass die bereits dort a. a, O. 533 genannte Pflanze Ledermanns aus Kamerun besser als eigene Art anzusehen ist, da sie durch etwas grössere Blüten von der typischen Art der Gattung, H. monophylla Harms, abweicht.
Die Gattung gehört jedenfalls in die unmittelbare Nähe der im tropischen Asien sowohl wie im tropischen Amerika verbreiteten Gattung Ormosia Jack, die aber im tropischen Afrika zu fehlen scheint und hier durch die verwandten Gattungen Platycelyphium Harms (in Englers Bot. Jahrb. XXXVIII [1905], 74), Afrormosia Harms (in Englers Bot. Jahrb. XLIX [1913], 430) und Haplormosia Harms ersetzt wird. Während die beiden erstgenannten Gattungen Fiederblätter mit mehreren Blättchen
Eine neue Gattung der Leguminosae. 23
und flache Hülsen haben, ist Haplormosia charakterisiert durch die nur ein einziges Blüttchen tragenden Blatter (darauf soll der Name hindeuten) und die ziemlieh grossen (6,5—8 cm langen, 4—5 cm breiten) holzigen breit-länglichen bis verkehrt-eiförmigen, etwas zusammengedrückten zwei- klappigen Hülsen, die nur einen grossen dicken (5,5 x 8 cm) lünglichen Samen enthalten.
Man kennt zwei Arten, die beide dem Regenwalde des westlichen tropischen Afrika angehóren.
Haplormosia Harms, nov. gen.
Calyx cupulatus, basi breviter anguste contractus, extus glaber vel subglaber (in alabastro minute puberulus, margine brevissime densius pubescente), ultra medium lobatus, lobis 2 superioribus ultra medium vel altius in unum bifidum connatis, latissime oblique ovatis obtusis, inferiori- bus 3 subaequalibus oblongo-ovatis, obtusis vel obtusiusculis. Corolla exserta glabra, petalis unguiculatis, vexillo fere.semiorbiculari, alis valde obliquis fere late . ovatis obtusis (latere versus carinam spectante latissime rotundato), carinae petalis oblique lanceolatis fere rectis, superne leviter cohaerentibus. Stamina 10, libera, filamentis glabris. Ovarium stipitatum, oblongum, glabrum vel subglabrum (ima basi parce puberulum), stylo tenui glabro, stigmate minuto, ovulis 2—4 (saepius 3). Legumen (in H. monophylla) brevissime stipitatum, obliquum, oblongum vel obova- tum vel ovale, basi obliqua obtusum vel subrotundatum, apice mucronatum, compressiusculum, glabrum, dehiscens, valvis lignosis vel sublignosis, semine unico crasso, oblongo vel oblique anguste elliptico. — Arbores ramulis glabris, ultimis + angulatis vel compressiusculis. Folia petio- lata, unifoliolata, foliolo oblongo vel lanceolato, coriaceo vel subcoriaceo, glabro. Racemi pauciflori vel pluriflori, rhachi glabra, angulata, pedi- cellis juvenilibus parce puberulis apice bracteolis 2 oppositis brevissimis obsitis.
1. Haplormosia monophylla Harms in Englers Pflanzenwelt Afrikas III, 1 (1915), 533. — Crudia monophylla Harms in Englers Bot. Jahrb. XXX (1901), 80. — Ormosia monophylla. Harms in Engler-Prantl, Pflzfam. Nach- tráge III (1906), 158 und ex O. Stapf, The known plants of Liberia, in H. Johnston, Liberia II (1906), 598; Harms in Notizbl. Bot. Gart. Berlin- Dahlem, Appendix XXI, Nr. 2 (1911), 64. ,
Liberia: Gran Bassa, Fishtown, an Bachrändern, zusammen mit Rhizophora und Avicennia (M. Dinklage no. 1913, 1898).
Diese Art kennt man nur in Knospen; vollentwickelte Blüten sind unbekannt, dagegen liegen reife Hülsen vor.
2. Haplormosia Ledermannii Harms, spec. nov.
Arbor ramulis glabris; folia petiolata, unifoliolata, petiolo apice articulato glabro 1—1,5 cm longo, oblonga vel oblongo-oblanceolata vel oblongo-lanceolata, basi obtusa vel acuta, acuminulata, coriacea vel sub- coriacea, glabra, 5—12 cm longa, 2,5—5 cm lata, supra nitidula, nervo medio subtus prominulo; racemi; pauciflori, vel pluriflori, rhachi. glabra
24 H. Harms: Eine neue Gattung der Leguminosae.
angulata 7—11 cm longa, pedicellis glabris 5—10 mm longis apice brevissime bibracteolatis; calyx cupulatus, basi contractus, subglaber vel parce brevissime puberulus (margine et intus brevissime pubescens), ultra medium lobatus, fere 10—11 mm longus, lobis superioribus ultra medium vel altius in unum bifidum connatis, latissime oblique ovatis obtusis, inferioribus 3 subaequalibus oblongo-ovatis, obtusis vel obtusiusculis; corolla exserta glabra, vexillum unguiculatum (un- guiculo curvato 4 mm longo), lamina fere semiorbiculari, 1,5 cm longa, 2 cm lata, basi emarginulata, alae longiuscule unguiculatae (unguiculo curvato 4—5 mm longo), lamina valde obliqua fere late ovata obtusa, latere postico (versus carinam sito) ad unguiculum prius desinente et truncato, extus late rotundato, latere antico multo angustiore et longiore basi in appendiculam brevem producto, 1,5 cm longae, 8—9 mm latae, earinae petala unguiculata, oblique lanceolata, fere recta, latere exteriore curvato, apice obtusiusculo, superne cohaerentia, 1,5 cm longa; filamenta 10 libera glabra; ovarium longe tenuiter stipitatum, stipite adpresse -parcissime puberulo, oblongum glabrum, stylo tenui glabro, stigmate minuto, ovulis 3.
Kamerun: Kribi, Strandwald (Ledermann no. 492, Sept. 1908; schóner grosser Baum mit veilchenblauen Blüten, vereinzelt); Gross- Batanga, Flussufer im Buschwald (Ledermann no. 188, Aug. 1908, mit ganz jungen Hülsen; kleiner 10—15 m hoher Baum).
Die Art steht H. monophylla sehr nahe, weicht indessen durch etwas grössere Blüten ab. — Dieselbe oder eine ganz ähnliche Art wächst auch in Gabun, von dort sah ich vor einigen Jahren ein hülsentragendes Exemplar des Herb. Chevalier-Paris.
VII. Dryopteris species et varietates novae.
Auctore C. Christensen. (Originaldiagnosen.)
1. Dryopteris rupicola C. Chr., spec. nov.
Lastrea, e sectione D. oppositae (Vahl) Urban, rhizomate erecto, apice squamis nonnullis duris, castaneis vestito. Stipitibus caespitosis, nume- rosis, 2—4 cm longis, vix 2 mm crassis, basi parce squamosis, glabris, rigidis, stramineis. Lamina lanceolata, c. 40 em longa, medio 8 cm lata, versus basin longissime et gradatim decrescente, versus apicem pinnatifidum sensim attenuata, rigide coriacea, obscure viridi, rachi supra strigosa excepta ubique glabra et eglandulosa vel subtus parcissime glandulosa, bipinnatifida. Pinnis numerosis, usque ad 30-jugis, sessilibus, inferioribus plerumque suboppositis, superioribus alternis, inferioribus c. 10-jugis sensim reductis, deltoideis, lobato-auriculatis, infimis trilobis
C. Christensen: Dryopteris species et varietates novae. 25
minimis; medialibus maximis, horizontalibus, acuminatis, c. 4 cm longis, 1—8 mm latis, fere ad costam pectinato-pinnatifidis. Segmentis c. 15-jugis, patentibus vel parum obliquis, sinubus latis, rotundis separatis, marginibus integris revolutis, apice subacutis; basalibus longioribus, posteriore auriculo rotundato rachin tegente instructo, Venis distantibus, 4—5-jugis, simplicibus, crassis, in pagina superiore scalpturato-elevatis. Soris parvis, submarginalibus, plerumque a margine revoluto tectis, exindusiatis. Sporangiis nudis. `
Hab. in Sto. Domingo prope Constanza ad Valle nuevo, in rupibus, alt. 2270 m: Eggers no. 2157, 29. Mai 1887.
Species nova habitu et magnitudine D. oppositae (Vahl) Urban similis, differt: textura valde coriacea. lamina glabra, eglandulosa, venis crassis, superne elevatis, segmentis angustioribus. Textura, venatione D. scal- pturoidi (Fée) C. Chr. magis affinis, a qua specie differt: soris exindusiatis, lamina glaberrima, pinnis angustioribus.
2. Dryopteris sancta (L.) O. Ktze.
Conf. C. Chr. Vid, Selsk. Skr. VII, 4, 295—297; Smiths. Misc. Coll. 52, 878—380.
In Santo Domingo this species is very variable. I can distinguish the following varieties, which, however, are connected by intermediate forms.
1. typica C. Chr. Smiths. Misc. Coll. 52, 379. — Small, bipinnatifid, exindusiate, generally glabrous, sometimes hairy on the ribs (var. strigosa C. Chr. l. c) or finely pubescent on the upperside (var. hiría Jenm.). Underside with large red glands.
Eggers no. 2512b, 2512 (approaching var. Balbisii); Picarda no. 312, 606, 685, 1180. — Barrabas: Raunkiaer no. 1905 (Herb. C. Chr.) Rio Mameyes: Eggers no. 2780 (U. S. Nat. Herb., not this no. in Herb. Krug et Urban).
f. strigosa C. Chr.: Picarda no. 727.
2. var. Balbisii (Spr. C. Chr. Vid. Selsk. Skr. VII, 4, 296 f. 20. — Large; largest pinnae mostly equal-sided, pinnate, with linear pinnulae or segments, which are toothed or crenate, the basal ones often deeply lobed. Underside glandulose, glabrous or slightly strigose on the ribs. Sori exindusiate (?).
Eggers no. 2540, 2540b, 2780 (in Herb. Krug et Urban, not in U, S. Nat. Herb.); Weinland no. 56; J. N. Rose etc. no. 4386; Ber- tero no. 796; Prenleloup (Herb. Christ); Marmelade: Nash et Taylor
no. 1229 (U. S. Nat. Herb.).
Obs. The identification of this form to Polypodium Balbisii Spr. is due to Prof. Hieronymus, while Sprengel himself (Syst. IV. 1 p. 101) referred his plant to D. Sprengelii and also Kuhn (in Engl. Jahrb. XXIV, p. 116). I have now seen a fragment of Sprengels specimen (Bertero no. 796) and can ascertain Hieronymus' opinion.
26 C. Ohristensen: Dryopteris species et varietates novae.
3. var. portoricensis (Kuhn) C..Chr. Smiths, Misc. Coll. 52, 380. — Like var. Balbisii, but rather hairy throughout, especially on rachis, ribs and upperside, scarcely glandular beneath. Sori indusiate; indusium subpersistent, ciliate, and with a few glands.
M. Fuertes no. 1085.
4. var. terminalis (Kuhn) C. Chr. nov. var. — (Aspidium terminale Kuhn, in sched.. In general habit, texture and cutting fully like var. Balbisii, but still larger, nearly tripinnatifid, differing from the two former varieties by its non-attenuate lamina, i. e.it lacks the dwindling pinnae below, the lowermost pair of pinnae being not much shorter than the following ones. Rachis, costae and costulae beneath very short-hairy, surfaces otherwise glabrous and eglandulose. Veins in larger pinnules about 8-jugate, often forked, remarkably thick, bearing the exindusiate sori near the apex in the teeth of the segment (or pinnulae), nearly exactly as shown in my figure of v. Balbisü (ei In this respect it resembles somewhat D. limbata (Sw.) O. Ktze., to which species Kuhn unrightly referred it. — Stipe 15 cm, lamina 35 cm long, largest pinnae 7 cm long by 2 cm broad. May be a distinct species.
Eggers no. 2715.
Obs. The presence of a distinct indusium in D. sancta var. portoricensis makes it doubtful whether the form from the Lesser Antilles referred by me to D. consanguinea (Feé) C. Chr. (Vid. Selsk. Skr. VII, 4, 297) can be safely distinguished as a species from D. sancta. I have some doubt what the true Aspidium consanguineum may be. The pinnae arid segments figured by me (l. c. fig. 21) is nearly certainly a small form of D. lim- bata (Sw.) O. Ktze. But there occurs in some of the islands, especially Martinique, Dominica: and Guadeloupe, and also Porto Rico (Sintenis-1753) a smaller form, which perhaps is the true D. consan- guinea. This form is as to important characters, size, glandular under- side, unequal-sided pinnae, scarcely to distinguish from the typical D. sancta, and it is by nearly all authors referred to that species. Still it differs materially by its distinct, persistent glabrous or slightly 'ciliated indusia, and further it differs by the shape of the segments, which are attenuated towards the apex, sometimes nearly triangular, not as those of D. sancta linear. Thus it recedes from D. sancta in the direction of D. opposita.
Carl Mez: Generis Paspali species novae. 27
VIII. Generis Paspa// species novae.
Auctore Carl Mez. (Originaldiagnose.)
1. Paspalum bicilium Mez, spec. nov.
Perennis, ad 0,5 m alta, caespitosa, e rhizomate brevissimo multi- ramosa. . Culmi ut videtur sueto pluries ramosi, graciles, teretes, glabri laevesque. Folia vaginis tubulosis, appressis, glabris vel margine prope apicem paucipilosis, laevibus; ligulis e majoribus, hyalinis, late sub- triangularibus, grosse crenatis, brunnescentibus, ipsis glabris sed in axillis pilos longissimos gerentibus; laminis suberectis, peranguste triangularibus, in apicem peracutum sensim angustatis, basi breviter subobscureque contractis, chartaceis, siccis planis, cum margine glabris, nervo medio sueto manifesto praeditis, tactu laevibus, ad 40 mm longis et 4 mm latis. Inflorescentia in culmi cujusque fere omnino vaginis induti apice singula, folia bene superans, submultiflora, e spicis 2—8 paullo. inaequalibus,. erectis, sueto curvatis, gracilibus, sessilibus et ad insertionis nodulos pilosis, spiculas nunc singulatas nunc geminatas illas 2-, has 4-seriatas densissime unilateraliter gerentibus, ad 50 mm longis composita; rhachibus anguste alatim dilatatis, paullo vel apice manifeste undulatis, breviter pilosis, apice spicula vigente terminatis; spiculis bene compressis manifeste asymmetricis, circumcirca perlonge ciliatis cet. breviter dissiteque pilosis, suberectis, pedicellis brevibus sed manifestis tenuibus stipitatis, anguste ellipticis, apice bene acutis, 1,5—2 mm longis et 0,5—0,75 mm latis, latere plana prope basin im- presso-rugosis; glumis paleas superantibus membranaceis, 3-nerviis, inferiore dorso breviter pilosa margine et tuberculis parvis pilos longos niveos emittentibus et verrucis utrinque singulis in setas perlongas patentes vel subpatentes desinentibus praedita, apice acuta; superiore haud tuberculata margine prope apicem longiuscule ciliata item late acuta; paleis aveniis, subaequilongis, apice brevissime barbellato-
ciliolatis. i Brasilia, prov. Goyaz (Glaziou no. 22562, 22563).
2. Paspalum lineispatha Mez, spec. nov.
Annua videtur, e radicibus fibrosis dense fasciculata, florifera ad 0,25 m alta, parvula. Folia vaginis quam culmi internodia brevioribus carinatis, margine dissite longeque pilosis, dorso glabris, laevibus; ligulis brevissimis, rotundatis, quasi pilose laceris; laminis suberectis vel superi- oribus patentibus, bene lanceolatis, basi rotundatim contractis, apice breviter acutis, membranaceis, nervo medio tenui sed manifesto praeditis, margine anguste pallidis minute serrulatis. nec ciliatis, utraque facie pilosulis, ad 30 mm longis et 5 mm latis. Culmi basi geniculatim erecti, teneri, subangulati, cum nodis glaberrimi et laeves. Inflorescentia. e culmi apice. singula, submultiflora, nunc breviter nunc longiuscule stipi- tata, circuitu breviter lateque cylindrica, glaberrima, pallide virens, ad
28 zer Carl Mez.
35 mm longa et 15 mm diam. metiens, e spicis suberectis, dense pinna- tim axi insertis, omnibus subaequilongis, ad 12 mm metientibus, sub- sessilibus, secus rhachin foliaceo-dilatatam, venis longitudinalibus in- signiter striatam, in caudam sterilem spiculam ultimam bene superantem, rectam, concolorem, margine minute scabridam spiculas breviter sed manifeste pedicellatas, suberectas, optime 1-seriatas gerentibus composita. Spiculae lineari-ellipticae, glaberrimae, pallide stramineae fere albidae, 1,8 mm longae. Gluma inferior plane deficiens, superior spiculae longi- tudine, lineari-elliptica, apice bene rotundata, nervo medio manifesto 8-nervia. Paleae spiculae longitudine, ex elliptico acutiusculae, coriaceae, stramineae, politae.
Peruvia, infra Hacienda Cajabamba, Samanco inter et Casaz, Dept. Ancachs, alt. 3000—3500 m, majo florens (Weberbauer no. 3142).
3. Paspalum vinosum Mez, spec. nov.
Perennis, e prostrato ascendens, gracilis, florifera ad 0,8 m alta. Folia vaginis culmi quam internodia plurrimis brevioribus, appressis, haud carinatis, praesertim inferioribus dorso dissite puberulis; ligulis conspicuis, teneris, margine grosse crenatis, glabris; laminis suberectis vel suberecto-patentibus, peranguste lanceolatis, basi contractis, apicem versus sensim acutis, tenuiter chartaceis, nervo medio manifesto prae- ditis, conspicue pallido-marginatis, utrinque pubescentibus, ad 40 mm longis et 3 mm latis. Culmi graciles, geniculatim ascendentes, teretes, ad nodos insignissime barbati, cet. glabri, laeves. Inflorescertia e culmi apice singula, subpauciflora, laxiuscule 2-pinnatim paniculata, folia paullo superans, ad 75 mm longa et 15 mm diam. metiens, e spicis ad 8 suberecto-erectis, sessilibus, ad insertionis nodulos breviter pilosis, ad 20 mm longis composita; rhachibus spathaceis, virentibus angustissime pallido-marginatis, margineque minute scaberulis, haud insignius venosis, glabris, ultra spiculam ultimam in apicem sterilem triangularem lon- gissime productis. Spiculae pedicellis brevissimis pilosulis stipitatae, suberectae, 1-seriatae, glaberrimae, ellipticae, pallide stramineae fere albae, apice rotundatae, 2 mm longae. Gluma inferior deest; gluma superior spiculae longitudine, 3-nervia. Paleae quam gluma minute breviores, pergamaceae, pallide stramineae, laeves, nitidulae, inferior ex elliptico bene acuta superiorem superans.
Bolivia, Yungas austr, Sirupaya prope Yanacachi, in fruticetis (Buchtien),
4. Paspalum peruvianum Mez, spec. nov.
Perennis, rhizomatibus elongatis et vaginis fere glabris subterraneis obtectis stolonifera, florifera ad 0,75 m alta. Folia vaginis culmi inter- nodia superantibus, superioribus vix, inferioribus bene carinatis, cum marginibus glabris, laevibus; ligulis conspicuis, obtusis, margine crenato- laceris non nisi medio pilis perpaucis brevissimis praeditis fere glabris dicendis; laminis e suberecto decurvis, linearibus, basi vix contractis, apicem versus sensim acutis, chartaceis, nervo medio tenui praeditis, eum margine apicem versus valde serrulato-scabro glabris. Culmi gent
Generis Paspali species novae. 29
culatim ascendentes, paullo angulati, cum nodis glabri et laeves. In- florescentia e culmi apice singula, breviter stipitata, multiflora, basi laxior apicem versus densissima, cylindrica, glaberrima, ad 0,1 m longa et 20 mm diam. metiens, e spiculis suberectis, superioribus bene de- crescentibus, sessilibus, usque ad 30 mm longis, secus rhachin foliaceo- dilatatam, apice obtusam sterilem, atro-violaceam, nullo modo undulatam, medio concolorem, margine optime serrulatam spiculas dense suberectas, brevissime pedicellatas, optime 2-stichas gerentibus composita. Spiculae glaberrimae, pallidae, stramineae, obovatae, apice late rotundatae, tener- rimae, nervo medio insigniter deficiente 2-nerviae, inferior superiorem toto margine amplectens. Paleae quam glumae minute breviores. spi- culae forma, rigidae, laeves, alutaceae, fere opacae.
Peruvia, inter Tambo de Viso et Chaupichaca in declivitatibus petrosis, alt. 2650—2880 m, Dezembri florens (Weberbauer no. 137).
5. Paspalum tuberosum Mez, spec. nov,
Perennis, e rhizomate brevi erectoque, quam maxime incrassato, vaginis longissime pilosis obtecto proveniens, dense caespitosa, florigera ad 0,3 m alta, gracillima. Folia vaginis culmi quam internodia bene brevioribus, inferioribus manifeste superioribus minus carinatis, illis dorso densius pilosis his fere perfecte glabris, laevibus; ligulis magnis, truncatis, margine grosse crenatis, glabris; laminis suberecto-erectis, linearibus, basi vix contractis, apice bene acutis, chartaceis, nervo medio tenui sed manifesto praeditis, subtus perparce pilosis vel cum marginibus non nisi minute serrulatis glabris, dorso manifeste pallidis fere albidis, ad 55 mm longis et 3 mm latis. Culmi teneri, stricte erecti, com- pressiusculi, cum nodis glabri et laeves. Inflorescentia e culmi apice singula, longe stipitata, subpauciflora, abbreviate subcylindrica, e spicu- larum colore pallide straminea, ad 40 mm longa et 20 mm diam. metiens, e spicis densiuscule pinnatim axi insertis, suberectis vel subpatentibus, ad insertiones pilosulis, vix ultra 15 mm longis, secus rhachin anguste foliaceam, in apicem sterilem late triangularem, spiculas summas haud superantem desinentem, medio undulatim pallidam, margine laevem spi- culas dense suberectas bene 2-stichas brevissime pedicellatas gerentibus composita, Spiculae bene ellipticae, apice rotundatae, glaberrimae, 1,9 mm longae. Glumae subaequilongae paleas paullo superantes, e late elliptico acutiusculae, 3-nerviae. Paleae e latissime elliptico acutiusculae, rigidulae, stramineae, politae.
Peruvia, Dept. Cajamarca, supra San Pablo et supra San Miguel, alt. 2400—3000 m, Aprili et Majo florens (Weberbauer no. 8815, 3932).
6. Paspalum Lorentzianum Mez, spec. nov. Annuae speciem prae se fert, fasciculatim e radicibus tenuibus
fibrosis ramosa, florifera ad 0,17 m alta, debilis. Folia vaginis elongatis, paullo carinatis, dorso dissite longeque pilosis; ligulis conspicuis, sub- truncatis, margine inciso-crenulatis, facie nec margine pilosis; laminis flexuosis, linearibus, in apicem peracutum sensim angustatis, basi vix contractis, siccis planis, tenuiter membranaceis, nervo medio non nisi
30 Carl Mez.
tenuissimo praeditis, margine prope basim tuberculis nonnullis piligeris auctis nec serratis, dissite longe pilosis, ad 70 mm longis et 3,5 mm latis. Culmi geniculatim ascendentes, tenues, cum nodis glabri, sub- teretes. Inflorescentia in ‘culmi apice singula, pauciflora, folia paullo vel vix superans, laxe pinnatim e spicis ad 4 si bene evolutis patentibus, inferioribus manifeste graciliterque stipitatis, ad insertionis nodulos breviter pilosis, usque ad 25 mm longis superioribus bene decrescentibus, spiculas breviter et graciliter pedicellis pilosis stipitatas laxe 2-seriatas optime, -unilaterales gerentibus composita; rhachibus spathaceo-dilatatis, praeter lineam mediam valde undulatam stramineam viridibus, margine haud.serrulatis, in acumen sterile desinentibus; spiculis stricte erectis, stramineis, glabris, anguste ellipticis, apice rotundatis, ad 1,75 mm longis et 0,9 mm latis; gluma inferiore sequentem cum paleis bene superante, late rotundata, l-nervia; gluma superiore paleas superante, anguste rotundata, 3-nervia; palea inferiore tenuiter pergamacea, stra- minea, laevi, opaca, superiorem late acutam superante. Argentina, Prov. Salta ad Los Potreros (Lorentz et Hierony- ` mus no. 180). `
7. Paspalum Andréanum spec. nov.
Perennis videtur, e radicibus fibrosis pauciramosa, florifera ad 0,25 m alta, gracilis. Folia vaginis quam internodia longioribus, bene carinatis, dorso longe pilosis; ligulis conspicuis, margine grosse crenatis, glabris; laminis suberectis, linearibus, basi angustatis nec contractis, apicem versus sensim acutis, nervo medio tenui sed manifesto praeditis, membranaceis, utrinque pilis longis e tuberculis minutis ortis conspersis, ad 65 mm longis et 5 mm latis. Culmi geniculatim erecti, tenues, vix angulati, cum nodis glabri, laeves. [Inflorescentia breviter stipitata, folia longe superans, pauciflora, in culmi apice singula, e spicis 2 sub- aequalibus, erectis, non nisi minute curvatis, ad 30 mm longis, secus rhachin bene complanatam, apice sterilem nec spiculam terminalem gerentem, valde undulatam, medio margineque pallidam, omnino laevem, spiculas stricte erectas laxiuscule distichas gerentibus composita, Spi- culae glaberrimae, ex ovato-lineari bene rotundatae, 2,5 mm longae. Glumae validiusculae, aequales et aequilongae spiculae longitudine, 9-nerviae, virentes. Paleae quam glumae non nisi minute breviores, ex anguste elliptieo acutae, rigidae, stramineae, laeves, politae.
Columbia, in Andibus orientalibus Pastensibus ad Alto de Tabano, alt. 3600 m. Aprili et Majo florens (André no. 8129).
8. Paspalum manabiense Mez, spec. nov.
Annua, e radicibus fibrosis patulo-ramosa, florifera ad 0,15 m alta, nana. Folia vaginis quam culmi internodia brevioribus, acute carinatis, cum marginibus glabris, laevibus, inferioribus inflatis; ligulis brevibus, truncatis, glabris; laminis patentibus, bene lanceolatis, basi optime rotundatim contractis, apice breviuscule acutis, membranaceis, nervo medio tenuissimo . praeditis, cum margine haud incrassato glabris laevibusque, ad 35 mm longis et 6 mm latis. Culmi geniculatim sul»
Generis Paspali species novae. 31
erecti, angulati, cum nodis glabri etlaeves. Inflorescentia e culmi apice singula, ultra vaginam summam breviter stipitata, viva rubro-fusca sicca albida, glaberrima, breviter subpyramidata, pauciflora, usque ad 50 mm longa mihi visa, optime pinnatim e spicis superioribus decrescentibus lateralibus patentibus vel reflexo-patentibus, sessilibus, ad 10 mm longis, secus rhachin foliaceo-dilatatam in spiculam vigentem desinentem, vix undulatam, medio concolorem angusto margine scabro pallidam, spiculas dense suberectas brevissime pedicellatas, optime biseriatas gerentibus composita. Spiculae glaberrimae, ovato-ellipticae, apice rotundatae et imposite acuminulatae, e glumarum seulptura. basin versus manifestissime rugis validis auctis insignes, ad 3,5 mm longae. Glumae quam paleae permulto longiores, membranaceae, spiculae forma, inferior aliquid major superiorem fere a basi apicem usque amplectens, nervis marginalibus subobscuris 3-nerviae. Paleae ovato-ellipticae, subaequilongae, acutius- culae, rigidulae, brunnescentes, politissimae.
Ecuador: Prov. Manabi, prope Hacienda El Recreo (Eggers no. 14965).
9. Paspalum Mollendense Mez, spec. nov.
Annua videtur, culmis decumbentibus et e nodis radicigeris, florifera spectabiiis semimetralis vel ultra. Folia vaginis culmi quam internodia satis brevioribus. carinatis, cum marginibus glabris, laevibus; ligulis conspicuis, rotundatis, margine valde et quasi pilose laceris; laminis suberectis, bene lanceolatis, basi valde rotundatim contractis, apice breviter acutissimis, submembranaceis, nervo medio validissimo praeditis, cum margine angustissime pallido, remote quasi ciliatim serrulato glabris, laevibus, ad 80 mm longis et 13 mm latis. Culmi e decumbente ascen- dentes, subangulati, cum nodis in sicco aterrimis glabri et laeves. In- florescentia e culmi apice singula, brevius longiusve stipitata, multiflora, optime cylindrica, e spicularum colore lateritia, ad 0,16 m longa et 85 mm diam. metiens, dense pinnatim a spicis suberectis paullo de- curvis, superioribus paullo decrescentibus, inferioribus ad 20 mm longis, ad insertiones brevissime et obscure pilosulis, in spiculas vigentes desinentibus, secus rhachin anguste foliaceo-dilatatam, rectam, medio pallide nervosam et hic nec non margine scabram cet. valde obscure et dissite pilosulam spiculas suberectas, densissime 2-seriatas gerentibus composita. Spiculae glaberrimae, bene ellipticae, apice rotundatae, 1,5 mm longae. Glumae aequales spiculae longitudine et forma, 3-nerviae, inferior superiorem toto margine amplectens. Paleae quam glumae permanifeste breviores, e late elliptico acutiusculae, rigidulae,
stramineae, politissimae. um Peruvia, prope Mollendo, in saxis formationis Lomae, alt, 50—100 m,
Oktobri florens (Weberbauer no. 1553).
10. Paspalum carinato-vaginatum Mez, spec. nov. Perennis, ut videtur subsimplex, ad 0,7 m alta. Culmi stricte erecti, validi, subangulati, glabri laevesque. Folia vaginis tubulosis, appressis,
dorso prope apicem acute carinatis, glabris, internodia bene superantibus;
32 Carl Mez: Generis Paspali species novae.
ligulis brevissimis, truncato-lineiformibus, margine dense breviter pilosis et in axillis pilos multos longos gerentibus; laminis subpatentibus, linearibus, in apicem subuliformem sensim angustatis, basi haud contractis, rigidulis, siccis complicatis, nervo medio non nisi obscuro praeditis, praeter infimam basin margine ciliatam glabris, ad 0,12 m longis et 5 mm latis. In- florescentia in culmi apice singula, breviter stipitata, multiflora, folia ' haud multo superans, e spicis subdigitatis 4—6 aequalibus, per anthesin saltem suberectis, haud incurvis, sessilibus vel infimis breviter stipitatis, ad insertionis nodulos longe aureo-strigosis, spiculas singulatas laxe sessiles, basi pilorum aureorum comae insidentes, erectas, rhachibus ex- cavationibus appressas nec ullo modo immersas, optime distichas et uni- laterales gerentibus, ad 80 mm longis composita; rhachibus subdistanter breviter foveatis, optime complanatis, margine pilis longis e tuberculis ortis aureis, linea ventrali minoribus dissitisque item aureis, dorso pilis minutissimis haud luteis praeditis, in spiculam vigentem desinentibus, bene undulatis, paullo ultra 1 mm latis. Spiculae glabrae, ad 1,9 mm longae et 0,9 mm latae, ellipticae, apice rotundatae, haud impressae; gluma inferiore tota violacea apice rotundata, 2-nervia; gluma superiore priorem bene superante acutiuscula, usque ad nervos 2 marginales violacea; palea inferiore quam gluma praecedens vix breviore, obscure 2-nervia, brunnea, polita, a latere visa apice uncinatim incurvula; palea superiore praecedentem aequante, avenia. Brasilia, Prov. Goyaz (Glaziou no. 22406).
11. Paspalum erythrochaetum Mez, spec. nov.
Perennis, e rhizomate crassiusculo, erecto, vaginis pilosis induto fasciculatim proveniens, florifera ad 0,3 m alta, gracilis, Folia vaginis bene carinatas, culmi internodia subaequantibus, dorso bene pilosis; ligulis brevissimis, crassis, integerrimis, rotundatis, glabris; laminis erectis, linearibus, basi haud contractis, apicem versus sensim acutis, nervo medio manifesto praeditis, rigidulis, utrinque patenter pilosis, ad 0,1 m longis et 4 mm latis. Culmi fere teretes, gracillimi, infra nodos longe et erecte barbatos pilosi. Inflorescentia e culmi apice singula, longissime stipitata, subpauciflora, scoparia, ad 60 mm longa, digitatim e spicis 3—4 aequalibus, strictissime erectis, sessilibus, ad insertiones fere glabris, secus rhachin angulatam nec complanatam, minute scabridam, bene undulatam, in spiculam vigentem desinentem spiculas strictissime erectas densiuscule 2-seriatas gerentibus composita. Spiculae plane sessiles, lineares, apice anguste rotundatae, secus glumarum margines seriatim erecteque purpureo-pilosae, 2,8 mm longae. Glumae aequilongae et paleas aequantes, ex elliptico-lineari late acutiusculae, nervo medio destitutae 2-nerviae. Paleae e late lineari anguste rotundatae, rigidulae, stramineae vel lutescentes, politae, laeves, inferior apice barbellata.
Brasilia, Prov. Goyaz (Glaziou no. 22478).
(Fortsetzung folgt.)
Bepertorium
Europarum et PHediterraneum. Herausgegeben von Prof. Br. f. Fedde.
No. 16. I. Band. 30. Juni 1917.
Diese Nummer bildet einen Teil der Nr. 415—417 des ,,Reper- torium specierum novarum“. Für die Sonderbezieher des ,Reper- torium Europaeum“ gelten die Zahlen in Klammern (Kapitel, Seiten u. Bogen). Fedde.
IX. (LXIII. Neues aus den ,Berichten der Schweizerischen Botanischen Gesellschaft“, Heft XXIV/XXV, Jahrgang 1915/16 (1916 >,
Abschnitt „Fortschritte der Floristik (Gefäßpflanzen)“
von Hans Schinz und Albert Thellung (als Separatabdruck ausgegeben am 13. November 1916). Zusammengestellt und mit lateinischen Diagnosen versehen von A. Thellung (Zürich).
28. Melica nutans L. var. plurinervia J. Bär in Boll. Soc. Tiein. Sc. Nat., anno XI (1915), p. 94 (cum descr. germ.) et 1. c. (1916), p. 160 (nomen): glumella inferiore quam in typo latiore, 12—18 nervia (in typo 7—9 nervia).
Schweiz: Onsernone (Tessin), im Busch- und Hochwald unterhalb Monte Borrini gegenüber Russo mit dem Typus (leg. J. Bar).
29. Agropyron intermedium (Host) Pal. var. arenosum (Spenner) Thellung, Le, p. 164, comb. nov. (Triticum repens ¢ Arenosum Spenner, Fl. Friburg I [1825], p. 162; T. repens e Obtusiflorum Spenner, Le, p. 1612; T. inter- medium g,Gaudin, Agrost. Helv. I [1811], p. 345; T. repens y glaucescens Schleicher ex Gaudin Le in syn.; T. intermedium y dubium Gaudin, Syn. fl. Helv. [1836], p. 91; A. intermedium var. dubium Thellung in Ber. Schweiz. Bot. Ges. XIX [1910], p. 181; A. campestre Gren. et Godron, Fl. France II, 2 [1856], p. 607; T. [intermedium subsp.] glaucum 2. campestre A, et G., Syn. II, 1, p. 656 [1901]; T. repens d glaucum Döll, Fl. Grossherzogtum
1) Siehe auch Rep. XII, 394—305; XIII (Rep. Eur. I), 65—66; XIV,
914 (Rep. Eur. I, 182). Repertorium specierum novarum. (80. VL 1917.)
. 8 (16)
34 A. Thellung. 242 Baden I [1857], p. 180; Wirtgen, FI. preuss. Rheinprov. [1857], p. 532; Schildknecht, Führer Fl. Freiburg i. B. (1863], p. 10, ed. 2 [1870], p. 10; Lauterer, Exkursionsfl. Freiburg i. B. [1874], p. 16; A. et G., Syn. II, 1, p. 649 [1901]*); Binz, Fl. Basel ed. 3 [1911], p. 36 — non Pers., Encheir. I (1805), p. 109; A. repens b glaucum Schneider, Fl. Basel [1880], p. 320; Frumentum rhenanum Ernst H. L. Krause in Mitteil. Philom. Ges. Els.- Lothr. Ill [1907], pp. 477/78 et Exkursionsfl. Deutschl. [1908], p. 82; T. junceum Suter, Fl. Helv. I ]1802], p. 76 ex p.[quoad pl. Rhen.]; Gmelin, Fl. Bad. Als. I [1805] p. 293 — non L.; T. intermedium Hagenb., Fl. Basil. I [1821], p. 117; Duval-Jouve in Mém. Acad. Montpell Se. VII [1870], p. 374 — non Host; T. pungens Hagenb. 1. c. [1821], p. 118? — non Pers.; T. glaucum Hagenb. Le II [1834], App. p. 486 — non [Desf. 1804, nomen nudum!] Lam. et DC. Syn. fl. Gall. (1806], p. 136! [nomen ne- glectum]; T. repens c) maritimum Döll, Rhein. Fl. [1843], p. 69 ex p.! — non Koch et Ziz, Cat. pl. Palat. [1814], p. 5 nec Roth, N. Beytr. I [1802], p. 137!).
Schweiz, Elsass und Baden: An beiden Rheinufern von Basel an abwärts nicht selten; Ufer des Ticino bei Bellinzona.
30. Eriophorum gracile Roth f. viviparum Schulthess herb. ex E. Baumann, l. c., p. 166 (cum descr. germ.): flores „virescentes“; ovarium subulato- filiforme, cum stylis + 10 mm longum, bracteas longe superans; perigonii setae breves (+ 1!/, mm), squamiformes, bracteis multo breviores.
Schweiz: Kurzried bei Dübendorf (Zürich), in Grüben, 26. Mai 1827 (leg. Dr. Schulthess).
31. Carex distans L. var. neglecta (Degland in Loisel. Fl. Gall. ed. 2, II [1828], p. 198 pro spec.) Corbiére, Nouv. Fl. Normand. (1893), p. 606 (= C. distans y Deglandi et d Corbieriana Rouy, Fl. France XIII [1912], p. 178) f. 1. Deglandii (Rouy Le pro var. Schinz et Thellung, Le, p. 169, comb. nov. (cum descr. germ.): culmus 60—70 cm altus, apice subasper; folia 2—3!/, mm lata. — f. 2. Corbieriana (Rouy Le pro var.) Schinz et Thellung, l. c., comb. nov. (cum descr. germ.): culmus circ. 30—40 altus, laevis; folia plerumque minus quam 2 mm lata. — f. 3. microcarpa Schinz et Thellung, l. c., p. 170, f. nov. (cum descr. germ.): differt a typo speciei: planta gracilior; folia eximie angustiora, plerumque tantum 1—2-(perpauca ad 3) mm lata; spica d gracilis et tenuis; spicae 9 breves (plerumque vix 11/, cm longae); differt a formis praecedentibus varietatis neglectae (et simul a typo speciei) utriculis minoribus (vix ultra 3 mm longis), herbaceo-(nec-griseo-)viridibus, vivis fere laevibus et niti-
dis, etiam exsiccatis minus plicato-nervosis, demum rubro-maculatis vel -punctatis.
1) In der Synopsis wird die Pflanze des Rheintales, wie Ernst H. L. Krause (l. c. 1907) mit Recht hervorhebt, unter 3 verschiedenen Namen an= geführt: S. 649 als T. repens A. T. eu-repens IIb 1 glaucum, S. 655 als T. inte medium und S. 657 als T. intermedium A. T. glaucum 2. campestre.
Neues aus den Berichten der Schweizerischen Botanischen Gesellschaft. 35
l 243
Schweiz: sehr charakteristisch im unteren und mittleren Wallis,
in nassen, etwas salzigen Wiesen längs der Rhone mehrfach (z. B. Charrat, Ecône, Sitten, Visp).
32. Polygonatum officinale All, var. platyphyllum Brügger ex E. Baumann, l. c., p. 173 (cum descr. germ.): foliis latissimis, suborbiculato-elliptic is (circ. 8—9: 6 cm), obtusis.
Schweiz: Irchel (Kt. Zürich), 1870, leg. Osw. Heer.
33. Orchis coriophorus L. var. Pollinianus (Sprengel) Poll. f, virescens J. Bär in Boll. Soc. Ticin. Se. nat, anno XI (1915), p. 148 (cum descr. germ.) et 1. c., 1916, p. 174 (nomen): habitus et odor varietatis, sed labellum et ceterae perigonii laciniae virides, colore rubro plane distitutae.
Schweiz: Onsernone (Tessin), Magerwiese auf Campo ob Loco, ein Exemplar unter normal gefürbten Exemplaren (leg. J. Bür).
34. Salix cf. appendiculata x (arbuscula var. Waldsteiniana x incana) R. Ruser l. c., p. 179 (syn.: S. arbuscula x incana Thell. = S. Thellungii O. v. Seemen in A, et G. Syn. IV, p. 304 [1909]).
Schweiz: An der Plessur bei Arosa (Graubünden) oberhalb des Stausees (1610 m), in einem Stock; dabei der sicher binüre: Bastard S. arbuscula var. Waldsteiniana x incana in mehreren Exemplaren (1915/16 leg. Thellung).
35. Quercus pubescens x Robur x sessiliflora Thellung (= Qu. helvetica Thellung hybr. nov.), l. c., p. 180 (eum descr. germ.): pili trium specierum mixti; foliorum forma, longitudo pedunculi etc. intermediae.
Schweiz: Lägern über Baden, Schartenfels-Bussberg usw. (leg. Jüggi, Briigger, Schróter, Rikli); Jouxbrülée (Wallis), 1530 m (leg. Gams). )
36. Rumex Acetosa L. var. hirsutus J. Bär in Boll. Soc. Ticin. Sc. nat., anno XI (1915), p. 170 (cum descr. germ.) et l. c., p. 182 (nomen): folia utrinque breviter griseo-pilosa.
Schweiz: Onsernone (Tessin), zwischen Ponte Oscuro und Verge- letto (leg. J. Bür); in angenüherter Form noch hie und da in der Schweiz.
31. Polygonum dubium Stein ex A. Br. (P. mite auct.) var. ambiguum Thel- lung (olim sub P. miti) comb. nov., l. c., p. 182.
38. Silene vulgaris (Ménch) Garcke var. rubriflora (Boiss. sub S. inflata) Schinz et Thellung, l. c., p. 184, comb. nov. (syn.: var. rosea J. Bar in Boll. Soc. Ticin. Sc. nat., anno XI [1915], p. 178).
Schweiz: Onsernone (Tessin), bei Loco und Vergeletto, ziemlich hüufig unter dem Typus (leg. J. Bar); Güterbahnhof Zürich, 1914 (leg.
Thellung).
89. Ranunculus glacialis f. glabrescens Vetter herb. sec. Schinz et Thellung l. c. p. 189 (cum descr. germ.): perigonii laciniae (,sepala^ auctorum
glabrescentes, breviter tantum rubro-tomentosulae. à as
A Thellung. ` 36
ET Schweiz: Mes Martinets (Alpes de Bex, Waadt), 1887 (Richard in herb. Vetter).
40. Ranunculus glacialis L. f. Sulgeri Schinz et Thellung, l. c., p. 189 (cum descr. germ.): perianthii laciniae (,sepala* auctorum) glaberrimae; differt a R. alpestri incisione foliorum basilarium, perianthii laciniis her- baceis multinerviis nervis ramosis, nectariis (,petalis^ auctorum) leviter emarginatis, dense et valde nervoso-striatis et rostro carpellorum recto.
Schweiz: Grat zwischen Val Maisas und Sampuoir (Samnaun), mit der typischen Art, 1913 (leg. Sulger-Buel).
41. Ranunculus flaccidus Pers. subsp. Rionii (Lagger) Gams comb. nov., l e, p- 189 (= var. Rionü auct. Helv.).
49. Saxifraga Cotyledon L. var. longifolia J. Bär in Boll. Soc. Tiein. Sc. nat, anno XI (1915), p. 215 (cum descr. germ.) et Le 1916, p. 199 (nomen): folia quam in typo dimidio angustiora, apice distincte angustata, `S. Hostii Tausch vel S. altissimam Kerner referentia.
Schweiz: Onsernone (Tessin), bei Loco, Ponte Oscuro, Vocaglia usw., an schattigen, jedoch nie von Wasser direkt benetzten Stellen unter
überhängenden Felsen; nur in nichtblühenden Exemplaren beobachtet (leg. J. Bàr).
43. Saxifraga stellaris L. f. pallida Thellung, 1. c., p. 199 (cum descr. germ.): caule, ramis et ovariis albido-virescentibus nec rubellis, foliis etiam eximie pallide-virentibus.
Schweiz: Aroser Weisshorn (Graubünden), Gipfelregion (2650 m), mit der Normalform (leg. Thellung).
44. Polygala vulgare L. subsp. vulgare (L.) var. pseudoalpestre Gren. f. albiflorum J. Bär in Boll. Soc, Tiein. Sc. nat, anno XI (1915), p. 257 (cum descr. germ.) et l. c., 1916, p. 215 (P. vulgaris var. pseudoalpestris f. albiflora; nomen): flores initio pure albi, deflorando virescenti-flavidi.
Schweiz: Onsernone (Tessin), an nassen Felsen bei Ponte Oscuro (leg. J. Bär).
f. variegatum J. Bär, l. c. (1915), p. 257 (cum descr. germ.) et l. c. 1916, p. 215 (f. variegata; nomen): omnibus partibus cum varietate con- gruens, sed flores concinne ex albo et coeruleo variegati, etiam deflorati colorem in alis conservantes.
Schweiz: Onsernone (Tessin), an feuchten, aber sonnigen Abhüngen bei Corbella und Spreghitto (leg. J. Bár).
45. Euphorbia Seguieriana Necker var. multicaulis (Thuill) Schinz et Thellung comb. nov., l. c., p. 215 (= E. Gerardiana var. multicaulis Cha- -bert in Bull. Soc. bot. France, XVIII [1871], p. 199).
Schweiz: Wallis: am linken Rhoneufer bei Charrat (leg. Thellung) und am Rhonedamm unterhalb Fully und Branson (leg. Gams).
46. Euphorbia virgata W. et K. f. esulifolia Thellung, Le p. 215 (cum descr. germ.) (= E. Esula Thellung in Vierteljahrsschr. d. Naturf. Ges.
1 $
Neues aus den Berichten der Schweizerischen Botanischen Gesellschaft, 37
245
Zürich LVI [1911]. p. 280 et in Ber. d. Schweiz. Bot. Ges. XX [1913],
p. 135): folia caulina basin versus longe attenuata (maxima latitudo partim
supra medium), apice saepe obtusiuscula usque truncata, quoad formam
plane E. Esulam referentia, sed margine acuto, pallido, plano (nec in- curvato) integerrimo (nec apice denticulato-aspero).
Sehweiz: Bief d'Ependes bei Yverdon, 1892 (leg. Dr. Móhrlen); am linken Rhoneufer bei der Brücke zwischen Branson und Martigny (Wallis), 1909 u. 1913 (leg. Thellung) (= E. Esula Thellung l.c. 1911 et 1913 non L.); Güterbahnhof Zürich, 1912 (leg. Thellung); angenähert auch: Rorschach, 1915 (leg. Sulger-Buel). — Deutschland: Wilmersdorf bei Berlin, 1893 (leg. Conrad). — Schweden: Angenähert bei Blekinge, 1872 (leg. Svanlund).
47. Verbascum crassifolium Lam. et DC. var. albiflorum J. Bär in Boll. Soc. Dien. Sc. nat, anno XI (1915), p. 317 (cum descr. germ.) et Le 1916, p. 230 (nomen): omnibus partibus cum typo congruens, sed flores sordide albi.
Sehweiz: Im Onsernone (Tessin) mehrfach truppweise unter dem Typus, oft fast háufiger als dieser (leg. J. Bar).
48. Linaria alpina (L.) Miller var. concolor Bruhin f, intermedia J. Bär in Boll. Soc. Ticin. Sc. nat, anno XI (1915), p. 818 (cum descr. germ.) et l. c., 1916, p. 230: intermedia inter speciem typicam et varietatem con- colorem; pili faucis corollae intense lutei, sed gibbi labii inferioris pallide coerulei.
Schweiz: Mehrfach im Onsernone (Tessin) (leg. J. Bir).
49. Veronica fruticans Jacq. f. glandulifera M. Vogt, 1. c., p. 231 (cum descr. germ.): differt a typo speciei glandulis stipitatis numerosis in pedicellis et calyce, sparsis ad ovarium; ceteris characteribus (etiam colore floris) cum specie congruens et inde a V. fruticulosa distincta.
Schweiz: Breitenalp am Curfirsten-Nordhang (Kt. St. Gallen), ca. 1550 m, und Strichboden am Selun, 1620 m (leg. M. Vogt).
50. Melampyrum pratense L. subsp. vulgatum (Pers.) Ronniger var. nov. pseudonemorosum Beauverd, l. c., p. 232 (cum descr, germ.): planta + de- bilis, 20—25 cm alta; inflorescentia a nodo sexto vel nono incipiens; nodi 3 vel 4 infimi breviter ramiferi; folia + 40 x 16 mm, intercalaria in 2—3 paribus, late ovata (+ 46 x 18 mm); bracteae inferiores integerrimae, lanceolato-ovatae, basi rotundatae (+ 30 x 5 mm), superiores minores, parcissime dentatae; inflorescentia brevissima; calycis dentes subulati, marginibus rectis; habitus M. nemorosi L. var. vaudensis Ronniger.
Schweiz: Eichenwülder bei Magglingen (Biel, Berner Jura) sehr häufig (leg. Jacob und Moreillon).
51. Rhinanthus ovifugus Chab. f. debilis Beauverd, l. c., p. 233 (cum descr. germ.): caulis simplex vel parcissime ramosus, 80—40 cm altus, internodiis longissimis; folia quam in typo longiora et angustiora.
Schweiz: Sumpfige Wiese bei Roche (Waadt) (leg. Moreillon);
Mattmark im Wallis (leg. H. Jaccard).
$8 A. Thellung: Neues aus den Berichten d. Schweiz. Bot. Gesellschaft. 246
52. Plantago montana Lam. f. elongata Thellung, 1. c., p. 235 (cum descr. germ.): habitus P. lanceolatae subsp. altissimae; folia 30 cm longa, caulis ad 40 cm altus; inflorescentia cylindrico-conica, 2—2!/|, cm longa, (exsiccatione compressa) 8—9 mm crassa.
Schweiz: Arosa (Graubünden), an der Plessur oberhalb des Stau- sees (1610 m) im hohen Grase (leg. Thellung).
53. Galium palustre L. var. vulgare Uechtr. f. fluitans J. Bar in Boll. Soc. Ticin. Sc. nat, anno XI (1915), p. 341 (sub var. typico Beck, cum descr. germ.) et l. c., 1916, p. 236 (sine descr, cum citatione priore): caulis glaberrimus et laevissimus (nec retrorsum asper), procumbens et in aqua fluitans; inflorescentia pauciflora, parce fructifera.
Schweiz: Onsernone (Tessin), häufig in Sumpfgräben auf Segna, 1170 m (leg. J. Bär).
54. Galium Mollugo L. subsp. elatum (Thuill. Lange var. Sprecheri Briq., l. c., p. 236 (cum descr. germ.): proximum var. elato (Thuill) Briq., a quo differt corolla intense rosea.
Sehweiz: Küblis (Prütigau), auf sonniger Mauer, 825 m, 1911 (leg. Pfarrer F. Sprecher).
55. Galium rubrum L. var. rubriflorum (Car. et St Lager) Briq. (= var. genuinum Briq.) f. robustum J. Bär in Boll Soc. Ticin. Se. nat., anno XI (1915), p. 343 (sub var. genuino, cum descr. germ.) et l. c., 1916, p. 236 (sine descr., cum citatione priore): planta robustissima, habitu G. Molla- ginem referens; internodia caulis (ad angulos) et folia (margine) sub- aculeato-asperula; corolla quam in forma normali plerumque paullo palli- dior (= G. rubrum var. scabricaule H Braun ex Hayek in Hegi Ill. Fl. Mittel-Eur. 1914; R. Beyer in Verh. Bot. Ver. Prov. Brandenb. LVII [1915], p. 146 [1916] [,var. nov.“]?).
Schweiz: im Onsernone (Tessin) hie und da auf feuchten Busch- weiden (leg. J. Bár).
56. Chrysanthemum Leucanthemum L.subsp.montanum (L.) Gaudin var. (vel forma) hirsutum (Vetter) Thellung, Le p. 242, var. nov. (cum descr. germ., syn.: Leucanthemum vulgare forma hirsuta Vetter herb. sec. Thell. l. c): caulis et folia dense crispule-hirsuti.
Die Zugehórigkeit dieser Form zur Subsp. montanum ergibt sich aus dem Vorhandensein eines zwar unregelmüssig ausgebildeten, aber deut- lich vorhandenen, einseitig-kronfórmigen. Pappus an den Randfrüchten und aus den am Grunde + verschmälerten Stengelblüttern.
Schweiz: Mont Suchet (Waadtländer Jura), am Aufstieg von Ligne- rolles (leg. Vetter); Lügern, am Fuss der Pfeifenrütifluh (leg. Rikli,
Thellung); ob Binn (Wallis), 1500—1700 m (leg. Cornaz); Arosa (leg. Thellung).
. 91. Hieracium magyaricum N. P. subsp. acrosciadiiforme Käser, l. c., p. 251, cum descr. germ. (= H.. flore ntinum > umbelliferum acrosciadium;
Vermischte neue Diagnosen, 39
247
syn. probab.: H. Bauhini auct. et collector, helv. mult.): differt ab H. um- bellifero acrosciadio planta flagellis (nec stolonibus) munita.
Schweiz: Scheibenstand auf der „Breite“ bei Stein a. Rhein (Schaff- hausen), 1914 (leg. Sulger-Buel).
58. Arabis muralis Bertol. subsp. collina (Ten. 1811 pro spec.) Thellung in Ber. Schweiz. Bot. Ges., Heft XXIV/XXV, Jahrg. 1915/16 (1916), p. 106 (Abschnitt: Systematik der Gefässpflanzen, von A. Thellung; separat aus- gegeben im November 1916), comb. nov. (cum descr. lat): differt a specie typica petalis multo majoribus et latioribus, late spathulatis vel obovatis (in typo subspeciei albis). — Subsp. colina var. rosea (DC. 1821 pro spec.) Thell. l. e, comb. nov.!) (an = var. purpurascens [Presl] Guss?)*) subvar. glabrescens Thell, l. c., f. nov. (cum descr. lat): differt a typo Candolleano A. roseae (cf. Deless., Ic. select. II [1823], t. 23 et Bot. Mag. LX [1833], t. 3246) statura humili, foliis abbreviatis, ovato-oblongis (lati- tudine maxima prope basin), late rotundatis vel subcordatis, viridibus, faciebus subglabris (nec stellato-pubescentibus), floribus minoribus, petalis 8 mm tantum longis fere ab apice (retuso-emarginato) ad basin sensim cuneato-attenuatis marginibus fere rectis.
Schweiz: Auf den Felsen nórdlich von Belle-Roche bei Neuchátel in Menge verwildert, zuerst von Tripet (Le Rameau de Sapin, 38° année [1904], p. 36) als A. rosea DC. angegeben.
X. (LIX). Vermischte neue Diagnosen.
177. Sorbus arranensis Hedlund in Bot. Unders. Helgeland II, 1914, p. 181. — S. arranensis Hedlund, Monogr. d. Gattung Sorbus: Kongl. Sv. Vet. Akad. Handl, Bd. 35. no. I, p. 60 (1901), excl. syn. Pyrus fennica Syme, nam haec species sec. specimina a Rev. Ley benevole communicata etiam in Arram occurrit, — Syn. Pyrus scandica Boswell (Syne), on the forms of P. aria, in Rep. cur. bot. exch. club 1874—75. Journ. of Bot. XII, p. 284 (1875). — Descr. Arbor humilis foliis subtus albotomentosis, pagina folii evoluti oculis armatis modo pro minore parte per tomentum visibili, oblongo-lanceolatis, ad basin late cuneatis, circiter 1*/,-plo longio- ribus quam latis, infimis obtusis, ceteris subacutis, nervis lateralibus circiter 8 in latere alterutro praeditis, inciso-lobatis, lobis inflmis folio- rum plurimorum longioribus quam latis, grosse serratis, margine interno loborum majorum vulgo 2 serraturis praedito, foliis ramulorum elonga-
1) Schon Cesati, Passerini und Gibelli (1886) und Chiovenda (Bull. Soc. bot. ital. 1892, p. 390) vereinigen A. rosea und A. collina zu einer Spezies, die sie (inkorrekt) A. rosea nennen. l
2) Ob die von Gussone (und neuerdings auch noch von Lojacono- Pojero) befürwortete Trennung der A. rosea von A. collina var. purpurascens durchführbar bleibt, muss durch erneute ‘Untersuchungen festgestellt werden. Im Falle der Vereinigung hat der Varietätenname purpurascens die Priorität.
40 Vermischte neue Diagnosen.
248
torum basin versus plerumque profundius incisis et passim ad nervum principalem incisis vel subpinnatis; corymbis 5—8 cm latis, pedicellis tenuissime, hypanthiis et sepalis densius albo-tomentosis, floribus circiter 14 mm latis, staminibus petalis aequilongis, antheris aut parvis et albidis, aut majoribus et ante dehiscentiam dilute roseis, polline irregulariter evoluto, stylis duobus, pro minore parte (in 10—20 floribus pro cento) tribus; fructibus coccineis, si bene evolutis globosis, circiter 9—11 mm longis et crassis, lenticellis circiter 0,2 mm latis parce dispersis, sepalis angustis, rectis et paullum conniventibus, albotomentosis instructis, car- pellis superne tomentosis et ibidem latitudine tota et ab apice deorsum fere ad basin inter se liberis. — Est planta homozygotica, quae primum in insula Arram Scotiae detecta per Norvegiam late (Grimstad, Dalen Telemarkiae, Strandebarm, Bindalen) distributa est. In Hardanger (Strandebarm) forma eadem ac in insula Arram antheris albidis et siccis vix 0,75 mm longis crescit. Ab hac discedit forma in Helgeland (Bin- dalen) inventa non nisi antheris ante dehiscentiam roseis et siccis ad 1 mm longis ut in S. fennica et S. lancifolia, quae forma nominanda est neglecta. A Sorbo lancifolia Hedl, cui proxima, differt S. arranensis praesertim foliis latioribus et minus profunde incisis. Quomodo sese differt ab omnibus Sorbis homozygoticis Norvegiae, quibuscum cOnferenda est, e conspectu sequente elucet.
178. Sorbus norvegica Hedlund in Nyt Mag. Naturvid. LII (1914), p. 255. — Syn. Pyrus Aria « obtusifolia De Candolle, Prodr. II, p. 636, pr. p. (Fl. dan. 302 pr. p. S. rupicolam respicit) 1825. — Sorbus (Aria) obtusifolia Hedl, Monogr. d. Gattung Sorbus (Kongl. Sv. Vet. Akad.: s. Handl. Bd. 35, no. 1, p. 80) 1901, nomen jam antea variis Sorbis attributum. — Arbor foliis sat magnis, circiter 95 mm longis et 70 mm latis, subtus dense albo-tomentosis, pagina per tomentum haud visibili, late ellipticis vel rotundato-ellipticis, ad basin late cuneatis, circiter 11/,-plo longioribus quam latis, obtusis, sed passim brevissime cuspidatis, nervis lateralibus circiter 9 in latere alterutro praeditis, tertia parte superiore obsolete lobatis et argute serratis, serraturis elongatis et acutis, media parte inaequaliter serratis, serraturis breviter acuminatiset basin versus folii obliteratis, quinta-octava infima parte integerrimis, sat breviter petiolatis, petiolis 10—14 mm longis, corymbis circiter 7—9 cm latis, floribus albis, 15—20 mm latis, hypanthiis densissime albotomentosis, sepalis minus dense albotomentosis, acuminatis, in anthesi paullum reflexis, petalis subrotundis, ad basin albotomentosis, staminibus petalis subaequilongis, antheris ante dehiscentiam passim dilutissime roseis, polline irregulariter evoluto, stylis duobus, fructibus depresse globosis, scilicet crassioribus quam longis, ad basin umbilicatis, circiter 10—11,5 mm longis et 12—14 mm crassis, laete coccineis, sapore dulci, lenticellis 0,3—0,4 mm latis dispersis, sepalis conice conniventibus, tomentosis instructis, carpellis superne latitudine tota et deorsum media parte sensim angustiore inter se liberis, — Praecipue in Norvegia meridionali
distributa, rarius in Bahusia Sueciae occurrit. Olim e Gotlandia et Lilla .
T. 3
e E * Eu
Vermischte neue Diagnosen. 41 249 Karlso etiam reportata est. Extra Scandinaviam deesse videtur. A formis S. Ariae subsimilibus jam polline irregulariter evoluto uti planta hetero- zygotica S. Aucuparia x S. Aria discedit, Proxime conferenda est cum S. porrigente nov. spec. nondum descripta, quae per Europam mediam e Asia minore usque in Angliam distributa est. Differt S. porrigens a S. norvegica folis minoribus, breviter obovatis, distinctius cuspidatis, serra- turis tertiae partis superioris folii saepissime valde porrectis. Specimina vidimus e Asia minore: Paphlagonia (P. Sintensis. Iter orientale 1892. No. 5128 pr. p., speciminibus pr. p. ad S. graecam pertinentibus), Balkan: Akdagh (Manissadjian. Plantae orientales 811), Ungaria: Herkulesbad (L. Richter) Mähren: Polauer Berge (Heinr. Laus), Germania: ad Landskrone in valle Ahrtal in Rheinprovinz (Sehl- meyer) Anglia meridionali: N. Somerset, Brecon, Cheferton, Mon- mouth, Hereford, Radnor (Aug. Ley). S. graeca Lodd. differt foliis magnitudine eadem ac in S. porrigente, subrotundis, obtusis vel obsolete cuspidalis, serraturis brevibus et nervis lateralibus paucioribus. Longius distat Sorbus rupicola (= Pyrus rupicola Syme, Sowerby's Engl. bot. ed. 3, II, p. 244, 1864; Sorbus salicifolia (Myrin) Hedl., Monogr. d. Gatt. Sorbus, p. 78, 1901) foliis obovatis vel obovato-oblongis, tertia-quarta parte inferiore integerrimis, serraturis brevibus et latis, nervis lateralibus cir- citer 8, sepalis in anthesi patentibus, sed non reflexis, fructibus majori- bus (usque ad 12,75 mm longis et 14,5 mm crassis) et obscurius coccineis. — Ad stirpem S. norvegicae et S. graecae, polline irregulariter evoluto, pertinent insuper S. flabellifolia (Spach) Schauer (= Pirus Conwentzü Graebn., Zur Fi. Pomm. in: Schriften d. naturf. Gesellsch. in Danzig, N. F. IX, 1, p. 368, 1896, secundum figuras perbonas tabulae VIII) et S. persica Hedl., Monogr. d. Gatt. Sorbus, p. 70, quae nervis multo paucio- ribus et aliis notis a ©. norvegica valde differunt, — Quid sit Sorbus obtusifolia Asch. et Graebn., Syn. VI, 2, p. 96 foliis obtusis, lobis et serraturis obtusis praeditis, nescio. Certe non est S. norvegica, Dicitur in Suecia meridionali spontanea et passim in hortis culta occurrero. In Suecia meridionali (Kullen Scaniae) solum S. rupicola adest, sed neque hane nec S. norvegicam in hortis cultas vidimus. 179. Hypericum montanum L. forma abbreviatum Reinecke in Mitt. Thür. Bot. Ver, N. F. XXX (1913), p. 19. — Foliis caulinis superioribus lateovatis breviter acuminatis. — Am Möbisburger Holze südlich von
Rhoda. Thüringen:
42 . F. Fedde. 250
XI. (LX.) Prof. Dr. £. Fedde. Lichtbilder zur Pflanzengeographie und Biologie.
Reihe 89—96. Hubert Winkler, Siebenbürgen und Banat.
Der botanifch intereffantefte Teil des weiten ungarifhen Rand- gebirges, der Karpathen (vgl. S. Dar, Grundzüge der Pflanzenverbreitung in den Karpathen, £eipsig, 1. Band 1898, 2. Band 1908) ift fein füd- öftlicher und füdlicher Teil: Siebenbürgen und der Banat. Denn hier treten in die Gefamtheit der Harpathenflora, wie fie annähernd ähnlich in allen unter derfelben Breite liegenden Gebirgen wiederkehrt, eine ganze Anzahl mediterraner und pontifher Elemente ein.
a) Die Waldformationen Siebenbürgens.
441 Siebenbürgen: Buchenwald an der Jinne . bei Kronftadt.
Aft die Bude (Fagus silvatica £.) in den übrigen Teilen der Karpathen faft auf Halfboden befdyránft, fo umfäumen in Siebenbürgen Buchenwälder die Gebirge auf jedem Subftrat, bis zu 1300—1400 m Höhe, am Fuße der transfylvanifhen Alpen vielfach in dichten urwald- artigen Beftänden. Bis zu 700 m find Eichen (Quercus sessiliflora Sm.) eingeftreut, nicht felten aud) feldahorn (Acer campestre £.). Das Unter: holz bilden Hafel (Corylus Avellana £.), Hainbuche (Carpinus Betulus €.), Grauerle (Alnus incana [£.] DE.), auffallend häufig aud, der wilde Apfelbaum (Pirus silvestris Mill.] Gray). l '
442 Siebenbürgen: Budenbufdwald am . Pareng bei Petrofeny.
Un feiner Höhengrenze wird der Buchenhodwald nicht felten zum Bufhwald, ein Vorgang, bei dem das weidende Vieh die Flimatifchen Derhältniffe unterftügt.
Der Dordergrund zeigt diht bufchige „Derbigbucen”.
443 Siebenbürgen: Mifdwald . am Xotenturmpag im Alttal.
Der Hauptbeftandteil des Waldes ift die Buche, ftarf gemifcht mit Eiche unb Hainbuche. Dod) fommen hier fdjon häufig die fchimmernden Kronen der Silberlinde (Tilia tomentosa Mond) und in einzelnen Exemplaren die Mannaefhe (Fraxinus Ornus £.) hinzu, die weiter im Weiten (Banat) tonangebend werden.
re re RTT a TA à P EE hdi M LAM EE äere
EE
â— úû — 15 2
Lichtbilder zur Pflanzengeographie und Biologie. 43 251
444 Siebenbürgen: Sichtenwald am Negoi bei . Bermannftadt.
Die Sichte (Picea excelsa [£am.] Link) Iöft bei etwa 1400—1450 m die Buche ab und reiht aufwärts bis zu 1800 m, dod) ftóBt die Bee ftimmung der oberen Waldgrenze wegen der ftarfen Entholzung des Gebirges auf Schwierigkeiten.
445 Siebenbürgen: Starfe Tanne . (Abies alba [Mill.] DC.) am Mego.
Während die Fichte den Hauptbeftandteil der Nadelwälder in den Karpathen bildet, tritt die Edeltanne meift nur einzeln oder in Gruppen eingefprengt auf, und zwar nicht felten fhon in der Region des Buden- waldes, häufiger im fichtengürtel. Suweilen fieht man mächtige Stämme.
b) Gebólsformationen am Domogled (1600 m) bei Derfulesbab unb am Kazanpağ (Sanat).
Die $lora ber Umgebung von Derfulesbaó ift eine der reichften und intereffanteften ganz Europas. Denn fein Gebiet im range ber Karpathen ift mit den Balfangebirgen fo eng verfnüpft wie die Kalt- berge des Cfernatals; feine Landfdhaft zeigt dabei fo ftarfe mediterrane Unflange, wie fie bier in den Wäldern und an den $eljeu von Herkules: bad auftreten.
146 Banat: Mifhwald im Cfernatal bei . Herfulesbad.
Die Wälder des engen Tales werden bis zu etwa 700 m Höhe von einem vielgeftaltigen Laubwald bededt, in dem die Bude überwiegt. Reichlich eingefprengt erfcheinen die Silberlinde (Tilia tomentosa Mönd), die Mannaefhe (Fraxinus Ornus $., Eichen (Quercus sessiliflora Sm., Qu. Cerris £., Qu. pubescens Willd.), Sorbus tormi- nalis (€.) Crang, Corylus Colurna £., Carpinus orientalis Mil. Als Unterholz treten auf Prunus Mahaleb £., Sorbus Aria (C.) Crang, Evonymus latifolius Scop., Cotinus Coggyria Scop., Staphylea pinnata C., Cornus mas $., Syringa vulgaris £., Viburnum Lan-
tana $. u. a.
„| Banat: Budenwald des mittleren Cferna: 447. tals mit Weinliane, Vitis vinifera £.
Diefe Wälder erweden, befonders durd) das Element diefer Lianen, ftellenweife fubtropifchen Eindrud. Die Weinrebe, die hier wild por: fommt, bildet bis armftarfe und nod) didere Stämme, die mit den Bäumen in die Höhe wachfen und ihre blühenden und beblätterten Triebe in den Kronen der Buden entfalten, von der einen auf die benadbarten übergehend. Die Stämme hängen wie Taue herab oder briechen in wunderlichen Krümmungen am Boden hin: |
44 F. Fedde. 252 Banat: Buchenwald des mittleren Lferna- 448. tals mit Weinlianen, Vitis vinifera £. Banat: Bufdwald an den fonnigen Zellen 449. bes Kazanpafjes bei Orfova.
Acer monspessulanum $. und Fraxinus Ornus $., durchklettert von Weinlianen, und Clematis Vitalba $.
Banat: Bufhwald an den fonnigen kelen
450. des Kazanpaffes bei Orfova.
Medis eine Weinliane, im Dordergrunde Sambucus Ebulus $.
Banat: Wald in mittlerer Höhe am
451. Domogled.
Dorn linfs ein Baum von Carpinus orientalis Mill., rechts Pinus silvestris £., linfs am Zellen die ſchirmförmige Krone einer Schwarzfiefer (Pinus austriaca Hof), die in vereinzelten Exemplaren ziemlich weit herabgeht, auf der Höhe des Domogled aber aud) in Beftänden vorfommt.
Banat: Wald in mittlerer Höhe am Domoglad.
Cotinus Coggyria Scop. (linfs), dahinter hervorfchauend Sorbus Aria (£.) Crang, Fraxius Ornus £. (rechts) als Unterhol3.
Banat: Blid vom Gipfel des Domogled nad) Siiden.
Kleiner, lichter Beftand von Pinus austriaca Höß, im Mittelgrunde hinter dem weißen Stein fnieholzartiges Fliedergebüſch (Syringa vulgaris £.), vorn Origanum vulgare £. Am Hintergrunde rechts bie Donan.
Banat: Bufdwald auf dem Gipfel des 454. Domogled.
Öufammengefegt aus Pinus austriaca höß, Populus tremula £., Carpinus orientalis Mill., Fraxinus Ornus $., Syringa vulgaris $.
452.
453.
A55 Banat: Kniebol;artige Beftände auf dem 99. Gipfel des Domogleb.
finfs von der liegenden Perfon Cotinus Coggyria Scop., rechts im Dorder- grunde Wacholder (Juniperus communis £.).
c) Waldgrenze und Knieholzregion.
456 Transfylvanifde Alpen: Waldgrenze und . lniebol;region am Negoi (2544 m). Die Waldgrenze, die im Gefamtgebiet der Karpatben febr vers fchieden hod, in Siebenbürgen zwiſchen 1800 unb 1850 m liegt, wird durch bie Fichte, Picea excelsa Link charafterifiert, ber fih im Meier Region nod) zwei andere Yadelhölzer zugefellen, die £árde (Larix decidua Mill.) und die Girbelfiefer (Pinus Cembra £.); Ießtere ift in
—€—
Lichtbilder zur Pflanzengeographie und Biologie. 45 253 Siebenbürgen allerbings febr felten unb fommt gerabe am Negoi nicht vor. Immer häufiger drängen fid) mit fteigender Höhe IDiefen ober Felsgerdll in den gefdloffenen Beftand ein. Die Bade werden von Cbere[dyere, Birfen- und Weidengeftraud) begleitet, das aud nod) in der Hnieholzregion ein für diefe febr charakteriftifches Buſchwerk bildet. Die wichtigften Elemente der Holzvegetation oberhalb der Baumgrensze find aber das Hniehol; (Pinus Pumilio Hanke), die Grimerle (Alnus viridis DC.), ber Swergwacholder (Juniperus nana Willd.) und die Alpenrofe (Rhododendron myrtifolium Scott). Während das Knieholz in der hohen Tatra gleihfam als Sortje&ung des Sichtenwaldes einen mädıtig entwidelten Gürtel bildet, ift es auf den Gipfeln der Oft- fatpatben der Weidewirtfchaft des Menfchen ftarf gewichen; in Sieben- bürgen, wo es ftellenweife fo ſchön entwidelt ift wie in der Tatra, droht ibm diefelbe Gefahr. Hier reicht die Knieholzregion bis 2209 m. 457 Transfylvanifhe Alpen: Waldgrenze '| und Hnieholzregion am Pareng (2520 m).
Der immer niedriger werdende Fichtenbeftand Ióft fid) ganz allmählich auf und geht in die hier febr lodere Knieholzformation über.
Transfylvanifdhe Alpen: Pinus Pumilio
158. Dánfe und Juniperus nana Willd. am Wegoi.
4 Transfylvanifche Alpen: Juniperus nana 59.| wie. nod oberhalb der Knieholzregion.
Hwergwadolder und Alpenrofe gehen in den Karpathen weit über die oberften Hrummholzbüfhe hinaus, freilih nicht mehr in ihrer ` typifhen Ausbildung, fondern als niedrige polfterförmige Maſſen (vgl. 458 und 459), bie zulett, ähnlich wie die alpinen Weiden, zwifchen den Steinen und dem Raten der Gräfer hinfriechen.
Am Dordergrunde nod) Geum montanum $£. zu erkennen.
46 Transfylvanifhe Alpen: 0. Alnus viridis DE. am Negoi.
Die Griinerle, die den Weft- unb Sentralfarpathen fehlt, wächſt vielfad) mit dem Knieholz gemifcht, bevorzugt aber mehr die feuchteren Ufer der Gebirgsbade, wo fie mit Salix silesiaca Willd., Pirus Aucu- paria (£.) Gärtn. var. alpestris, bisweilen aud) mit Rosa alpina £. ein loderes Bufdywerf bildet. Gelegentlid) fteigt die Griinerle an den Baden in engen Tälern bis 1000 m und darunter hinab.
Redhts im Dordergrunde Veratrum album $.
d) Staudenvegetation des Berglandes.
Siebenbürgen: Teleckia speciosa Bauma. 461. (Eingang zur Propaftafdludt, Burzenländer Gebirge).
Suweilen faft mannshohe Pflatize mit großen goldgelben Köpfen, ein Baupt.
46 l . F. Fedde.
254 |
diaraftergemüdys ber montanen Region der Ojifarpathen, befonders an Badufern und in Gebiifden.
Siebenbürgen: Sambucus Ebulus $. 462. (Eingang zur Propaftafhlucht, Burzenländer Gebirge).
Ebenfalls fraftige, faft mannshohe Staude, an Süden, Waldrändern, auf Kichtungen.
TransfylvanifheAlpen: Salviaglutinosak. 463 gaubwaldabhänge des Notenturmpaffes.
Kniehohe, bufchige, gelbblühende Pflanze, hauptfählih an lichteren Stellen des Buchen und Mifhmwaldes. Reicht bis in die Oftfuderen hinein und ift faft überall in den Karpathen ein fehr charakteriftifcher Slorenbeftandteil.
Siebenbürgen: 464. Ruderalflora an einer verlaffenen Sennhiitte. Piatra mare bei Kronftadt, Burzenländer Gebirge.
Die Vegetation um die Sennhütten fticht met von dem natürlichen Pflanzen» fleide der Umgebung ab. In üppigfter Entwidlung, dicht gedrängt, erfdeint Rumex alpinus $., licht durchfegt von dem ihn überragenden Carduus Personata ($.) Jacq., hier und da anc eine Kolonie hochftengeliger Neſſeln oder von Chenopodium Bonus Henricus $. Ein Horft von Teleckia speciosa Baumg. bemeijt, wie die urfprüngliche Slora den Auderalpflanzen den Boden wieder jtreitig zu machen verjudht.
Siebenbürgen: 465. Auderalflora an einer verlaffenen Sennhütte. Piatra mare bei Kronftadt, Burzenländer Gebirge.
Den Hauptbefiandteil bildet hier Carduus Personata (£.) Jacq., im Dordergrunde linfs Urtica dioica £., in der Mitte Teleckia speciosa (£.) Baumg.
e) Degetation naffer Alpenmatten und feuhter Schluchten.
466 Transfylvanifhe Alpen: . Veratrum album £. am Xegoi.
Cransjylvantjme Alpen: 467. Standenvegetation am Maſuina ⸗Bach
in der fubalpinen Region des Xegot.
Heracleum palmatum Baumg. ift ein charakteriftifhes Glied der Bachufer- formation in der oberen Waldregion und in fubalpiner Höhe, von ftattlihem Wuds, mit faft meterbreiten Blättern. Doronicum austriacum Jacq. ift für denfelben Stand- ort harakteriftiih, Fommt aber aud) im Sichtenwalde und fehr reidjlid) in Buchen- wäldern vor. Aconitum Napellus £. (lins oberhalb der Perfon), häufig auh auf
fubalpinen Matten und an felfigen Abhängen. Epilobium alsinifolium Dill. (links oberhalb des Fleinen Selsabfturzes), Sarne u. a.
Crans|ylvanijde Alpen: Staudenvegetation am 468. | Wafuina-Bac in der fubalpinen Region des Aegoi. Diefelbe Stelle mit weiterer Umgebung.
Transfylvanifhe Alpen: feuchte, fchattige Selsfpalte an der Negoi⸗Schutzhütte.
Doronicum austriacum Jacq., Petasites, Saxifraga stellaris €. (linfs am Rande des Abfalls), Athyrium, Luzula. e
469
Líchtbilder zur Pflanzengeographie und Biologie. 47 255
Transjylvanifhe Alpen: Staudenvegetation 470. fin montaner Höhe, Crepatura-Schluht am Koniaftein, Burzenländer Gebirge.
Die Vegetation diefer engen, fehr feuchten Shludt ift außerordentli üppig. Sedum carpathicum ` Senf (links oben) Chrysanthemum rotundifolium W. K., Delphinium elatum £., Aconitum lasianthum Rab. (Die Gattung Aconitum ift in Siebenbürgen fehr artenreih; aufer ber hier genannten Art ftehen in der Crepatura häufig auf wenigen Quadratmetern noh A. Napellus £., A. Anthora $., A. Baum- gartenianum Simf.), Carduus Personata (E) Jacq., Labanotis montana Crang (rechts unten).
f) Selfenflora, Banat: Ceterach officinarum Willd. an fonnigen Kalffelfen u. Mauern bei Herfulesbad.
Der Fleine zerophytifche Zorn gehört zu dem in diefem Gebiet auffälligen mediterranen Element der Karpathenflora.
471.
Siebenbürgen: Kalffonglomeratfelfen 479.1 - an der deutfhen Schughütte am Bucfecs, Burzenländer Gebirge.
Diefe eozänen Konglomerate, die den juraffijden Kalfen des Gebirgsftodes aufgelagert find, verleihen bis hod) hinauf ins Gebirge ben Selfenbiloungen durch ihre mofaifartige Sufammenfegung ein immer medjelnbes Sarbenbild. Der Sels- blod ift bewadhfen mit Campanula carpathica Jacq. (linfs), Poa alpina £. (rechts davon, an den Halmen deutlich fenntlid)), Salix reticulata £. (rechts), Juniperus com- munis E (ein fleines Sträuclein zwifhen Poa und Salix), Sedum alpestre Dill. (unter Campanula und Poa). Sinfs ragen die großen Blätter von Rumex alpinus $£. herein, die fih als Ruderalpflanjze in der Nähe der Hütte angefiedelt hat.
Siebenbürgen: Degetation der trodnen Kalffeljen 473. am Gipfel der Sinne (790 m) bet Kronftadt, Burzenländer Gebirge.
Paronychia cephalotes M. B., eine wärmeliebende Pflanze von fteppenhaftenr Charafter, Teucrium montanum £., eine in den Karpathen weit verbreitete Kalf- pflanze nieberer Regionen, Dianthus spiculifolius Schur, ein Endemismus der Oft.
farpathen.
" Siebenbürgen: Dianthus spiculifolius 474. Sdur am Hönigftein, Burzenländer Gebirge.
- Transfylvanifche Alpen: Kalffelfen- #5. vegetation in der alpinen Region des Pareng.
Cerastium alpinum £., in den Karpathen auf allen möglihen Subftraten alf gemein verbreitet; Saxifraga bryoides $., eine über die Grenzen der Weftfarpathen hinaus bis in die Sudeten vorfommende, ebenfalls bodenvage Pflanze.
ei Derfchiedenes.
Crans[vI vanijde Alpen: 476. Bruckenthalia spiculifolia (Salisb.) Rab. im Porumbader Tal bei Freck
Diefes immergrüne Heidefraut, das der pontifchen glora angehört erreicht in den Südoftfarpathen die Nordgrenze feiner Derbreitung. Es
48 F. Fedde: Lichtbilder zur Pflanzengeographie und Biologie.
256
erfcheint in üppigfter Entwidlung etwa an der oberen Grenze der Site, fteigt aber einerfeits bis in die Buchenregion hinab, andrerfeits bis in die Hnieholzregion hinauf, mo es fid) oft mit Vaccinium ober Zwerg⸗ wacholder vereinigt und bei 2000 m mod) reichblühende Sträuchlein bildet.
Siebenbürgen:
477. Myricaria germanica (£.) Desv.
im Bett des Tömösflufjes bei Kronftadt. Der in Mittel- und lXoróeuropa weit verbreitete Heite Strauch ift
ein Charattergewähs der Kiesbänfe und verfchotterten Ufer der
Gebirgsfliffe. Obwohl er am Olfaufer bei Tefchen nod) vorfommt,
tritt er nach Schlefien nicht hinüber.
478 Siebenbürgen: Eryngium campestre £. ‘ auf trodenen Criften am Rotenturmpag.
Die in Mittel- und Südeuropa, Sibirien, Dorberafien und Nord⸗ afrifa verbreitete Pflanze ift (don ` bur den fugligen Wuchs, die graue farbe und Stadlidfeit als Bewohnerin ` trod'ener Standorte gefennzeichnet. An den Karpathen ift fie vor allem ein Charaftergewächs der fteppenartigen Puftaweide, die fid) befonders
da entmidelt, wo die weite Ebene hart an den uf des Gebirges heranttitt.
479 Transfylvanifche Alpen: Carlina acaulis £. '*| auf Bergwiefen am Suge des Pareng.
Die über ganz Süd- unb Mitteleuropa verbreitete (Ébermurs tritt in den Karpathen oft maffenweife und nicht felten in der Iangftengeligen Form auf den VBergwiefen und fubalpinen Matten auf.
, Siebenbürgen: | 480. Umgefallener Baumſtamm mit „Überpflanzen“. Bucfecs, Burzenländer Gebirge.
Obwohl das ganze Gebiet der Karpathen von fontinentalem Klima beherrfcht wird, genießt bod) fteflenmeife, befonders in Gebirgsfhludhten, die Degetation über. reicher Seuchtigfeit, wovon die Üppigfeit des Staudenwucfes und das faft urwald- artige Ausjehen mander Walder zeugt; fo auch diefe dichte Sülle von „Überpflanzen“, an der fih fogar die Sichte (Picea excelsa Einf) beteiligt, von Holzgewächſen fonft nod) eine Rubus-Urt, ferner ein Nephrodium und Sazifraga cuneifolia $. Alle wacfen in einem diden Hypnum-Politer.
Druck von A. W. Hayn’s Erben (Curt Gerber), Potsdam.
Prof, Dr. & gedde | Lichtbilder zur Pflanzengeographie u. Biologie.
Es ift mir im £aufe meiner wiffenfdaftliden Cátigfeit, aud) als Herausgeber von Juſts Botanifhem Jahresberichte, bei der Ducchficht der botanifchen Literatur febr oft aufgefallen, was für eine fille von Bildermaterial vorliegt, teils in einzelnen Arbeiten, teils im Befiß ber verfchiedenen Forſcher. Befonders lebteres ijt für die Allgemeinheit meift ganz verloren, zumal nad) bem Tode ber Befiger; denn wiſſenſchaftliche Photographien ohne die notwendige Erklärung find faft immer für den $remden wertlos. — e Diefem Übelftande abzuhelfen, foll der Zwed des poii quie
- Unternehmens fein. Es ijt mir gelungen, eine ganze Reihe von be
- Seutenderen Botanifern für mein Werf zu geminnen. Befonders zu Danke . 5 verpflichtet bin id ‚den Herren Profefforen Karíten und ‚Schent, den : Herausgebern jener flaffifhen ,Degetationsbilber", die thre große ` á Erfahrung in den Dienft meiner Sache geftellt haben. und mir mit Rat und Tat in der uneigennüßigften Weife zur Seite ftehen. Ein Blid "über die Namen der Verfaffer der bisher Toon erfchienenen Reihen dürfte - aud) fchon zeigen, daß nur Gutes geboten werden foll. Wud) die Der» bindung meines Unternehmens mit der weit befannten Lichtbilderfirma — — Dr. $tanj Stoebtner in Berlin gibt genügend Bursſchaft für die technifche DollfontmenBeit der Ausführung. S
Ich habe es mir. zur Aufgabe gefegt famtlide Sisrengerind > . der Erde allmählich in Eichtbildern zur Darftellung zu bringen. Die ` Bilder in Aer Größe 8'/, X 10 cm erfdeinen immer in ‘Reihen u 5 ` “oder einer Mehrzahl bon 5 und zwar zum Preife von 85 Pfennigen das — End. Jede Reihe begleitet ein furjer Cert von I—6 Drudfeiten, eine — ‚feitig gedruckt, im reife von 20—50 Pfennigen, der möglichft immer _ . von dem Autor der Bilder verfaßt iff und dem Benuger der Bilder ihr - S Derftändnis erleichtern fol. Es fei bei diefer Gelegenheit darauf hin- - gemiefen, daß pflanzengeographifche Darftellungen nur bei genügenber Erläuterung einen belehrenden Wert befiten dürften. — Botanifer, die ~ fid) im Befige geeigneter Platten befinden, werden gebeten, mir paffende — Reihen zur Deröffentlichung vorzuſchlagen. Das Honorar für eine Reihe . von 5 Bildern mit Cert beträgt 10 d ge wobei bie Platte im Befige des Autors. bleibt. |
S Außerdem mill ind aber aud) Bilder zur Biologie der pilani aphien ‚wie SCH ig Sieger |
aud) nad diefer Richtung hin bin ich fon 1 mit Derlegern. und Autoren erfolgreich in Beziehung getreten.
Mad) Abſchluß des erften Taufend von Bildern foll ein genaues alphabetifhes Sachverzeichnis der auf den Bildern zur Darftellung oe: langten Gegenden, Pflanzen ufw. erfcheinen, fo daß die Benugung der Sammlung bedeutend erleichtert werben wird. ` Ca find bisher folgende Reihen erfchienen:
le PT: ^4. Mildbraed, Bäume mit Bretter- und Stelzwurzeln aus Kamerun. (Kamerun L)
2. » dS Mildbraed, Sianen und, Wiirgerfeigen aus Kamerun. (Hames tun IL.)
Se A Mildbraed, Kauliffore Baume aus Kamerun. (Kamerun LIT.)
EEE. wv €.Prigel, Bilder aus dem ftaatlihen Xtaturfdyuaebiet am — Dp
/ ; Plagefee (Udermarf). 64%. D. Grabner, Bilder aus der Kiineburger Heide. ER. RR 3. Mildbraed, Kalfalgen von der Infel Annobon. €. Baur, $lora der Jnfel Tenerifa. . (Kanari(dje 3nfeln I—IIL.) wW. Herter, Mord-Uruguay. st ee €. Me, Epiphyten aus Südamerifa. (Epiphyten I.) : €. Ule, Die Ameifengärten des 2Imajonasaebietes. (Brafilien I.) €. Hie, Die Ameifenpflanzen des Umazonasgebietes. (Brafilien II.) ©. Seudt, Die Waldvecetation Wiirttembergs (Der Deutſche Wald IŻID. : übel, Die foldifhen Wälder. (Kaufafus I. IL) Kübel, Am Kludhorpaß im hohen Xaufafus. (Kaufafus III.) (B ads €, Deefe, Die Suffulenten, — die Hafteen Mezitos. Ge (Merifo I. —IIL) .- : Bu o. JE Rod, Die Palmyra-Infeln. BEN. - o.» 3 $- Rod, Die fjamaii«(Sanbmi J3nfetn: ` yo Kk Smell, Baummwollenbat in Agypten. _ ove, p ed T 9 Prigel, ‘Sid: und Mittel: Sriehenland. ` pies S- So, 6. €. $. Schulz, Srühlingspflanzen (Mitteleuropäifche lora L I) 46: €. $. 5dju15, Mitteleuropäifhe Flora. V.—XII. RED 6. € $. Shul3, Alpenpflanzen. I—IV. Qitittelencopdifde lora XIII.—XVI.) K, Siegle, Mitteleuropäifhe $lora. XVIL—XVIII: i G. Karften, Epiphyten. (II. IIL) (Siehe ud Reihe 2.). ©. Karten, java. (LH) . 6. Karten, Degetatiou der Moluffen. Cade, Moorfultur in Nordweſtdeutſchland G. Matthes, Bilder aus der Lüneburger Heide. 6. €. $. Schulz, Pilze. S. Karften, Gropi(dje Oefologien. S. Karften, Die Mangrovevegetation im Maldyiihen Urchipel. 6. Karften, Der Botanifhe Garten in Buitenzorg: (Java IIL —IV.) 6. Karften, Degetationsbilder aus Merifo. (IV.—1X.) 6. Karften, Kalifornifche Koniferen. (Kalifornien L—IIL) ` B. Shen, Sugendformen. D Schend, Brafilien. (III. —VIL) B. Winkler, Siebenbürgen und Banat. (L—VIIL) . ©. Sendt, Süddeutfcher Klebmalb. (Der Deutihe Wald IV.) Send, Süddeutiher Sdhidtmalo. (Der Deutjde Wal $ berlandt, ern La ict eter nes
or
65.68. - 69.—70.
aoe
-No. 418/421.
Band XV, No. 4/7. Gei 31. Dezember 1917.
Repertorium specierum novarum regni vegetabilis. |
x
Gentralblatt für Sammlung und Veröffentlichung | . vow Einzeldiagnosen neuer Pflanzen. at
- Berausgegeben
von
— Professor Dr. phil. Friedrich Fedde.
i 2 Preis des Bandes 25 Mk., für das Ausland 27 Mk. der "einseitig bedruckten Ausgabe 30 Mk., bezw. 33 Mk. Hierzu tritt vom 1. X. 1917 ab für diesen, sowie auch alle vorher-
| gehenden Bünde ein Kriegszusehlag von 25%, so dass der Preis betrügt: pe 91 bezw. 34 Mk. und 37,50 bezw. 40 Mk.
SEN KON KSTRASSE 49.
MEGER, BERLIN.
K. Dinter, Neue und wenig bekannte Pflanzen . Deutsch-Siidwest-Afrikas `
unter besonderer Berücksichtigung der Sukkulenten mit 64 Lichtdruckbildern in natürlicher Größe
= Vom Herausgeber des. Repertoriums gegen Einsendung- c ————— von 4 Mark portofrei zu beziehen
Bepertorium specierum novarum regni vegetabilis.
No. 418/421 XV. Band 31. Dezember 1917
Zehnte Kriegsnummer.
Vom 1. X. 1917 ab muss ich einen Kriegszuschlag von 25% für alle bis dahin noch nicht bezahlten Bezugsgelder eintreten lassen, auch für die früheren Bande.
Fedde,
z. Zt. Hauptmann u. Referent für Volksernáhrun bei der Kriegsamtsstelle Posen,
Posen W 3, Gr. Berliner Str. 39 II.
XII. Orchidaceae novae et criticae. y Auctore R. Schlechter. hyg 10354
(Originaldiagnosen.) Deeas XLIX. -L. Additamenta ad Orchideologiam ecuadorensem Ill.
481. Craniches ecuadorensis Schltr., spec. nov.
Terrestris, erecta, c. 40 cm alta; foliis rosulatis c. 5, petiolatis, erecto- patentibus, glabris, lamina anguste elliptica, acuminata vel subacuta basi cuneata, 5,5—7 em longa, medio fere 1,2—1,5 cm longa, petiolo basi dilatata vaginante, c. 3—4 cm longo; scapo erecto, tereti, gracili, rhachi - sparsim glanduloso-puberula, racemo subdense multifloro elongato incluso c. 40 em alto, sparsim vaginulato; bracteis lanceolatis, acutis vel acu- minatis, ovario subduplo brevioribus; floribus parvulis, erecto-patentibus ; sepalo intermedio antico anguste oblongo, obtuso, concavo, glabro, c. 4 mm longo, lateralibus oblique ovatis, obtusiusculis, glabris, 3,5 mm longis; petalis oblique ovatis, obtusiusculis, glabris, 3,5 mm longis; petalis oblique ligulatis, valde obtusis, apicem versus paululo dilatatis, 4 mm longis, margine minute undulatis; labello sessili late ovato, basi cucullato-concavo glabro, nervis 3 incrassatis venis. lateralibus paucis incrassatis divergentibus additis, 2,5 mm longo, explanato infra medium 8 mm lato; columna brevi, semitereti, glabra, rostello brevi, exciso; ovario pedicellato sparsim glanduloso-pilosulo,- e 8 mm longo.
Ecuador: In silvis Andium Quitensium, c. 2500 m s. m., A. Mille.
Repertorium speeierum novarum. XV (31. XII. 1917.) 4
50 R. Schlechter.
Eine sehr interessante, habituell mehr an Ponthieva erinnernde Art, deren Blüten aber eine echte Craniches anzeigen.
482. Ponthieva nigricans Schltr., spec. nov. |
Terrestris, erecta, gracilis, c. 25— 30 cm alta, exsiccatione nigricans; folis basilaribus 2, erecto-patentibus, petiolatis, glabris, 4—12 cm longis, lamina oblique elliptico-oblonga acuminata, basi cuneata, 3—7,5 cm longa, medio fere 1,8—3 cm lata; petiolo basi vaginante 1,3—5 cm longo; scapo erecto, vaginulis paucis acuminatis, dissitis obsesso, basi glabro, apicem versus glanduloso-pilosulo; racemo laxe 7—15-floro, sensim elongato; bracteis lanceolatis acuminatis, ovario vulgo brevioribus; floribus in genere vix inter majores, erecto-patentibus, inversis; sepalo intermedio anguste oblongo, obtuso, extus glanduloso-puberulo, e. 6 mm longo,’ lateralibus oblique ovatis obtusiusculis, extus sparsim glanduloso-puberulis, intermedio aequilongis; petalis e basi breviter unguieulata oblique sub- faleato-lanceolatis obtusis, lamina basi margine anteriore paulo dilatata, margine anteriore minute papilloso-ciliolata, leviter undulata; labello e ungue brevi basi columnae adnato cuneato-cucullato, antice trilobato, minuto, 4,5 mm longo, antice vix 2 mm lato, ad apicem unguis callo ebtuso transverso ornato, lobis lateralibus brevibus semiorbicularibus intermedio aequilongo ligulato obtuso; columna brevi crassa, rostello perbrevi, ovario cylindrico sparsim glanduloso-puberulo, pedicello incluso c. 9 mm longo.
Ecuador: In collibus interandinis, A. Sodiro no. 223.
Durch die Form der kleinen schmalen Lippe ist diese Art vor allen übrigen bisher bekannten sehr gut gekennzeichnet. 483. Ponthieva orchioides Schltr., spec. nov.
Terrestris erecta, 25—30 cm alta, habitu Orchidis; foliis basilaribus rosulatis 5- 6, oblongo-ligulatis, basin versus angustatis, basi ipsa sursum dilatata amplectente, acutis, glabris; 4—7 cm longis, medio fere 1,2—1,8 cm latis; scapo erecto, stricto vel substricto, vaginulis lanceolatis acuminatis dissitis ornato, basi glabro, apicem versus et rhachi glanduloso-puberulo; racemo dense multifloro, elongato, cylindraceo, usque ad 10 cm longo, c. 1,5 cm diametro; bracteis lanceolatis acuminatis, erecto-patentibus. inferioribus ovarium aequantibus, superioribus sensim brevioribus; flori- bus in genere inter minores erecto-patentibus, inversis; sepalo intermedio anguste oblongo, obtusiusculo, extus glanduloso-puberulo, 4 mm longo, lateralibus oblique ovatis, glanduloso-puberulis, intermedio subaequilongis; petalis sepalo intermedio subaequilongis et margine apice cohaerentibus, late et oblique semirhombeis, obtusis, basi unguiculato-attenuatis, mar- gine anteriore minute papilloso-ciliolatis, medio fere 2,25 mm latis; labello brevissime unguiculato, ungue ima basi columnae adnato, lamina suborbiculari, concava, antice in lobulum parvulum sub- orbiculari-spathulatum producto, intus sparsim granuloso-verruculoso, lineis 3 incrassatis e basi usque ad medium, 8 mm longo, expanso 9,5 mm lato; columna brevi glabra, 1,25 mm longa; ovario pedicellato glanduloso-puberulo, c. 8 mm longo.
|
Orchidaceae novae et criticae. 51
Ecuador: In dumetis interandinis, Pifi, A. Mille, no. 27a.
Mit P. glandulosa R. Br. verwandt, aber mit viel kleineren Bliiten und kürzer genagelter Lippe.
484. Stenorrhynchus Millei Schltr., spec. nov.
Terrestris, erecta 30—60 cm alta; radicibus carnosis, villosis, fasci- culatis; foliis basilaribus rosulatis 4-6, erecto-patentibus, ellipticis acuminatis, basi in petiolum laminae fere aequilongum sensim angustatis, petiolo incluso 20 cm longis, medio fere 2,5—4 cm latis, glabris; scapo erecto, tereti, glabro, stricto vel substricto, vaginis 4—7 arcte am- plectentibus, acuminatis, altis obsesso; racemo dense multifloro, oblongideo vel cylindraceo, usque ad 10 cm longo, c. 4 cm diametro; bracteis lanceolato-ellipticis, acuminatis, ovarium vulgo superantibus, erecto- patentibus; flores speciosi, albidi; sepalis lanceolatis obtusiuscule acu- minatis, glabris, c. 1,1 em longis, lateralibus obliquis, basi decurrentibus; petalis oblique ligulatis, obtusiusculis, sepalo intermedio aequilongo margine interiore agglutinatis, glabris; labello erecto, e basi concava medio trilobato, 1,1 cm longo, medio fere explanato 4,5 mm lato, extus praesertim in lobis lateralibus perdense ‘papilloso-puberulo, intus dimidio inferiore minute papilloso, lobis lateralibus oblique triangulis, obtusis, erectis, intermedio antico, oblongo, obtusiusculo, margine leviter undu- lato; columna gracili, apicem versus dilatata, antice infra stigma dense villosula, dorso minute papillosa, cum rostello gracili 7 mm alta, pede distincto brevi; ovario cylindraceo, subglabro, c. 1 em longo.
Ecuador: In silvis subandinis montis Pichincha, versus Lloa, A. Sodiro X, no. 148, blühend im Juli 1871 und im Mai 1908; terrestris in regione andina prope Pifi. A. Mille, blühend im Mai 1877. (Flores albidi, bracteae coloratae, folia in medio albidae.)
Eine prüchtige Art. Mit S. speciosus Rich. verwandt, aber durch die Färbung und Form der Blütenteile verschieden.
485. Elleanthus ventricosus Schltr., spec. nov.
Erectus, parum ramosus, usque supra 60 cm altus; caulibus gracilibus probabiliter vulgo simplicibus, plurifoliatis, teretibus, certe usque 60 cm altis, interdum (vel semper?) parum ramosis, vaginis foliorum striatis glabris nudis omnino obtectis, c. 3 mm crassitudine; foliis erecto-paten- tibus, lanceolatis, acuminatis, cuspidatis, basi longicuneatis, marginibus ‘recurvis, coriaceis, glabris, 8—13 cm longis, medio fere 1,3—1,9 cm latis; racemo abbreviato, ovali vel subgloboso, dense multifloro, usque ad 3,5 cm longo, 3 cm diametro; bracteis lanceolatis, aristato-acuminatis, patentibus, flores longe superantibus, praesertim apicem versus sparsim furfuraceis; floribus in genere mediocribus, erecto-patentibus, extus furfuraceis, intus glaberrimis; sepalis ellipticis, breviter cuspidatis, 7 mm longis, lateralibus obliquis; petalis oblique oblongo-ligulatis, obtusis cuim apiculo, leviter undulatis, quam sepala subaequilongis; labello circuitu suborbiculari, obtusissimo, basi venticoso, margine minute serrato, vix explanato 7 mm longo, medio fere 9 mm lato, glabro, callis 2 oblongis carnosis, satis magnis supra basin instructo; columna semitereti, crassa,
Ae
59 R. Schlechter.
pro genere brevi, antice obscure longitudinaliter carinata, 5 mm longa; ovario cylindraceo, furfuraceo, 6—7 mm longo.
Ecuador: In rupestribus temperatis prope Cachibuco, A. Sodiro no. 40. blühend im Dezember 1871.
Scheint mir am besten mit E. Hallü Rchb. f. zu vergleichen, hat aber breitere Blütter, eine mehrblumigere Inflorescenz und ein ver- Schiedenes Labellum.
486. Pleurothallis Millei Schltr., spec. nov. ,
Epiphytica, ut videtur patula, elongata; rhizomate crassiusculo, elongato, distanter caulibus obsesso, 3—5 mm diametro; radicibus pro genere crassiusculis, filiformibus, flexuosis, glabris; caulibus (vel silicet pseudobulbis) cylindraceis unifoliatis, vagina hyalina arcte amplectente obtectis, 1—2,5 cm longis, erectis, plus minus distantibus; folio erecto, lineari, obtusiusculo cum apiculo minuto, basi attenuato, coriaceo, glabro, marginibus saepe recurvo, 4,5—9 cm longo, medio 3—8 mm lato; racemis gracillimis, singulis, tenuiter pedunculatis, erectis, vulgo quam folia paulo brevioribus, laxe 2—4-floris; bracteis cucullatis, apiculatis, pedicello plus duplo brevioribus, floribus tenuibus, in genere mediocribus, omnino glabris; sepalis oblongo-lanceolatis, obtuse acuminatis, nervo medio carinato-incrassatis, vix 1 cm longis, lateralibus usque ad tertiam partem apicalem connatis, obliquis, intermedio paulo angustio- ribus; petalis oblique obovato-spatulatis, obtusis, 4 mm longis; labello oblongo-ligulato, dimidio inferiore dilatato, apice obtuso, obscure bi- carinato, medio fovea elliptica donato, 6 mm longo; columna gracili, semitereti, glabra, 4 mm longa, pede recto; ovario cum pedicello gracili, 7 mm longo.
Ecuador: In silvis catenae orientalis Andium, prope Riobamba, c. 3200 m s. m., A. Mille, blühend im August 1912.
Eine merkwürdige, habituell ziemlich isoliert stehende Art der Gruppe Hymenodanthae — Prorepentes.
487. Stelis callicentrum Schltr., spec. nov.
Epiphytica, erecta, gracilis; rhizomate sensim elongato repente, tamen perdense caulibus obsesso; caulibus gracilibus vaginis 2 alte et arcte amplectentibus obtectis, teretibus, unifoliatis, 2—3 cm longis; folio erecto, lineari, obtusiusculo, basi angustato, glabro, carnosulo, 2,5 —4,5 cm longo, supra medium usque ad 3 mm lato; racemis singulis, gracillimis, folia usque subduplo superantibus, sublaxe multifloris, secundifioris; bracteis cucullatis, apiculatis, ovario pedicellato brevioribus; floribus minutis, subnutantibus; sepalis tertia parte basilari connatis, rhombeo- ovatis, obtusis, glabris, trinerviis, c. 1,75 mm longis, lateralibus paulo obliquis; petalis late et oblique rhombeis, obtusis, apice paulo incrassatulis, quam sepala fere 3—4-plo brevioribus; labello suborbiculari, minute apiculato, glabro, in medio superne callis 2 oblique ovatis, obtusis ornato, quam petala paululo minore; columna brevi, lata, clinandrio utrinque minute unidendato, petalis paulo breviore; ovario cum. pedicello cylindrico, glabro, c. 1,5 mm longo.
Orchidaceae novae et criticae. 53
Ecuador: Ad arbores in silvis catenae orientalis Andium, 3200 m s. m., A. Mille.
Die Art gehört nach der Lindley'schen Einteilung der Gattung in die Gruppe „Monostachyae brachypodae“ und wird daselbst am besten neben S. polyclada Ldl untergebracht, von welcher sie sich aber durch die Lippe unterscheidet.
488. Liparis Millei Schltr., spec. nov.
Terrestris, longe repens; rhizomate valde elongato, flexuoso, distanter bulbis obsesso; bulbis ut videtur subterraneis, ovoideis vel globosis, c. 5 mm altis, petiolis foliorum basi dilatatis obtectis, c. 7—10 cm distanti- bus; foliis geminatis, erectis, petiolatis, late ellipticis, obtusis vel breviter ac obtuse acuminatis, basi rotundatis, lamina 2,7—3,5 em longa, medio fere 1,7—2,8 cm lata, petiolo 1,5—2,3 cm longo; scapo" terminali in apice pseudobulborum erecto, laxe 10—20-floro, 8—10 cm alto, glabro, evaginato; bracteis patentibus, elliptico-lanceolatis, acutis, pedicello vulgo brevioribus; floribus in sectione inter minores, erecto-patentibus, omnino glabris; sepalis, oblongo-ligulatis obtusiusculis, 5 mm longis, lateralibus paulo obliquis; petalis anguste linearibus, basin versus paululo dilatatis, quam sepala’ fere aequilongis; labello e -basi cuneata dolabriformi antice truncatissimo, angulis obtusis, inaequaliter denticulatis, brevissime apiculato, basi callo emarginato brevi donato, c. 4,75 mm longo, antice 7,5 mm lato; columna gracili, curvata, vix 2,5 mm longa, glabra; ovario cum pedicello glabro, clavato, c. 5 mm longo.
Ecuador: Terrestris, in silvis humidis catenae orientalis Andiu m prope Riobamba, c. 3200 m s. m., A. Mille, blühend im August 1912.
Am nächsten verwandt mit L. crispifolia Rchb. f. von Peru, aber vor ihr und allen anderen dieser Verwandtschaft durch die merkwürdige Lippe ausgezeichnet.
489. Epidendrum inornatum Schltr., spec. nov.
Epiphyticum, ut videtur patulum; rhizomate nondum noto, caulibus simplicibus vel parum ramosis, (?) teretiusculis, foliatis, vaginis foliorum arcte et alte amplectentibus omnino obtectis, 25—30 cm longis; foliis erecto-patentibus, linearibus, acutis, glabris, 8—12 cm longis, medio fere 5—7 mm latis; racemo brevi 4— 7-floro, e spatha lanceolata, valde acuta, 2,5—3 cm longa, foliis duplo vel. plus duplo breviore; bracteis parvulis mox caducis; floribus erecto-patentibus, glabris; sepalis oblongo- lanceolatis, acutis, 7 mm longis, lateralibus obliquis; petalis oblique linearibus, obtusiusculis, apicem versus paulo ampliatis, quam sepala paulo brevioribus; labelli ungue lineari, marginibus columnae omnino adnato, 3,5 mm longo, lamina ovato-cordata, obtusiuscula, basi callis 2 semiglobosis ornata, carina mediana usque ad apicem anteposita, 3,5 mm longa, infra medium 2,5 mm lata; columna subrecta, apicem versus paululo dilatata, clinandrio obtuse et breviter trilobulato; ovario cum pedicello brevi glabro, c. 1,8 em longo.
Ecuador: In silvis ad pagum Zufio, Riobamba, A. Sodiro no. 71,
blühend im Oktober 18860. .
54 B. Schlechter.
Diese wenig auffallende Art der Sektion Spathium zeichnet sich durch die kurze wenigblumige Infloreszenz aus. Sie scheint ziemlich isoliert zu stehen.
490. Epidendrum microglossum Schltr., spec. nov.
Epiphyticum, erectum, gracile, 20—25 cm altum; rhizomate cauli- formi adscendente, radicante; caulibus distantibus flexuosis, paulo com- pressis, foliatis, vaginis foliorum ancipitibus arcte et alte vaginantibus obtectis; foliis erecto-patentibus, lineari-ligulatis, obtusis, glabris, 3—5 cm longis, medio fere 5—7 mm latis; racemis gracillimis, erectis, flexuosis, laxe 6—12-floris, graciliter pedunculatis, pedunculo incluso 8—15 cm longis, spathis 1—2, ancipitibus, obtusis basi protectis; bracteis lanceolatis acuminatis, ovario pedicellato plus minus brevioribus, patentibus; floribus erecto-patentibus, parvulis, glabris, carnosulis; sepalis ovalibus obtusis, 4,5 mm longis, lateralibus obliquis. obtuse apiculatis, intermedio latioribus; petalis linearibus, dimidio superiore oblique spathulato-dilatatis, obtusis quam sepala paulo brevioribus; labelli ungue oblongo-ligulato, marginibus columnae omnino adnato, 3,5 mm longo, lamina concava, triloba, callis 2 linearibus vel potius callo bipartito usque infra apicem ornato, callo bipartito usque infra apicem ornato, callo mediano aequilongo e medio fere interposito, 1,5 mm longo et lato, lobis semiorbicularibus valde obtusis, lateralibus divergentibus, intermedio antico; columna crassa recta, glabra, lobis lateralibus (stelidiis) oblique triangulis obtusis, 3 mm longa; ovario cum pedicello gracili glabro, c. 5 mm longo.
Ecuador: In silvis montis Corazon, prope Canzacoto. A. Sodiro no. 57, blühend im Mai 1885.
Mit E. brachyglossum Ldl. verwandt, aber ‘habitueJl sowohl wie in den Blüten durchaus verschieden.
491. Epidendrum Millei Schitr., spec. nov.
Epiphyticum, adscendens, ramosum; rhizomate decumbente vel patulo cauliformi, radicante; caulibus erectis vel adscendentibus, ut videtur vulgo simplicibus, 10—15 cm altis, teretibus, distantibus, basi vagina donatis, caeterum 3—5-foliatis, vaginis foliorum alte amplectentibus obtectis; folis erecto-patentibus, ligulatis, obtusiusculis cum apiculo obliquo, 5—7 cm longis. medio fere 1,3—2 cm latis; racemo pedunculato, erecto vel suberecto, spatha singula ancipitis, acuminata, c. 3 cm longa ad basin, pedunculo incluso usque ad 10 cm longo; bracteis patulis, anguste linearibus, acutis, flores vulgo superantibus; floribus erecto- patentibus omnino glabris; sepalis anguste oblongis, acuminatis, extus nervo medio incrassatis, c. 9 mm longis, intermedio erecto, lateralibus porrecto-patentibus, obliquis; petalis erectis, linearibus, acutis, apicem versus acute serrulatis, sepalo intermedio subaequilongis; labelli ungue lineari, 4 mm longo, bieostato, marginibus columnae omnino adnato lamina plana, 5-partita, 4 mm longa, basi cordata, segmentis 2 basi- laribus oblique ovalibus, grosse dentatis, segmentis 2 medianis diver- gentibus, falcato-linearibus, apice inaequaliter bilobulatis, segmento antico e ungue late lineari antice divergentim bilobulato, lobulis oblongis mar-
Orchidaceae novae et criticae. 55
gine exteriore subdentatis, parvulis, apiculo parvulo triangulo interjecto, calis 2 linearibus, obtusis, e basi laminae usque in basin loborum medianorum ornato; columna recta, antice clinandrio lobulata, glabra; ovario cum pedicello glabro, c. 1 cm longo.
Ecuador: In silvis subandinis prope San Florencio, c. 2700 m s. m., A. Mille no. 97, A. Sodiro no. 58, blühend im Juli 1883.
Eine sehr charakteristische Art der Sektion Spathium, welche mit keiner der mir bekannt gewordenen näher verwandt zu sein scheint.
492. Epidendrum ornithoglossum Schitr., spec. nov.
Epiphyticum, erectum, c. 60 em altum; rhizomate abbreviato; radici- bus crassiusculis, flexuosis, glabris, elongatis; caulibus simplicibus, dimidio inferiore vaginis arcte et alte amplectentibus obsessis, teretibus, dimidio superiore foliatis, paulo compressis, vaginis foliorum striatis arcte amplectentibus omnino obtectis; foliis erecto-patentibus, anguste lanceo- latis, subacutis, glabris, 12—17 cm longis, medio fere 1—1,5 cm latis; racemo dense 10—15-floro, erecto, folia superiora vix excedente, basi spathis 3—4 lanceolatis acutis compressis donato, pedunculo spathas haud excedente; bracteis lineari-setaceis, acutissimis, ovarium aequantibus vel brevioribus; floribus mediocribus, erecto-patentibus, glabris; sepalis ligulatis subacutis, dorso apicem versus carinatis, 1,3 cm longis, lateralibus obliquis; petalis decurvis anguste linearibus obtusiusculis, quam sepala fere aequilongis; labelli ungue lineari, marginibus columnae adnato, 6 mm longo, lamina porrecta, carnosula, supra basin trilobata, 7 mm longa, supra basin c. 3,5 mm lata, basi cordata, supra basin callis 2 triangulis ornata, verrucis 2 utroque latere auctis, lobis laterali- bus dolabriformibus, angulis obtusis, intermedio fere 4-plo longiore ligulato, obtusiusculo, integro, e basi usque supra medium obtuse carinato; columna subrecta, glabra; apice utrinque obtuse auriculata, 7 mm longa; ovario cum pedicello glabro, c. 1,3 cm longo.
Ecuador: In silvis montis Palulahua, A. Sodiro no. 60, blühend im Dezember 1871.
Zur Sektion Amphiglottium gehérend, aber mit keiner mir bekannten Art näher verwandt.
493. Epidendrum spathatum Schltr., spec. nov.
Epiphyticum, erectum, 70—90 cm altum; rhizomate valde abbreviato; radicibus flexuosis, elongatis, niveis; caulibus simplicibus, basi vaginata excepta bene foliatis, teretibus, vaginis foliorum arcte amplectentibus omnino obtectis; foliis erecto-patentibus, oblongis, oblique et breviter acutis vel apiculatis, glabris, 7—12 em longis, medio fere 2,5—3,5 cm latis; spathis fere 3 pedunculum omnino obtegentibus, acutis, usque ad, 10 em longis; panicula terminali effusa bene ramosa, laxe multiflora pedunculo incluso usque ad 30 cm longa; bracteis lanceolatis, acuminatis, ovario graciliter pedicellato multo brevioribus; floribus erecto-patentibus illis E. floribundi H. B. & Kth. similibus, omnino glabris; sepalis ligulatis subacutis, c. 1,1 cm longis, lateralibus paulo obliquis; petalis an- gustissime linearibus obtusis, recurvis, quam sepala subaequilongis; labelli
56 R. Sehlechter.
ungue lineari-cuneato, marginibus columnae omnino adnato, c.8 mm longo, lamina circuitu quadrata, 4-lobata, callis 2 lineari-lanceolatis cur- vatis e basi usque in medium ornata, lineis 2 incrassatis e basi usque ad apicem interpositis, 3,5 mm longa, c. 4 mm lata, lobis posterioribus semiorbicularibus, marginibus incrassatis, lobis 2 anticis oblongo-ligulatis .obtusis falcato-divergentibus, quam posteriores aequilongis; columna subrecta, semitereti, glabra, apicem versus dilatata, 8 mm longa, apice utrinque in auriculum obliquum obtusum producta; ovario graciliter pedicellato, glabro, pedicello incluso 2—2,8 cm longo.
Ecuador: In silvis prope Niebly ad praed. Bolofia, A. Sodiro no. 62, blühend im Januar 1883.
Trotz ihrer offenbaren Verwandtschaft mit E. floribundum H. B. & Kth. hat diese Art am Grunde der Infloreszenz deutliche Scheiden und müsste somit in die Sektion Amphiglottium verwiesen werden.
494. Epidendrum piestopus Schltr., spec. nov.
Epiphyticum, erectum, usque ad 20 cm altum; rhizomate valde ab- breviato; radicibus flexuosis, glabris; caulibus (vel potius pseudobulbis cauliformibus) cylindraceis, apice bifoliatis, vaginis paucis primum ob- tectis, 3—4 cm longis; foliis erecto-patentibus, lanceolato-ligulatis, acutis, basin versus sensim paulo angustatis, glabris, 5—6 cm longis, medio fere 6—9 mm latis; pedunculo erecto, compresso, valde ancipiti, va- ginulis paucis dissitis arcte appressis donato, nunc foliis longiore nunc paulo breviore, racemo sublaxe 6—10-floro incluso usque ad 15 cm longo. erecto; bracteis lanceolatis acutis, ovario pedicellato plus duplo breviori- bus; floribus illis E. fimbriati H. B. & Kth. similibus, viridibus; sepalis oblongis, apiculatis, extus carinatis, 6 mm longis, lateralibus obliquis, praesertim basi; petalis linearibus obtusis, basin versus paulo angustatis, quam sepalasubaequilongis ; labelli unguelineari columnae marginibus omnino adnato, 4 mm longo, lamina circuitu suborbiculari, basi cordata, medio obscure trilobata, lobis lateralibus oblique triangulis, obtusis, margine exteriore minute denticulatis, intermedio antico semiorbiculari, obtuso, tota 3 mm longa, medio 4 mm lata, callis 3 linearibus rugosis e basi laminae usque in medium laminae decurrentibus; columna semitereti, glabra, recta, 4 mm longa; ovario cum pedicello glabro, c. 1 cm longo.
Ecuador: Ad arbores in silvis subandinis, in monte Guamani, 3000 m s. m., A. Mille.
Ich glaube diese in der Tracht etwas abweichende Art, am besten .
in die Nähe von E. fimbriatum H. B. & Kth. verweisen zu können. 495. Epidendrum Pallatangae Schltr., spec. nov.
* Nalidum, erectum, ramosum; rhizomate et radicibus mihi nondum notis; caulibus foliatis, ramosis, vaginis foliorum alte et arcte am- plectentibus dense verruculoso-rugulosis omnino obtectis, c. 6 mm diame- tientibus; foliis erecto-patentibus, oblongo-ligulatis, obtusis cum apiculo obliquo, 6—10 cm longis, medio fere 1,8—2,5 cm latis: inflorescentia paniculata, c. 10 cm longa, perbreviter pedunculata, dense multiflora, racemo singulo patente in specime nostro ad basin racemi nutantis
Orchidaceae novae et criticae. 51
orto, rhachi ut videtur carnosula; bracteis lanceolatis acuminatis, patentibus, ovario multo brevioribus; floribus in genere mediocribus, carnosulis; sepalis oblongis, breviter acuminatis, glabris, c. 1,5 cm longis, lateralibus falcato-obliquis, medio margine anteriore paulo ampliatis; petalis oblique obovato-oblongis, obtusis, glabris, quam sepala paululo brevioribus; labelli ungue lineari, columnae marginibus omnino adnato, c. 7 mm longo, lamina circuitu late ovato-cordata, infra medium sub- lobato-constrieta, apice breviter ac aequaliter 3-lobulata carinis 2 medianis e margine basilari usque infra basin lobulorum apicalium medio uni- dentatis ornato, lateraliter carinis 2 additis, linea mediana leviter in- crassata, lamina tota fere 6 mm longa, infra medium 5 mm lata, glabra; columna recta, apicem versus paulo ampliata, glabra, 7 mm longa, clinandrio serrulato; ovario cum pedicello glabro, c. 3,5 em longo.
Ecuador: In valle Pallatanga, regionis subandinae, A. Sodiro no. 1691, blühend imr September 1891.
Leider ist über die Hóhe dieser offenbar strauchartig wachsenden Art mir nichts bekannt geworden.
Ohne Zweifel müssen wir sie zu Epidendrum stellen, doch ist mir dort eine solche Lippenform mit 2 am oberen Rande entstehenden, dann parallel über die Platte verlaufenden Kielen nicht bekannt geworden.
496. Epidendrum trachychlaena Schitr., spec. nov.
Epiphyticum, erectum, ut videtur elatum et (an semper?) parum ramosum; caulibus ramisque bene foliatis, usque ad 6 mm diametro, vaginis foliorum arcte amplectentibus, dense verruculoso-asperatis, striatis omnino obtectis; foliis erecto-patentibus, ellipticis vel lanceolato-ellipticis, interdum obovato-ellipticis, breviter acuminatis, basin versus sensim paulo angustatis, glabris, 12—15 cm longis, supra medium 2,5—4,8 cm latis; paniculis terminalibus breviter pedunculatis, erectis, flexuosis, parum ramosis, usque 15 cm longis, laxe 20—25-floris, glabris, basi vaginulis paucis lineari-lanceolatis acutissimis erecto-patentibus donatis; bracteis anguste lanceolatis, acuminatis, patentibus, nunc ovarium aequantibus, nunc brevioribus; floribus mediocribus, omnino glabris; sepalis ligulatis, subacutis vel apieulatis, basin versus sensim paulo angustatis, 1,6 cm longis, lateralibus obliquis, dimidio anteriore supra medium dilatatis; petalis anguste linearibus; obtusis, apicem versus paulo dilatatis, 1,5 cm longis; labelli ungue lineari, columnae omnino adnato, 1,1 em longo, lamina circuitu quadrata e tertia parte basilari triloba, 5 mm longa, inter apices loborum lateralium 7 mm lata, lobis lateralibus divergentibus oblique et anguste oblongis, margine obscure serrulatis, intermedio antico transverse ovali, retuso, apiculato, margine obscure serrulato, 7 mm lato, carinis 2 obtusis parallelis e basi usque infra medium laminae decurrentibus; columna gracili, glabra, apicem versus paulo dilatata, 1,2 cm longa; ovario pedicellato glabro, 1,3 cm longo.
Ecuador: Epiphytica in silvis subandinis, Canzacoto, San Florenzio, A. Sodiro no. 61, blühend im September 1892.
Eine Art aus der Verwandtschaft von E. floribundum H. B. Kth., aber
58 R. Schlechter.
mit viel grósseren Blüten in kürzerer, mehr kugelfórmiger, aufrechter Rispe und verschiedener Lippe.
497. Camaridium Sodiroi Schltr., spec. nov.
Epiphyticum, erectum, c. 30 cm altum; rhizomate cauliformi, distanter pseudobulbis obsesso, erecto, tereti, vaginis imbrieantibus ob- tusis, ancipitibus omnino obtecto, c. 3 mm diametro; pseudobulbis ob- longis vel ellipticis, valde compressis, c. 2—2,5 em longis, medio fere c. 1 cm latis, bifoliatis; foliis erecto-patentibus, oblongo-ligulatis, in- aequaliter ac obtuse bilobulatis, basi subpetiolato-angustatis, glabris, 5,5—7,5 cm longis, medio fere 1,8—1,6 cm latis; inflorescentiis unifloris, in rhizomate versus pseudobulbos ortis, pedunculo abbreviato vaginis 2 compressis obtecto, vix 0,5 cm longo; bractea lanceolata, acuta, ovario pedicellato plus duplo breviore; flore erecto-patente in genere vix mediocri; sepalis ligulatis, subacutis, c. 1,4 cm longis, lateralibus obliquis; petalis sepalis lateralibus similibus sed brevioribus, 1,1 cm longis; labello cir- cuitu rhombeo-ligulato callo lineari antice leviter dilatato obtuso, e basi usque ad medium fere decurrente, supra medium trilobato, superne callo excepto papilloso, 1,1 em longo, supra medium c. 3 mm lato, lobis lateralibus parvulis semioblongis obtusis, intermedio antico, oblongo- ligulato, obtuso; columna leviter curvata, glabra, c. 6 mm longa, semi- tereti, gracili, pede recto; ovario cum pedicello glabro, c. 1,5 em longo.
Ecuador: In regione subandina vallis Pallatanga, A. Sodiro no. 97, blühend im Oktober 1880.
Eine wenig charakteristisch aussehende Art, welche mit C. luteo-rubrum (Lehm.&Kränzl.) Schltr. (Ornithidium luteo-rubrum Lehm.& Krünzl.) verwandtist.
498. Ornithidium chrysocycnoides Schltr., spec. nov.
Epiphyticum, usque supra 30 cm altum, erectum, ramosum; caule ramisque teretibus, dense foliatis, vaginis foliorum striatis minute rugu- losis arcte amplectentibus omnino vestitis; foliis erecto-patentibus, ligu- latis, obtusiusculis, glabris, coriaceis, 3—5 cm longis, medio fere 6—9 mm latis, marginibus recurvulis, sub lente minute serrulatis; floribus axillaribus singulis, brevissime pedunculatis flavido-virescentibus; bractea minuta, breviter acuminata, ovario multo breviore; sepalis ovato- lanceolatis, valde. acutis, glabris, carnosulis, 7 mm longis, lateralibus obliquis, petalis oblique oblongis, breviter acuminatis, glabris, quam sepala paululo tenuioribus, 5,5 mm longis; labello carnosulo, valde cur- vato, (genuflexo) e basi late cuneata medio trilobato, superne laevi, glabro, lobis lateralibus semio-oblongis, obtusissimis, intermedio antico, quadrato, antice breviter et obtuse bilobulato cum apiculo conico despectante interjecto, toto 4,5 mm longo, medio fere 3,5 mm lato; columna crassiuscula, glabra, semitereti, c. 3 mm longa, pede distincto, rostello profundius emarginato; ovario subsessili, cylindrico glabro, inter vaginam folii abscondito, c. 1 cm longo.
Ecuador: In silvis subandinis, c. 300 m s. m., A. Mille, no. 20, im Jahre 1912.
Habituellerinnert diese Artu. die folgende an Chrysocycnis. In derGattung,die wahrscheinlich später noch genauerzusichtenist, stehtsie bisher völlig isoliert
Orchidaceae novae et criticae. 59
499. Ornithidium pleuranthioides Schltr., spec. nov.
Epiphyticum, erectum, verosimiliter supra 40 cm altum; ramis? vel caulibus? crassiusculis dense foliatis, teretibus, c. 7 mm diametro. vaginis foliorum arcte amplectentibus striatis, rugulosis, omnino obtectis; foliis oblongis vel oblongo-ligulatis, acutis vel apiculatis, coriaceis. glabris, superne lucidis, 4,5—6 cm longis, medio fere 1,5--1,8 cm latis, marginibus recurvis; floribus axillaribus, singulis, ut videtur viridi- flavidis, carnosulis, breviter pedunculatis; bracteis lanceolatis acuminatis, ovario pedicellato breviore; sepalis lanceolatis, subacutis, glabris, apicem versus extus carinatis, 1,1 cm longis, lateralibus obliquis; petalis anguste oblongis, apiculatis, glabris, obliquis, 9 mm longis, textura quam sepala paulo tenuioribus labello valde curvato, e basi subunguiculato-cuneata dilatato, infra medium obscure trilobato, petalis aequilongo. infra medium 5,5 mm lato, glabro, medio, tumidulo, lobis lateralibus obtusissimis, antico oblongo-quadrato, marginibus undulato, antice breviter et obtuse bilobulato, cum apiculo minuto interjecto, c. 4 mm longo, 3 mm lato; columna semitereti, glabra, c. 6,5 mm longa, pede perbrevi, rostello pro- funde emarginato; ovario cum pedicello glabro, c. 1 cm longo.
Ecuador: In provincia Riobamba ad pagum Penipe, A. Sodiro no. 125.
Es liegen zwei abgeschnittene Stücke vor, von denen nicht zu sagen ist, ob sie Zweige oder Stämmchen darstellen. Die Verwandtschaft mit O. chrysocycnioides Schltr. ist unverkennbar, doch ist die Pflanze kräftiger und hat grössere Blüten und ein verschiedenes Labellum. Die vor- liegenden Stücke erinnern an gewisse Pleuranthium-Arten und an Neourbania
500. Notylia ecuadorensis Schtr., spec. nov.
Epiphytica, humilis, 7—10 cm alta; rhizomate valde abbreviato; radicibus filiformibus, flexuosis, glabris; pseudobulbis cylindraceo-ovoideis, lateraliter vix compressis, unifoliatis, 1,3—2,5 cm longis, infra medium usque ad 6 mm diametientibus; folio erecto, oblongo, obtuso, basi sub- petiolato-attenuato, glabro, 6—8 cm longo, medio fere 1,5-—2 em lato; racemis gracilibus graciliter pedunculatis, pedunculo 3—4 cm longo in- cluso usque ad 12 cm longis, dense multifloris; bracteis linearibus acutissimis nunc ovarium superantibus nune brevioribus; floribus par- vulis, glabris; sepalis ligulatis, subacutis, concavis, vix 5 mm longis, lateralibus obliquis usque ad basin liberis; petalis patenti-porrectis, oblique ligulatis, subacuminatis, quam sepala paulo brevioribus; labello porrecto, breviter unguiculato, petalis aequilongo, glabro, lamina e basi triangulo-hastata elongato-acuminata, carina alta lateraliter compressa per unguem usque in medium laminae decurrente; columna semitereti, glabra, recta, apice ipso (rostello) adscendente, 2,25 mm longa; ovarium cum pedicello tenui 4—5 mm longo.
Ecuador: Loco speciali haud indicato, A. Mille, 1912.
Unter den wenigen Arten der Gattung, welche bis zum Grunde freie Sepalen haben, ist die vorliegende dureh die sehr charakteristische
Lippenform sehr gut gekennzeichnet.
60 Carl Mez.
XIII. Generis Paspali species novae.
Auctore Carl Mez. (Originaldiagnose.) (Schluss.)
12. Paspalum Raunkiaerii Mez, spec. nov.
Annua videtur, e radicibus fibrosis fasciculatim ramosa, culmis stolo- naceis late repens, e nodis radicigera, florifera ad 0,3 m alta. Folia vaginis quam internodia satis brevioribus, acute carinatis, secus margines: longe ciliatis, dorso glabris, laevibus; ligulis brevissimis, rotundatis. margine minute crenatis, glabris; laminis suberectis, bene lanceolatis, basi manifeste rotundatim contractis, apice breviuscule acutis, tenuiter membranaceis, nervo medio manifesto praeditis, praeter marginem usque ad apicem breviter eleganterque ciliatum glabris, laevibus, ad 0,1 m longis et 12 mm latis. Culmi angulati, ad nodos bene barbati cet. glabri. laeves. Inflorescentiae e culmi cujusque apice binae, altera longe graciliterque stipitata altera emergens, pauciflorae, nunc digitatim nunc abbreviate pinnatim e spicis 2—3 subaequalibus, suberecto-erectis, vix curvatis, angustissimis, laete virentibus, sessilibus, ad insertiones haud pilosis, ad 50 mm longis, secus rhachin complanatam, bene undulatam. margine angustissime pallidam cet. concolorem, glaberrimam, margine haud vel vix serrulatam, in spiculam vigentem desinentem spiculas strictissime erectas plane sessiles, laxiuscule optime distichas gerentibus composita. Spiculae lineari-lanceolatae, acutiusculae, utrinque secus glumarum nervos erecte albo-pilosae, 2,5 mm longae. Glumae aequi- longae paleas bene superantes, ex elliptico acutiusculae, validiusculae a paleis facile solutae, nervo medio carentes 4-nerviae. Paleae e perfecte anguste elliptico rotundatae, exacte aequilongae, stramineae, coriaceae. nitidulae, minute punctulatae.
Antillarum insula St, Jan (Raunkiaer no. 1313).
18. Paspalum arcuatum Mez, spec. nov.
Perennis, ad 0,45 alta, breviter sed manifeste caulescens. Folia non nisi obscure equitantia vaginis apicem versus paullo carinatis, non nisi margine breviter pilosis; ligulis brevissimis, truncatis, margine bene sed breviter pilosis; laminis bene linearibus, basi haud contractis, apice acutiusculis, chartaceis, irregulariter arcuato-curvatis, siccis complicatis. glabris, ad 60 mm longis et 4 mm latis. Culmi stricte erecti, gracillimi, glabri, angulati. Inflorescentia in culmi apice singula, longe stipitata folia multo superans, subpauciflora, e spicis ad 4 strictissime erectis. aequalibus, ad 80 mm longis anguste fasciculatim composita; rhachibus angulatis nec dilatatis, optime undulatis, margine minute serrulatis, in spiculam vigentem desinentibus, spiculas optime distichas nullo modo unilaterales gerentibus; spiculis stricte erectis rhachique appressis, distantibus sericei eiusdem haud contiguis, brevissime stipitatis, lineari- ellipticis, utrinque bene rotundatis, glabris, ad 2 mm longis et 0,9 mm
Generis Paspali species novae. 61
latis; glumis aequalibus et paleas paullo superantibus, nervis 2 acute prosilientibus praeditis; palea inferiore rigida, brunnea, rugulosa, nitida, superiorem paullo superante.
Brasilia, loco accuratiore non indicato (Glaziou no. 17 933).
14. Paspalum anceps Mez, spec. nov.
Perennis, optime caulescens, Folia insigniter equitantia, vaginis basin usque carinatis, elongatis, margine apicem versus longe piloso- ciliatis cet. glabris; ligulis ad folii dorsum zona villosa notatis bre- vissimis, truncatis, margine dense pilosis; laminis optime linearibus, apice bene vel late rotundatis, basi haud contractis, chartaceis, nervo medio tenui sed acute prominente praeditis, margine prope basin pilis e longioribus tuberculis insidentibus bene ciliatis cet. glabris, ad 0,2 m longis et 9 mm latis. Culmi validi, erecti, praeter nodos barbatos glabri, laeves, optime angulato-compressi. Inflorescentia e culmi apice singula, longe stipitata, permultiflora, folia longe superans, dense pinnatim e spicis multis aequalibus, prope inflorescentiae basin congregatim insertis superioribus singulatis, erectis, sessilibus, ad insertionis nodos pilosis, rectis, spiculas optime distichas nullo modo unilaterales gerentibus, ad 60 mm longis composita; rhachibus angulatis nec dilatatis, fere rectis, margine serrulatis, in spiculam vigentem desinentibus; spiculis ellipticis, acutis, stricte erectis rhachique appressis, brevissime pedicellatis, pilosis, ad 2 mm longis et 0,8 mm latis; ‘gluma inferiore bene 5-, superiore bene 4-nervia cet, aequalibus et paleam inferiorem apice barbellatam, stra- mineam, rigidulam, minute tesellatam, nitidulam quam superior aliquid longiorem paullo superantibus.
Brasilia, Prov. Amazonas, prope Barra ad Rio Negro (Spruce Pasp. no. 28).
15. Paspalum triglochinoides Mez, spec. nov.
Perennis, e radicibus fibrosis fasciculatim proveniens, gracillima, florifera ad 0,25 m alta. Folia optime equitantia vaginis apertis, triangu- laribus, tota longitudine acute carinatis, late hyalino-marginatis, omnino glabris; ligulis brevissimis, truncatis, margine dense breviterque pilosis; Jaminis erectis, anguste linearibus subuliformibus, apice brevissime acutis basi nullo modo contractis, rigidulis, nervo medio manifestiore destitutis, siccis complicatis, basin versus ad marginem tuberculis parvis praeditis cet, haud serrulatis, glabris. Culmi abbreviati, stricte erecti, gracillimi, glabri, angulati. Inflorescentiae e eulmi apice binae, pauci- florae, foliis vix vel paullo longiores, digitatim e spicis 2 stricte erectis, ad insertionis nodos brevissime pilosis, ad 65 mm longis, angustissimis subteretibus, spiculas laxe distichas nullo modo unilaterales, fere sessiles gerentibus composita; rhachibus angulatis, margine haud serrulatis, leviter undulatis, in spiculam vigentem desinentibus; spiculis strictissime erectis, rhachidis sinubus appressis, alternis sese vix attingentibus, virentibus, anguste lanceolatis, longe acutis, ad 3,75 mm longis et 0,9 mm latis; gluma inferiore sequegtem paullo superante margine prope apicem pilosa, 5-nervia; gluma superiore quam palea inferior paullo
62 Carl Mez.
longiore, sicut praecedens pilosa, 3-nervia; palea inf. chartaceo-coriacea, laevi, opaca, apice breviter barbellata, quam palea sup. glabra vix longiore.
Brasilia, Prov. Amazonas ad Casiquiare fluvii ostia (Spruce no. 3756).
16. Paspalum Mathewsii Mez, spec. nov.
Perennis, florifera metralis, valida. Folia vaginis quam culmi inter- nodia satis brevioribus, acute carinatis, cum marginibus glaberrimis, laevibus; ligulis brevibus, rotundatis, margine breviter denseque mani- festissime pilosis; laminis suberectis, linearibus, basi vix vel anguste rotundatim contractis, apice breviter latiusculeque acutis, nervo medio manifesto praeditis, chartaceis vel eoriaceis, margine minute tuberculatis non nisi infime ciliatis, cet. glabris, laevibus. Culmi erecti vel saepius geniculatim ascendentes, angulati, cum nodis glabri, laeves. Inflores- centiae e culmi apice constanter binae, longe stipitatae foliaque multo superantes, multiflorae, laxe egregieque pinnatim e spicis 7 —12 primum erectis tum patentibus, subsessilibus, ad insertiones minutissime pilosis, usque ad 0,1 m longis, secus rhachin angulatam nec compressam, haud marginatam, scabram, in spiculam vigentem desinentem, leviter undu- latam, spiculas haud geminatas stricte erectas appressasque biseriatas gerentibus composita. Spiculae glaberrimae, bene lanceolatae, acutae: valide nervosae, 2,5 mm longae. Glumae ex elliptico late acutae, aequi- longae et paleas bene .superantes, violaceae, 5-nerviae. Paleae ex anguste elliptico acutae, rigidulae, brunnescentes, nitidulae, punctato- rugulosae.
Peruvia, loco non indicato (Mathews no. 3239); Ecuador, in jugo centrali Andium, alt. 2200 m (André no. 4322).
17. Paspalum Fockei Mez, spec. nov.
Perennis, ad 0.6 m alta, habitu iridaceo. Folia equitantia infima squamiformi-ovata rotundata glabra, superiora e vagina valde carinato- compressa, late lineari, profunde aperta, margine ciliata cet. glabra in laminam optime linearem, apice rotundatam, basi haud contractam, optime carinatam, siecam tota longitudine complicatam, chartaceam, medio non nisi obscure nervosam, glabram, ad 0,15 m longam et 10 mm latam producta; ligulis brevissime truncatis calliformibus, margine dense breviterque pilosis. Culmi erecti, validi, compresso-angulati, praeter nodos barbatos glabri, internodiis quam vaginae brevioribus. Inflores- centia in culmi apice singula, breviter stipitata, folia bene superans, subpauciflora, e spicis ad 4 subaequalibus, subdigitatis, suberectis, haud curvatis, sessilibus, ad insertionis nodulos brevissime pilosis, spiculas laxe distichas nullo modo unilaterales gerentibus, gracillimis, ad 80 mm longis composita; rhachibus valde angulatis nec complanatis, fere omnino rectis, marginibus non nisi minutissime et perobscure serrulatis, in spiculam vigentem desineniibus; spiculis stricte erectis, rhachi appressis, seriei eiusdem sequentibus sese haud attingentibus, plane sessilibus, parce pilosis, sublanceolatis, apice sensim acutis, ad 3,5 mm longis et
—
n NR
Generis Paspali species novae. 63
1 mm latis; glumis aequilongis, apice acutis vel acutiusculis et hic minutissime ciliolatis, bene 5-nerniis; palea inferiore quam glumae sat breviore acutiuscula, straminea, pergamacea, laevi, vix nitidula, apice ciliolata, paleam superiorem rotundatam, apice minute ciliolatam cet. glabram bene superante.
Guyana, Surinam bei Paramaribo (Focke).
18. Paspalum polyneuron Mez, spec. nov.
Perennis, statura minore vix ultra 0,4 m alta. Folia vaginis apicem versus paullo, inferne nullo modo carinatis, praeter infimam basin dorso appresse pilosam glabris; ligulis brevibus, truncatis, margine optime pilosis; laminis anguste linearibus, sensim subulatimque acutis, basi haud contractis, rigidulis, complicatis, nervo tenui sed prosiliente praeditis, irregulariter undulato-curvatis, glabris, ad 0,2 m longis et vix ultra 2 mm latis. Culmi erecti, graciles, glabri, valde angulati. Inflorescentia e culmi apice singula, longe stipitata, folia non nisi paullo superans, submultiflora, fasciculatim e spicis ad 4 stricte erectis, subaequalibus, haud curvatis, ad insertionis nodulos bene pilosis, validis, ad 70 mm longis, spiculas optime distichas haud unilaterales gerentibus composita; rhachibus (sueto atro-violaceis) valde angulatis nec complanatis, optime undulatis, margine fere omnino laevibus, in spiculam vigentem desinenti- bus; spiculis stricte erectis rhachique appressis, fere omnino sessilibus, virentibus, praeter infimam basin et apicem breviter pilosa glabris, sub- ovato-lanceolatis, longe acutis, ad 4 mm longis et 1,2 mm latis; gluma inferiore sequentem paullo superante non nisi prope apicem breviter pilosa, optime 7-nervia; gluma superiore praecedenti aequali, paleam inferiorem apice barbellatam, acutam, stramineam, laevem, subopacam, pergamaceam paullo superante; palea superiore margine prope apicem ciliolata.
Brasilia, Minas Geraes in Serra de Caraca (Mendonga no. 832), Rio de Janeiro in Serra dos Orgaos (Gardner no. 5908).
19. Paspalum parallelum Mez, spec. nov.
Perennis, e rhizomate brevi, erecto fasciculatim proveniens, flori- fera ad 0,5 m alta, tenuis. Folia vaginis carinatis, quam internodia longioribus, glabris vel prope apicem paucipilosis, laevibus; ligulis bre- vissimis, transverse callosis, glabris; laminis stricte erectis, anguste linearibus, basi nullo modo contractis, apice persensim acutis, nervo medio manifesto praeditis, siccis haud vel vix complicatis, rigidulis, glaberrimis, ad 0,28 m longis et 3 mm latis. Culmi tenues, subteretes. cum nodis glabri, laeves. Inflorescentia e culmi apice singula, foliis perlonge superata, e vagina summa emergens, pauciflora, pinnatim e spicis 3 subaequalibus, breviter stipitatis, in spiculam vigentem desi nentibus, secus rhachin valde undulatam, vix compressam, angulatam, glabram, laevem, pallide virentem spiculas stricte erectas laxe 2-seríatas gerentibus, usque a ad 35 mm longis composita. Spiculae fere sessiles. lineares, apice anguste rotundatae, glaberrimae, pallide stramineae, 2mm longae. Glumae aequales, spiculae longitudine, e late lineari rotundatae,
64 Carl Mez.
valide 5-nerviae, a paleis facile solutae. Paleae quam glumae minute breviores, e late lineari acutiusculae, pergamaceae, albidae, opacae, glabrae laevesque.
Brasilia, Rio de Janeiro, ad Theresopolis, Februario florens (Moura no. 9775).
20. Paspalum tripinnatum Mez, spec. nov.
Perennis, validissima, florifera certe metralis vel ultra. Folia vaginis acute carinatis, superioribus saltem culmi quam internodia brevioribus, cum marginibus glaberrimis; ligulis brevibus crassique, crispatis, mar- gine brevissime pilosis; laminis suberectis, late linearibus, vel anguste ellipticis, basi paullo subobscureque rotundatim contractis, apicem versus sensim acutissimis, nervo medio valido praeditis, crassiuscule chartaceis, giaberrimis, laevibus, ad 0,27 m longis et 20 mm latis mihi visis. Culmi crassi, angulati, cum nodis glaberrimi, laeves. Inflorescentia permulti- flora, ultra folium ultimum longiuscule stipitata, densiuscule tripinnatim panniculata, thyrsoidea, utrinque acuta, ad 0,25 m longa et 60 mm diam. metiens; axi valido, undulato, obtuse angulato, scaberulo; ramis nullo modo fasciculatis vero perinsigniter pinnatim e rhachi prodeuntibus, erectis vel infimis suberecto-erectis, usque ad 0,14 m longis mihi visis, praesertim inferioribus insignissime iterum ramulos elongatos proferenti- bus; ramulis florigeris valde angulatis, scaberulis, spiculas praesertim inferiores longe pedicellatas, laxissimas gerentibus. Spiculae erectae, glaberrimae, apicem versus violascentes, anguste ellipticae, valide ner- vosae, 2,8 mm longae. Gluma I. spirulae longitudine, angustius elliptica, apice anguste. rotundata, bene 5-nervia; gluma II. quam praecedens brevior, latius elliptica, bene rotundata, item valide 5-nervia. Paleae an-
guste ellipticae, apice acutiusculae, coriaceae, nitidulae, stramineae, quam gluma IL minute breviores.
Bolivia, Yungas austr., Sirupaya prope Yanacachi, in silvis laxis.
(Buchtien ap. Baenitz, Americ. no. 1410).
21. Paspalum connectens Mez, spec. nov.
Paspalum reduncum Doell (non Nees) in Mart, Flor. Brasil. II, 2 (1877). 42. — Perennis, ad 0,6 m alta, e rhizomate crasso, breviramoso, suberecto proveniens. Folia vaginis extimis dorso densissime niveo-villosis superio- ribus paullo inflate tubulosis, dorso prope apicem subcarinato-nervosis et hic pilis multis e tuberculis ortis praeditis tactu scabridis; la- minis linearibus, et apicem peracutum versus et in basin sensim angustatis, chartaceis, planis, nervo medio conspicuo praeditis, mar- gine angustissime pallido-zonatis non nisi prope apicem plus mi- nusve serrulatis cet. sicut utraque facie pilis multis longis validisque plerisque e tuberculis ortis praeditis, ad 0,1 m longis et 5 mm latis. Culmi validi, erecti, multiramosi, praeter nodos pilosos glabri, laeves, teretes. Inflorescentia e culmi apice singula, subpauciflora, laxiuseule optime pinnatim e spicis ad 6 distantibus, suberectis, superio- ribus decrescentibus, ad insertionis nodos breviter pilosis, vix ultra 30 mm longis, sueto rectis rarius paullo decurvis, spiculas densissime
—E
KZ" SE datt
Generis Paspali species novae, 65
confertas 4-seriatas optime unilaterales gerentibus composita; rhachibus bene foliaceo-dilatatis et linea media et margine late membranaceo pallidis cet. stramineis, crenulatis nec serratis, apice sueto in spiculam vigentem desinentibus; spiculis geminatis obscure pedicellatis, et ad ramuli communis et ad spiculae exterioris basin fasciculo setarum flavarum praeditis, valde asymmetricis, glabris, ellipticis, apice late acutiusculis, ad 1,5 mm longis et 1 mm latis; gluma inferiore semper deficiente; gluma superiore plana, elliptica, paleam inferiorem aequante sed quam illa multo angustiore, tenera, medio nervosa; palea inferiore quam maxime concava, e stramineo brunnea, coriacea, dorso dense prominulo-punctulata, opaca, obscure 3-nervia, paleam paullo superante.
Brasilia, loco non indicato (Glaziou no. 22578); Minas Geraes prope Lagoa Santa (Warming), loco non indicato (Glaziou no. 17426).
22. Paspalum Ledermanni Mez, spec. nov.
Perennis, e rhizomate brevi suberecto fasciculatim proveniens, flori- fera ad 0,5 m alta, gracilis. Folia optime flabellatim disticha, vaginis valde carinatis, cum marginibus glabris, laevibus; ligulis conspicuis, sub- triangularibus, ipsis glabris sed in axillis abunde longeque piligeris; laminis erectis, anguste linearibus, basi haud contractis, apicem versus sensim acutis, siccis complicatis, nervo medio tenui sed manifesto prae- ditis, chartaceis vel rigidulis, glaberrimis laevibusque, ad 0,15 m longis et 3 mm latis. Culmi stricte erecti, subangulati, toti invaginati, cum nodis glabri, laeves. Inflorescentia e culmi apice singula, pauciflora, in spicam unicam suberectam vel rarius stricte erectam vel nonnunquam minute falcatim incurvam, ad 60 mm longam, glaberrimam, secus rhachin bene dilatatam, fere foliaceam, in spiculam vigentem desinentem, praeter marginem minute scabridam anguste pallidam viridem, spiculas sub- erectas densissime 2-seriatae gerentem reducta. Spiculae pedicellis brevissimis, latiusculis, glabris laevibusque stipitatae, pallide virides, glaberrimae, bene ellipticae, apice rotundatae, 2 mm longae. Glumae aequaliter spiculae longitudine, ellipticae, rotundatae, tenerae sed a paleis facile solutae, 5-nerviae. Paleae fere glumarum longitudine, spiculae forma, rigidae, politae, brunneae pallideque marginatae.
Africa aüstralis, in paludibus ad George (Schlechter no. 2236); Kamerun, prope Garua in paludibus ad Benue flumen (Ledermann no. 3420, 4603).
23. Paspalum Niederleinii Mez, spec. nov.
Perennis, e rhizomate dense fasciculatim proveniens, florifera ad 0,4 m alta, gracillima. Folia vaginis haud manifestius carinatis, cum margine glabris, ad apicem utrinque longe auriculatis, laevibus; ligulis brevissimis, glabris sed in axillis pilos nonnullos longos gerentibus; laminis erectis, angustissime linearibus, basi haud contractis, apicem versus sensim acutis, siccis involutis totis subuliformibus, rigidulis, nervo medio manifestiore destitutis, glaberrrimis, laevibus, ad 0,25 m longis et vix 2 mm latis. Culmi erecti, teneri, paullo angulati, cum nodis glabri et laeves. Inflorescentia in culmi apice singula, subpauciflora,
Repertorium specierum novarum. XV. (31. XII. 1917.) 5
66 Carl Mez.
ultra vaginam summam brevius longiusve stipitata folia manifeste superans, digitatim e -spicis 2 inaequalibus superiore breviter stipitata inferiore sessili, erectis vel suberectis, secus rhachin compressam nec maniféstius complanatam, leviter vel vix undulatam, medio pallidiorem, margine vix scabridam, in spiculam vigentem desinentem, glaberrimam spiculas suberecto-erectas dense 2-seriatas gerentibus, ad 60 mm longis composita. Spiculae utrinque secus glumarum margines longe erecteque albo-pilosae, lanceolatae, longe acutae vel subacuminatae, albo-virentes, 4,75 mm longae. Glumae paleas optime superantes, ex elliptico sub- acuminatae, 3-nerviae, inferior sequentem paullo superans. Paleae ex anguste elliptico acutae, pergamaceae, stramineae, nitidulae, fere laeves,
Argentina, Territorium Missiones, Rio Uruguay ad Sesame cata- ractam (Niederlein) ad San Pedro prope cataractam fluvii de las Antas (Niederlein no. 2094), ad Rio Yguazu, Salto de la Victoria (Niederlein no. 381a, 381b).
24. Paspalum proximum Mez, spec. nov.
Perennis, e rhizomate erecto, crassiusculo, vaginis lanuginosis induto fasciculatim proveniens, florifera ad 0,45 m alta, gracilis. Folia vaginis carinatis, cum margine glaberrimis, laevibus; ligulis brevissimis, crassius- eulis callosis, glabris; laminis dimorphis, foliorum radicalium angustissime setiformibus, foliorum culmi latioribus anguste linearibus, omnibus basi nullo modo contractis, apicem versus persensim acutissimis, non nisi infima basi ad ligulas pilis paucis longis praeditis cet. glabris, laevibus ad 0,2 m longis. Culmi stricte erecti, subangulati, cum nodis glabri, laeves. Inflorescentia subpauciflora, longe stipitata, folia multo superans, digitatim e spicis ad 3 aequalibus, suberecto-erectis, lateralibus plane sessilibus, usque ad 30 mm longis, in spiculam vigentem desinentibus, secus rhachin compressam vix complanatam, paullo undulatam, aequa- liter virentem, margine laevem spiculas suberecto-erectas dense 2-seria- tim distichas gerentibus composita. Spiculae lanceolato-ellipticae, acutae, utrinque secus marginem pilis longis erectis albis ornatae, 4 mm longae. Glumis generis normalibus in spiculis praesertim superioribus saepius accedit exterior (Pamici generis prima) spiculam ultra medium aequans,, lanceolata, longe acuta. fere glabra, 1-nervia; gluma normalis inferior ex elliptico late acuta, 3-nervia, spiculae longitudine; gluma superior priorem aequans et eae isomorpha sed 5-nervia, validiuscula. Paleae quam glumae paullo breviores, ellipticae, anguste rotundatae vel acutiusculae, rigidae, stramineae, nitidulae, optime punctato-rugulosae.
Paraguay, ad Villa Riea, in pratis humidis (Balansa no. 69), in altaplanitie Sierra de Amambay (Hassler no. 11382).
25. Paspalum Riedelii Mez, spec. nov.
Paspalum Neesii Doell (non Kth.) im Mart. Flor. Brasil. II, 2 (1877), 83, e. p.
Perennis, gracilis, florifera fere metralis. Folia vaginis haud vel non nisi prope apicem obscure carinatis, praeter marginem ad apicem
bid WERL TER,
Generis Paspali species novae. 67
paucipilosum glabris; ligulis elongatis, rotundatis, integris, glabris sed in axillis perlonge piligeris; laminis erectis, linearibus, in apicem tenuiter subuliformem sensim angustatis, basi nullo modo contractis, complicatis nec convolutis, nervo medio non nisi ob- scuro praeditis, rigidulis, praeter infimam basin ad marginem dissite longeque pilosam glabris, ad 0,3 m longis et 4 mm latis. Culmi validi, erecti vel suberecti, teretes, glabri laevesque. Inflorescentia in culmi apice singula, multiflora, folia longe superans, laxiuscule pinnatim e spicis ad 6 suberectis, subaequalibus, sessilibus, ad insertionis nodulos longe pilosis, ad 55 mm longis, spiculas pseudodistichas vel rarius 4-stichas breviter pedicellatas optime unilateraliter gerentibus composita; rhachibus paullo complanatis, margine serrulatis, fere rectis, in spiculam vigentem desinentibus; spiculis subcompressis paullo asymmetricis, erectis, virentibus vel stramineis, longiuscule pilosis, anguste ellipticis, optime acutis, ad 4 mm longis et 2 mm latis; gluma inferiore sequentem paullo sed constanter superante, sicut illa 5-nervia; palea inferiore quam glumae breviore, glabra, straminea, valde prominulo-punctulata, opaca, paleam superiorem minute superante.
Brasilia, Minas Geraes, in paludibus prope Taubaté (Riedel no. 1645).
26. Paspalum durifolium Mez, spec. nov.
Absque dubio perennis, florifera certe metralis vel ultra, valde fragmentarie tantum cognita. Folium unicum suppetens anguste lineare, apice sensim pungenterque acutissimum, ad 10 mm latum, perrigidum, margine incrassatum et hic scabrum, cet. laeve. [Inflorescentia e culmi apice singula, multiflora, sensim acuta subfusiformis, ad 0,25 m longa et 30 mm diam. metiens, basi interrupta apicem versus compacta; axi angulato, glabro, fere laevi; spicis simplicibus, densissime unilateraliter 4-farie spiculigeris, infimis ad 50 mm longis superioribus decrescentibus; rhachibus bene complanatis, undulatis, medio late pallidis, in spiculam vigentem desinentibus, glabris. Spiculae densissime erectae, brevissime pedicellatae, ellipticae, acutae, 4 mm longae. Glumae subaequilongae, paleas bene superantes, validae, ex elliptico acutae, 5-nerviae, dorso inferior subaequaliter superior secus marginem lata zona multo longius lanuginosa. Paleae ex elliptico breviter acutae, rigidae, stramineae, niti- dulae, lutescentes, minute rugulosae.
Paraguay, in campis prope Caaguazu (Balansa no. 68).
27. Paspalum comatum Mez, spec. nov. .
Perennis, statura conspicua verosimiliter sat ultra metralis. Folia non nisi superiora cognita e vagina optime tubulosa, dorso praesertim apicem. versus bene carinata, perelongata, dense longeque pilosa in laminam linearem, optime rotundatam, basi haud contractam, subcoria- ceam siccam complicatam, nervo medio apicem versus percurrente mani- festo praeditam, et intus et dorso prope basin longe pilosam, ad 0,27 m et 8 mm latam, laevem producta; ligulis brevibus, rotundatis, margine
dense breviterque pilosis. Culmi validi, erecti, compresso-angulati, et ad LA
68 Carl Mez.
nodos et ad internodiorum partem superiorem longe pilosi. In- florescentiae in culmi apice geminae, vix stipitatae, multiflorae, folia paullo superantes, fasciculatim e spicis submultis erectis vel ex erecto minute decurvis, aequalibus, sessilibus, ad insertionis nodos longe pilosis, ad 0,12 m longis, spiculas optime distichas nullo modo unilaterales gerentibus composita; rhachibus valde angulatis nec manifestius com- planatis, leviter sed conspicue undulatis, margine serrulatis, in spiculam vigentem desinentibus; spiculis erectis vel suberecto-erectis, longiuscule pedicellatis, seriei eiusdem sequentibus sese attingentibus, ad basin longe pilosis, cet. pilis parcis brevibus plus minus appressis conspersis, anguste ellipticis, acutis, ad 4 mm longis et 1,5 mm latis, virentibus; gluma inferiore sequentem paullo superante optime 9-rervia; gluma superiore quam paleae paullo longiore 7-nervia; palea inferiore superiorem paullo superante apice barbellata, straminea, rigidiuscula, minute scrobi- culata.
Brasilia, loco non indicato (Glaziou no. 15700).
28. Paspalum gossypinum Mez, spec. nov.
Perennis, e rhizomate tenui, repente, dense vaginis erecte pilosis induto proveniens, florifera ad 0,4 m alta, tenuissima. Folia vaginis quam culmi internodia longioribus, haud carinatis, dorso longe pilosis; ligulis brevissimis, transverse truncatis, intergerrimis, glabris; laminis stricte erectis, angustissime linearibus siccis convolutis subuliformibus, basi nullo nodo contractis, apicem versus persensim acutis, rigidulis, nervo medio manifestiore destitutis, utrinque pilis longissimis albis erectis gossypinis, ad 70 mm longis et 2 mm latis. Culmi stricte erecti, gracillimi, teretes, cum nodis glabri et laeves. Inflorescentia pauciflora, longissime stipitata folia permulto superans, e spicis rarius 2 subdigitatis saepius 3 conferte pinnatis, aequalibus, suberectis, sessili- bus, ad insertiones longissime pilosis, rectis, in spiculas vigentes desinentibus, angustissime linearibus, ad 30 mm longis. secus rhachin angulato-compressam, valde undulatam, ad spicularum insertionem longe fasciculatim pilosam, medio late pallidam, margine haud scabram spiculas dense suberecto-erectas brevissime sed manifeste stipitatas, optime 2-seriatas gerentibus composita. Spiculae late obovatae, rotundatae, apice barbellatim pilosae, 1 mm longae. Glumae aequilongae paleas minute superantes, spiculae forma, adeo tenerrimae ut per hyalinas paleae transluceant, nervo medio praeclare destitutae 2-nerviae. Paleae spiculae forma, coriaceae, luteae, nitidulae, laeves.
Peruvia, in declivitatibus montis Morro prope Moyobamba, dept. Loreto, alt, 900 —1000 m, Augusto florens (Weberbauer no. 4590).
29. Paspalum modestum Mez, spec. nov.
Perennis videtur, florifera ad 0,5 m alta, statura mediocri. Folia vaginis internodia multo superantibus, carinatis, cum margine glaberrimis, laevibus; ligulis conspicuis, recte truncatis, integerrimis, glaberrimis; laminis erectis, linearibus, basi contractis, apicem versus sensim acutis, siccis planis, chartaceis, nervo medio tenui praeditis, glaberrimis, margine
Generis Paspaii species novae. 69
nec incrassatis nec undulatis, ad 0,12 m longis et 5 mm latis. Culmi erecti, validiusculi, fere teretes, cum nodis glabri et laeves. Inflores- centia in culmi apice singula, ultra vaginam summam breviter stipitata, folia longe superans, digitatim e spicis 2 fere omnino aequalibus superiore breviter stipitata inferiore fere sessili, erectis, secus rhachin optime ‚complanatam, haud undulatam, subaequaliter viridem, margine angustissime pallidam bene scabram, in spiculam vigentem desinentem, glaberrimam spiculas stricte erectas appressasque optime 2-seriatas gerentibus, ad 60 mm longis composita. Spiculae glaberrimae, alutaceae, ex elliptico anguste rotundatae, 3 mm longae. Glumae paleas paullo superantes aequilongae, ex elliptico rotundatae, 3-nerviae, facile a paleis solutae. Paleae late ellipticae, rotundatae, rigidae, castaneae, nitidulae, minute punctulatae.
Argentina, prope ‘Corrientes (Niederlein no. 392m).
30. Paspalum equitans Mez, spec. nov.
Paspalum fasciculatum var. paraguayense Hack. in Fedde, Rep. VII (1909), 370.
Perennis, e rhizomate fasciculatim proveniens, florifera metralis, valida. Folia vaginis insigniter flabellatis equitantia, vaginis perlongis, valde carinatis, ad basin hyalino-marginatis, glabris; ligulis brevissimis, truncatis, margine longe erecteque albo-pilosis; laminis bene linearibus, basi nullo modo contractis, apice latissime acutis vel fere rotundatis, rigidulis, tota longitudine complicatis, nervo medio valido praeditis, cum margine laevissimo glaberrimis, ad 0,3 m longis et 10 mm latis. Culmi folia subduplo superantes, validi, compressi, cum nodis glaberrimi, foliis 2 internodia superantibus invaginati. Inflorescentia in culmi apice singula, e spicis 5—8 subaequalibus «composita, optime fasciculata; spicis e suberecto-erecto paullo curvatis, elongatis (ad 0,13 m longis), subsessilibus, ad insertiones brevissime et obscure pilosulis, secus rhachin compressam, superne undulatam, medio pallidam, margine laevem spiculas densissime suberectas brevissime pedicellatas, optime 2-stichas gerentibus, Spiculae elliptico-trapeziformes, acutiusculae, glaberrimae, virentes, 4 mm longae. Glumae subaequilongae paleas minute superantes, spiculae forma, 5-nerviae, validiusculae a paleis facile solutae. Paleae spiculae forma, rigidulae, stramineae, punctulatae, nitidulae.
Paraguay, in paludibus Cordillerae de Villa Rica (Balansa no. 87), in regione calcarea cursus superioris fluminis Apa (Hassler no. 11 646), in altaplanitie Sierra de Amambay (Hassler no. 10779).
81. Paspalum palustre Mez, spec. nov.
Perennis, magna, habitu Paspali fasciculati. Culmi glabri, sub- teretes, validi, nodis glabris. Foliorum vaginae culmum dense obtegentes, subinflatae, glaberrimae, dense reticulatim venosae; ligulae conspicuae, hyalinae, integerrimae, ipsae glabrae sed in axillis pilorum perlongorum comam amplam foventes. Laminae lineares, basi haud contractae apice sensim acutissimae, glabrae, utrinque scabridae, ad 9,2 m longae et 15 mm latae, Inflorescentia multiflora, e vagina summa emergens,
10 Carl Mez.
2-pinnatim dense fasciculata; spicis omnibus subaequalibus, rectis, ad 0,13 m longis, subsessilibus, ad insertiones longe pilosis cet. glaberrimis, secus rhachin rectam, optime complanatam, fere concolorem, margine minute serrulatam, in spiculam vigentem desinentem spiculas densissime erectas 4-stichas gerentibus. Spiculae pallide virentes, glaberrimae, bene ellipticae, acutae, 3,5 mm longae. Glumae subaequilongae, paleas paullo superantes, validae a paleis facile solutae, ex elliptico late acutae, inferior 5-, superior 7-nervia. Paleae ex elliptico anguste rotundatae, rigidae, nitidulae, punctulato-rugulosae, alutaceae.
Paraguay, in paludibus secus Rio Paraguay prope l'Assomtion (Balansa no. 88).
32. Paspalum simile Mez, spec. nov.
Perennis, e rhizomate fasciculatim proveniens, florifera ad 0,4 m alta, gracilis. Folia vaginis superioribus quam internodia brevioribus, apicem versus carinatis, margine ciliatis dorso glabris vel apicem versus pilosis; ligulis maximis, integerrimis, glabris; laminis erectis, linearibus, basin versus paullo angustatis nec manifestius contractis, apice sensim acutissimis, tenuiter chartaceis, siccis planis, nervo medio manifesto praeditis, margine anguste zonulatis et basin versus dissite hispido-ciliatis nec non saepius conspicue crispulatis, utraque facieeglabris, ad 0,14 m longis et 7 mm latis. Culmi stricte erecti, graciles, paullo angulati, cum nodis glaberrimi, apicem usque laeves. Inflorescentia in culmi apice singula, subpauciflora, ultra vaginam summam bene stipitata, folia mani- feste superans, densiuscule pinnatim e spicis ad 5 omnibus subaequalibus, sessilibus, erectis, ad insertionis nodos longe paucipilosis, secus rhachin compressam, quam maxime undulatam, totam viridem, cum margine glabram laevemque, in spiculam vigentem desinentem, glaberrimam spiculas dense 4-seriatas gerentibus, ad 45 mm longis composita. Spi- culae utrinque brevissime et obscure pilosulae, obovato-ellipticae, apice anguste rotundatae, 1,5 mm longae, siccae alutaceae. Glumae tenerrimae paleis valde adhaerentes, e late elliptico rotundatae, 5-nerviae, dorsalis quam secunda et palea paullo brevior, secunda spiculae longitudine. Paleae late ellipticae, anguste rotundatae, rigidulae, nitidulae, stramineae, fere laeves.
Brasilia, loco non indicato (Glaziou no. 14393).
33. Paspalum Quitense Mez, spec. nov.
Perennis, e rhizomate brevi, horizontali, articulato, vaginis latis densissime pilosis obtecto proveniens, florifera metralis, valida. Folia vaginis quam culmi internodia satis longioribus, bene carinatis, margine ciliatis, dorso pilis e tubereulis parvis ortis conspersis; ligulis maximis, acute triangularibus, glabris; laminis ex erecto decurvis, sublanceolatis, et basin versus brevius et apicem versus persensim angustatis hic demum filiformi-acutissimis, nervo medio permanifesto praeditis, tenuiter chartaceis, glaberrimis nec margine ciliatis, ad 0,3 m longis et 18 mm latis. Culmi stricte erecti, subangulati, ad nodos pilosi cet. glabri, laeves. Inflorescentia e culmi apice singula, longe gracilimeque stipitata,
Be
Generis Paspali species novae. 11
laxiuscula, glaberrima, ad 0,14 m longa et 50 mm lata, optime pinnatim e spicis suberectis, irregulariter curvatis, sessilibus, ad insertionis nodulos haud pilosis, in spiculas vigentes desinentibus, superioribus paullo decrescentibus, ad 60 mm longis, secus rhachin tenuem, angulatam nec complanatam, fere rectam, concolorem, margine laevem, spiculas laxiuscule 4-stichas suberectas gerentibus composita. Spiculae e sub- orbiculari late acutiusculae, brevissime pilosulae, 1,5 mm longae. Glumae tenerrimae et vix a paleis solvendae, suborbiculares, obtusae, 3-nerviae, inferior quam palea brevior, superior spiculae longitudine. Paleae ex orbiculari latissime acutiusculae, rigidae, lutescentes, nitidulae, minu- tissime punctulatae.
Ecuador, prope Ambato (Spruce).
34. Paspalum indecorum Mez, spec. nov.
Perennis, e rhizomate brevi, incrassato, erecto proveniens, florifera ad 0,4 m alta, gracilis. Folia. vaginis quam culmi internodia bene brevioribus, carinatis, margine ciliatis et dorso in parte superiore longe pilosis; ligulis brevissimis calliformibus, ipsis glabris sed in axillis pilos multos longos gerentibus; laminis suberectis, irregulariter curvatis, anguste linearibus, basi haud contractis, apicem versus sensim acu- tissimis demum filiformibus, siccis planis, rigidulis, nervo medio subtus acute prominente praeditis, margine incrassatis et valde tuberculato- ciliatis, utrinque longe pilosis, ad 0,12 m longis et 3 mm latis, Culmi erecti, graciles, superne compressi, ad nodos annulatim erecte pilosi cet. glabri, laeves. Inflorescentia subpauciflora, in culmi apice singula, longe stipitata, folia multo superans, abbreviate pinnatim e spicis ad 4 in- ferioribus bene longioribus, sessilibus, ex erecto paullo decurvis, secus rhachin compressam, medio pallidam margine saturate viridem, superne valde angulatam, glaberrimam, margine minute scabridam, in spiculam vigentem desinentem spiculas suberectas laxiuscule 4-stichas gerentibus, ad 55 mm longis composita. Spiculae glaberrimae, pallide virentes, ex anguste elliptico acutiusculae, 2 mm longae. Glumae a paleis facile solutae, 3-nerviae, inferior quam spicula brevior, ex elliptico rotundata et minutissime acuminulata, superior spiculae longitudine, apice cu- cullatim rotundata. Paleae ex elliptico acutiusculae, rigidae, stramineae,
opacae, minutissime rugulosae. Argentina, Pelador, Sierra de Sta. Ana (Niederlein no. 554).
85. Paspalum Anderssonii Mez, spec. nov.
Perennis, florifera metralis, gracilis. Folia vaginis quam culmi inter- nodia brevioribus, margine prope apicem pilosulis cet. gabris, laevibus; ligulis magnis, margine dentatis, glabris; laminis erectis, linearibus, basi haud contractis, apicem versus sensim acutissimis, chartaceis, nervo medio tenul praeditis, margine ad basin pauciciliolatis cet. scabridis, glabris, utraque facie laevibus. Culmi subangulati, cum nodis glabri et laeves. Inflorescentia e culmi apice singula, longissime tenuiterque stipitata folia -permulto superans, subpauci- vel submultiflora, optime densiuscule pinnatim e spicis inferioribus longioribus, erectis, haud vel
12 Carl Mez.
vix curvatis, in spiculam vigentem desinentibus, secus rhachin valde angulatam nec complanatam, levissime undulatam, ad margines valde scabram spiculas suberecto-erectas 4-seriatas gerentibus, ad 65 mm longis, sessilibus composita, glaberrima, pallide virens. Spiculae non- nunquam gluma (Panici generis normali prima) extima minuta squami- formi praeditae, obovatae, apice rotundatae, 2,9 mm longae. Glumae validiusculae facile a paleis solutae, obovatae, late rotundatae, 3-nerviae, inferior quam spicula minute brevior. Paleae spiculae forma, late rotun- datae, alutaceo-brunneae, rigidae, nitidulae, lineolato-punctulatae.
Peruvia, loco non indicato (Andersson).
36. Paspalum costaricense Mez, spec. nov.
Perennis, ad 0,8 m alta, e radicibus fibrosis multiramosa, culmis erectis vel suberectis. Folia inferiora omnia in vaginas ovato-triangulares reducta, culmi vaginis tubulosis, appressis, margine prope apicem ciliatis cet. glabris; ligulis magnis, rotundatis, irregulariter grosse crenatis, glabris sed in axillis piligeris; laminis late lanceolatis, apice acuminatis, basi optime rotundatim contractis, membranaceis, siccis planis, nervo medio manifesto praeditis, glaberrimis, margine plus minusve manifeste crispulis nec tuberculatis, ad 0,11 m longis et 20 mm latis. Culmi glaberrimi, paullo angulati, internodiis quam vaginae brevioribus. In- florescentia in culmi apice singula, subpauciflora, folia paullo superans, optime pinnatim e spicis ad 4 subaequalibus, lateralibus manifeste stipitatis et patentibus, ad insertionis nodulos longe strigosis, ad 35 mm longis, spiculas densiuscule 4-stichas optime unilaterales gerentibus com- posita; rhachibus bene complanatis nec alatis, viridibus, rectis nec un- dulatis, in spiculam vigentem desinentibus, praeter marginem minutissime serrulatam glabris; spiculis breviter sed manifeste pedicellatis, erectis, arcte sibi accumbentibus, utrinque breviter sed insigniter pilosis, ellipticis, apice acutis vel subacuminatis, virentibus, ad 2,25 mm longis et 1,5 mm latis; glumis aequilongis paleasque superantibus, membranaceis, inferiore 3-, superiore 5-nervia; palea inferiore pergamacea, straminea, nitidula, vix tessellata, late acuta, paleam superiorem superante.
Costarica, ad San José (Herb. inst. phys.-geogr. Cost. no. 8038); Guatemala, ad Coban (Türckheim no. 440), Dept. Huatenango prope Chaculé in silvis (Seler no. 2707); Venezuela, prope La Guayra (Goll- mer), loco non indicato (Otto).
31. Paspalum Tonduzi Mez, spec. nov.
Perennis, florifera semimetralis. Folia vaginis quam internodia satis longioribus, bene carinatis, dorso longe pilosis; ligulis brevissimis, rotun- datis, integerrimis, glabris sed in axillis pilorum longissimorum fasciculum gerentibus; laminis e suberecto deflexis, ex sicco saturate violaceis, linearibus, basi haud contractis, apicem versus sensim acutis, chartaceis, nervo medio tenui sed manifesto praeditis, utrinque molliter pilosis, ad 0,3 m longis et 10 mm latis. Culmi validi, erecti vel geniculatim erecti, subteretes, ad nodos longe barbati cet. glabri er laeves.- Inflorescentia e culmi apice singula, submultiflora, e vagina summa emergens vel
zn
Be es
Generis Paspali species novae. 73
brevissime stipitata, bene pinnatim e spicis ad 6 inferioribus bene longio- ribus, sessilibus, rectis, suberecto-patentibus, secus rhachin rectam, lineari-compressam, saturate aequaliterque violaceam, margine haud Scabram spiculas dense suberecto-patentes 4-stichas gerentibus, ad 50 mm longis, in spiculam vigentem desinentibus composita. Spiculae glaberrimae, brunneae, bene ellipticae, anguste rotundatae, 2 mm longae. Glumae tenerrimae a paleis aegre solutae, ex elliptico rotundatae, tri- nerviae, inferior quam spicula paullo brevior. Paleae spiculae longi- tudine, rigidulae, lutescentes, nitidulae, vix punctulatae, e late elliptico rotundatae.
Costarica, in Maydis culturis ad Sta. Rosa du Copey, alt. 1800 m, Februario florens (Herb. inst. Phys.-geogr. no. 11767).
38. Paspalum piatyaxis Mez, spec. nov.
Paspalum virgatum var. platyaxis Doell in Mart. Flor. Brasil. Il, 2 (1877) 89. ` .
Perennis, validissima, sesquimetralis, Folia vaginis quam culmi internodia longioribus, vix carinatis, cum marginibus glaberrimis, apicem versus minute scabridis; ligulis brevibus, truncatis, ipsis glabris sed in axillis longe piligeris; laminis e suberecto decurvis, linearibus, basi paullo contractis, apicem versus sensim acutissimis, chartaceis, nervo medio manifesto praeditis, dorso glabris supra minutissime et quasi sca- bride pilosulis, ad 0,4 m longis et 10 mm latis. Culmi crassi, teretes vel subteretes, cum nodis glabri, laeves. Inflorescentia e culmi apice singula, super vaginam summam breviter stipitata, multiflora, optime pinnatim e spicis ex erecto decurvis, sessilibus, usque ad 0,13 m longis secus rhachin in spiculam vigentem desinentem, bene complanatam, rectam nec undulatam, concolorem, margine minute scabridam spiculas densissime sibi appressas multiseriatas suberectas gerentibus composita. Spiculae glaberrimae, brunneae, ellipticae, late acutiusculae, 2,9 mm longae. Glumae tenerae, a paleis aegre solutae, e late elliptico late acutiusculae, 5-nerviae, inferior quam sequens et paleae paullo brevior, sequens spiculae longitudine. Paleae spiculae longitudine, subaequilongae, e late elliptico acutiusculae, rigidulae, stramineae, nitidulae, minutissime punctulatae.
Brasilia septentrionalis, Prov. Amazonas, prope Santarem (Spruce Pasp. no. 16).
39. Paspalum violascens Mez, spec. nov.
Perennis, e rhizomate valido, suberecto, vaginis. brevibus pilosis induto fasciculatim proveniens, florigera sesquimetralis, valida. Folia vaginis internodia bene superantibus, apicem versus acute carinatis, secus marginem ciliatis cet. glabris, laevibus; ligulis conspicuis, rotun- datis, integerrimis, ispis glabris sed in axillis pilorum longorum brunnes- centium seriem spectabilem gerentibus; laminis erectis, bene linearibus, basi anguste contractis, apicem versus sensim acutissimis, margine ad basin pilis nonnullis erectis remotis ciliatis cet. glabris, laevibus, colore violascente insignibus, ad 0,25 m longis et 10 mm latis, rigidulis. Culmi
14 Carl Mez.
stricte erecti, teretes, ad nodos erecte pilosi cet. glabri et laeves. In- florescentia e culmi apice singula, longe stipitata, densa, subcylindrica, multiflora, ad 0,2 m longa et 45 mm diam. metiens, e spicis superne decrescentibus inferioribus ad 60 mm longis, plane sessilibus, ex erecto minute decurvis, ad insertiones fasciculatim pilosis, secus rhachin com- pressam, anguste linearem, concolorem, glabram, margine fere laevem, in spiculam vigentem desinentem, spiculas suberectas, densissime 4-stichas, gerentibus composita. Spiculae breviter pedicellatae, sub- anguste ellipticae, acutiusculae, bene pilosae, 2 mm longae. Glumae tenerrimae, 3-nerviae, inferior quam sequens et paleae paullo brevior, ex elliptico rotundatae. Paleae spiculae forma, rigidulae, lutescentes, niti- dulae, fere laeves.
Trinidad, loco accuratiore haud indicato (Trinidad Bot. Gard. herb. no. 2175).
36. Paspalum brunneum Mez, spec. nov.
Perennis, e rhizomate brevi crassoque stricte erecta, valida, ad 0,9 m alta. Folia vaginis quam culmi internodia longioribus, haud vel vix carinatis, dorso pilis longis flaccidisque e tuberculis minutis ortis conspersis; ligulis magnis, truncatis, integerrimis, glabris; laminis, erectis, linearibus, basi rotundatim contractis, apicem versus sensim acutissimis, nervo medio manifesto praeditis, coriaceis,' dorso glabris vel subglabris, supra brevissime puberulis, ad 0,18 m longis et 12 mm latis. Culmi stricte erecti, subteretes, ad nodos longe lanuginatimque pilosi cet. glabri, Jaeves. Inflorescentia e culmi apice singula, longe stipitata, multiflora, ad 0,16 longa, densiuscule pinnatim e spicis erectis, vix curvatis, sessili- bus, omnibus subaequalibus, in spiculam vigentem desinentibus, ad 90 mm longis, ad insertiones longe pilosis cet. glaberrimis, secus rhachin angulatam nec complanatam, rectam, margine haud scabram spiculas suberecto-erectas inferiores quaternas subglomeratim consociatas laxius- cule quadrifarias gerentibus composita. Spiculae anguste ellipticae, acutiusculae, brevissime pilosulae, 2,5 mm longae. Glumae tenerae sed a paleis facile solutae, alutaceo-brunneae, aequilongae paleas paullo superantes, ex elliptico anguste rotundatae, inferior 5-, superior 3-nervia. Paleae rigidulae, stramineae, nitidulae, lineatim punctulatae.
Brasilia, Rio de Janeiro in locis humidis prope urbem (Glaziou no. 9050, 13328, Riedel no. 974).
41. Paspalum oryzoides Mez, spec. nov.
Perennis, e rhizomate erecto fasciculatim proveniens, florifera ad 0,4 m lata, gracilis, Folia vaginis quam culmi internodia brevioribus, carinatis, cum marginibus glabris, laevibus; ligulis conspicuis, truncatis margineque crenatis, ipsis glabris sed in axillis longe piligeris; laminis erectis, anguste linearibus, basi haud contractis, apicem versus persensim acutissimis, nervo medio tenui nunc tenuissimo praeditis, siccis tota longitudine complicatis subuliformibus, supra ad basin pilis nonnullis longis flaccidisque praeditis cet. glaberrimis, laevibus, ad 0,3 m longis et 3 mm latis, Culmi gracillimi, subangulati, cum nodis glabri et laeves.
seg
Generis Paspali species novae. 15
Inflorescentia e culmi apice singula, longe stipitata, subpauciflora, densissima, e spicularum colore brunnea, ad 80 mm longa et 9 mm diam. metiens, e spicis ad 4 optime pinnatim axi insertis strictissime erectis, bene inaequalibus superioribus valde decrescentibus, plane sessilibus, usque ad 40 mm longis, in spiculam vigentem desinentibus, secus rhachin bene compressam, vix undulatam, medio pallidam, margine sublaevem, spiculas densissime 2-stichas suberectas gerentibus composita. Spiculae manifeste pedicellatae, optime ellipticae, late manifesteque acutae, 4 mm longae. Glumae validae et a paleis facile solutae, e perfecte elliptico brevissime acuminulatae, 3-nerviae, inferior superiorem paullo superans. Paleae subaequilongae, rigidae, stramineae, nitidulae, valde punctato-rugulosae.
Paraguay, in pratis humidis prope Caaguazu (Balansa no. 70), in regione superiore fluminis Ytu (Hassler no. 9647).
42. Paspalum alcalinum Mez, spec. nov.
Perennis, e rhizomate brevi erectoque crassiusculo proveniens, flori- fera metralis, e gracilioribus. Folia vaginis culmi internodia superanti- bus, haud vel non nisi minute obscureque carinatis, cum marginibus glaberrimis, laevibus; ligulis maximis, laceris, glabris; laminis stricte erectis, linearibus, basi haud contractis, apicem versus sensim acutissi- mis, rigidis, nervo medio valido praeditis, glaucis subtus albidis, margine serrulato-scabris, glaberrimis, ad 0,35 longis et 8 mm latis. Culmi stricte erecti, validi; cum nodis glabri, laeves. Inflorescentia e culmi apice singula, longe stipitata, multiflora, subthyrsoidea, apice acuta, ad 0.2 m longa et 30 mm diam. metiens, optime pinnatim e spicis ad 10 superiori- bus bene decrescentibus, stricte erectis, paullo vel vix curvatis, usque ad 70 mm longis, sessilibus, ad insertiones longe piligeris, secus rhachin bene complanatam, rectam, medio rubentem, margine serrulato-scabridam nec ciliatam, in spiculam vigentem desinentem spiculas suberecto-erectas nunc 2- nunc 4-stichas gerentibus composita. Spiculae breviter sed manifeste pedicellatae, bene ellipticae, acutiusculae, breviter pilosae, 3 mm longae. Glumae aequilongae paleas paullo superantes, validiusculae facile a paleis solutae, 5-nerviae, virentes. Paleae e late elliptico latissime acutiusculae, rigidae, brunneae vel castaneae, nitidulae, bene punctulatae.
Mexico, Dept. San Luis Potosi, in pratis alcalinis prope Hacienda de Angostura, Julio florens (Pringle no. 3764).
48. Paspalum Regnelli Mez, spec. nov.
Perennis, validissima, statura magna sat ultra metrali. Folia vaginis haud carinatis, internodia bene superantibus, dorso apicem saltem versus tuberculis minutis piliferis conspersis; ligulis brevissimis, truncatis, crenatis, ipsis glabris sed in axillis barbam perlongam densamque pilorum niveorum gerentibus; laminis e suberecto decurvis, anguste lanceolatis, apicem versus sensim acutissimis, basi anguste rotundatim contractis, siccis planis, subchartaceis, margine crispulatis et minute denseque spinuloso-serrulatis praesertim ad apicem obverse scaberrimis, subtus glabris supra (pilis delapsis) tuberculis minutis innumeris
16 Carl Mez: Generis Paspali species novae.
conspersis, nervo medio perconspicuo auctis, ad 0,4 longis et 20 mm latis. Culmi validi, erecti, teretes, toti invaginati, praeter nodos sueto pilosos glabri. Inflorescentia e culmi apice singula, permultiflora, folia longe superans, semper fere triste violascenti-colorata, laxius densiusve pinnatim e spicis 6—15 subaequalibus vel superioribus paullo de- crescentibus, elongatis (usque ad 0,18 m longis mihi visis), sessilibus, ad insertionis nodos longe pilosis, erectis vel suberectis vel rarius sub- erecto-patentibus, spiculas densissime 4-stichas optime unilaterales gerentibus composita; rhachibus complanatis, medio viridibus margine late violascentibus et hic minutissime vel vix serrulatis nec non saepius pilis valde distantibus longis auctis, rectis, in spiculam vigentem desinentibus. Spiculae brevissime sed tenuiter pedicellatae, dorso magis ac ventre pilosae, ellipticae, apice late acutiusculae, ad 2,19 mm longae et 1,75 mm latae, Glumae subaequilongae, paleas minute superantes, uni- nerviae. Palea inf. rigida, brunnea, minute prominulo-punctulata, nitidula.
Brasilia, Prov. Minas Geraes ad Caldas (Regnell III, no. 1342), loco non indicato (Glaziou no. 9049, 16568, Pohl no. 4809, Riedel no, 43); Prov. Sao Paulo in Sierra de Caracal (Mosén no. 1754), loco non indicato (Perdonnet no. 489); Uruguay, ad Rio Pilcomayo inferiorem (Rojas no. 22, 433); Argentina, Insula Apiri Grande (Niederlein); Bolivia, Prov. Tarija prope Villamontes (Pflanz no. 621).
44. Paspalum acutissimum Mez, spec. nov.
Perennis, ad 0,5 m alta, e rhizomate late repente multiramoso, horizontali proveniens. Folia infima in squamas ovatas, apice rotundatas, fibrosas, dorso prope basin parce pilosas mutata, superiora vaginis superne bene carinatis tubulose appressis, glaberrimis; ligulis brevissimis, truncatis, crenatis, ipsis glabris sed in axillis pilos multos longos gerentibus; laminis inferioribus angustissime ensiformibus superioribus basi breviter rotundatim contractis, in apicem acutissimum persensim angustatis, coriaceo-rigidulis, planis, nervo medio validissimo praeditis, margine prope basin crispulatis, glaberrimis nec ciliatis, ad 0,25 m longis et 11 mm latis. Culmi validi, subángulati, stricte erecti, glabri, inter- nodiis quam vaginae sat brevioribus. Inflorescentia e culmi apice singula, multiflora, folia non nisi paullo superans, optime pinnatim e spicis 3—10 sueto ad 5 subaequalibus, fasciculatim erectis vel lateralibus sessilibus paullo decurvis, ad insertionis nodulos longe albo-strigosis, ad 60 mm longis, spiculas dense 4-stichas optime unilaterales gerentibus composita; rhachibus bene complanatis nec alatis, viridibus, rectis nec undulatis, glabris nec margine serrulatis, in spiculam vigentem de- sinentibus. Spiculae pedicellis e gracilioribus plus quam duplo breviori- bus stipitatae, erectae, arcte sibi aceumbentes, perparce minutissimeque pilosae, lanceolatae, apice longe acutissimae, virentes, ad 3 mm longae et 1 mm latae; glumis aequilongis et paleas.,superantibus, 3-nerviis. Palea inferior apicem ‘versus minutissime pilosula, pergamacea, stra- minea, nitidula, laevis, paleam superiorem optime acuminulatam superans,
Brasilia, Prov. Bahia prope Ilheos (Riedel).
K. Dinter; Pflanzenarten aus Deutsch- Südwestafrika. 17
XIV. Index der aus Deutsch-Südwestafrika bis zum Jahre 1917 bekannt gewordenen Pflanzenarten.
Von Regierungsbotaniker K. Dinter. (Originalarbeit.) l Abkürzungen: A. = Amboland; H. = Hereoland; N. = Namaland; K. = Kalachari. Abgekürzte Sammlernamen: Schz. = Schinz, Dtr. = Dinter, Marl. = Marloth. Omeg = Otavi Minen u. Eisenbahngesellschaft, Rant. = Rautanen,
Auf die korrekte chronologische Folge der Entdeckung wurde kein Wert gelegt.
Für zahlreiche Fundortangaben liegen keine Belegexemplare vor; sie stützen sich lediglich dër Notizen, die ich während meiner Reisen machte.
1. Abrus precatorius L. Syst. ed. XII. 472. — H.: Otjihewita nahe der Quelle Dtr. I. 768; Missionsstation Gaub, bewaldeter Gneisshügel Dtr. 2390.
2. Abutilon austroafricanum Hochr. in Ann. Conserv. et Jard. Bot. Genéve 1902, 25. — H.: Okamita b. Okahandja Dtr. I. 509; zw. Walfischbay und Otjitambi, Lüderitz 76.
3. A. Dinteri Ulbr. in Engl. Bot. Jahrb. LI. 17. — N.: Aus Dtr. 1073. — H.: Okahandja Dtr. 462.
4. A. Englerianum Ulbr. in Engl. Bot. Jahrb. XL. 30. — H.: Franz- fontein-Outjo Dtr. 2640; Grootfontein Dtr. 905.
5. A. flavum Ulbr. in Engl. Bot. Jahrb. LI. 26. — N.: Satans- platz Dtr. 2077; Inachab Dtr. I. 984.
6. A. fruticosum Guill. et Perr. Fl. Seneg. Tent. I 73. — H.: Dorst- rivier Dtr. 190; Okahandja Dtr. 307. — .N.: Gansberg, Fleck 839. — A.: Oschando Schz. 184; zw. Olukonda u, Uukuambi Schz. 185.
1. A. graveolens Wight et Arn. Prodr. 56 syn. A. hirtum Sweet. — N.: Aus, Schz. 186; Tiras, Schz. 186; am Arrib b. Rehoboth, Fleck 18. — H.: Am Swakop b. Otjimbingwe Marl. 1399, Nels 10, Hópfner 33; Water- berg Dtr. 414.
8. A. Harmsianum Ulbr. in Engl Bot. Jahrb. LI. 29. — H. Omaruru Dtr. 1427.
9. A. indicum Sweet Hort. Brit. 54. — H.: Salem Dtr. I. 145; Okozon- gomuinja Dtr. 1789; Waterberg Dtr. 1835, Fleck 737.
10. A. intermedium Hochst. ex Schweinf. Beitr. Fl. Aethiop. 49. — H.: Okahandja Dtr. 79; Waterberg Dtr. I. 360; Habis Dtr. I. 1446. — N.: Warmbad Fleck 198a, 199a; am Kuisib, Fleck 493; Inachab Dtr. I. 984. — A.: Omulonga, Schz. 182, 183; ohne Standort Rautanen 60 u. 415.
11. A. Marlothii Ulbr. in Engl. Bot. Jahrb. LI. 22. — H.: Otjim- bingwe, Marl. 1899, 1460.
12. A. pyenodon Hochr. in Bull. Herb. Boiss. Ser. II, II. 1001. — H.:
18 ` [Abitulon] K. Dinter.
Gamkoichas Dtr. 1465, Fleck 737a; Otjimbingwe Linden, Aubinkonis Gürich 45; bei Omaruru, Fritzsch 129. — N.: Kuibis Range 667.
Hochreutiner l. c. behauptet von meiner Nr. 1465 (die Angabe 1464 ist falsch und gehórt zu Commiphora dulcis), die ihm als Unterlage für sein Abut. pycnodon diente, die Petalen seien „aurea et basi violacea“, während sie tatsächlich rosa mit dunklerem Nagel sind. und in meinem Sammelkatalog ist sie bezeichnet als „Malvacea fl. rosaceis“. Ich vermute, H. hat meiner Farbenangabe nicht geglaubt, da die Rosafarbe vielleicht verblichen und nur noch am Nagel dunkelmalvenfarbig war. Ich bin nicht imstande, zwischen 1465 (A. pycnodon) und Nr, 65, 66, 67 von Okahandja, die Ulbrich als A. salmoneum beschreibt, einen Unterschied von Belang zu finden.
18. A. ramosum Guill. et Perr. Fl. Seneg. I. 48 var. sparmannioides (Guill. et Perr.) Hochr. in Ann. Cons. et Jard. Bot. Genève VI. 17. Nord- west- und Nordostafrika, Indien. — H.: Waterberg Dtr. I. 406.
= 14. A. Rehmannii Bak. f. in Journ. Bot. XXXI. 217. Transvaal. — H.: Grootfontein Dtr. I. 675. 15. A. salmoneum Ulbr. in Engl. Bot. Jahrb. LI. 24. — H.: Oka- handja Dtr. 65, 66, 67. — Siehe Note bei A. pycnodon.
16. A. Schäferi Ulbr. in Engl. Bot. Jahrb. LI. 17. — N.: Aus Dr. Schafer 361.
17. A. Schinzii Ulbr. in Engl. Bot. Jahrb. Ll. 19. — N.: Aus Sehz. 187.
18. A. Seineri Ulbr. in Engl. Bot. Jahrb. Bd, 48 (1912), 369, LI. 16. — H.: Epata (Omaheke) Seiner 346.
19. A. Sonneratianum (Cav.) DC. Prodr. I. 470.
Ist bisher aus Deutsch-Siidwestafrika noch nicht nachgewiesen. Die Bestimmung von Gürichs Nr. 45 von Aubinkonis als A. Sonneratianum ist falsch; es handelt sich um A. pycnodon (Ulbrich).
20. Acacia albida Del. Fl. Aegypt. 286. Afr. bor. = Omue (otjiherero), Anadi (Hottent.). — H.: Richthofen Dtr. 2792a; Okahandja Dtr. 148; Otjisewa Schz.; Barmen Schz.; bei Nabas am Swakop, Schenck 456, Herero- land Marl. 1194; Potmine, Fleck 411a; Gürich 98, am Kuisib, Fleck 447a; Usakos Schz. 764.
21. A. amboénsis Schz. in Mém. Herb. Boiss. no. I. 105. Afr. trop. -- A.: Omupanda, Wulfhorst 2; Kilewi am Kunene Schz. 763.
22. A. arabica Willd. Sp. Pl. IV. 1085. Afr. As. trop. — H.: Otavi- berge Dtr. 939; Tsumeb Dtr. 1723.
23. A. arenaria Schz. in Mém. Herb. Boiss. no. 1, 105. Afr. trop. — A.: Olukonda Schz. 2071; Omatope Schz. 2072.
24. A. cinerea Schz. in Verh. Bot. Ver. Brand. XXX. 240. Afr. austro- — A.: Omatópe Schz.
25. A. detinens Burch. Trav. I. 310. Afr. austr. syn. A. tenax Marl. in Engl. Bot. Jahrb. VIll. 254 = Omuzaona (otjiherero). — N.: Rehoboth Schz., Fleck 485a; Kuibis, Schenck 373. — H.: Hereroland, Marl. 1258; Okahandja Dtr. 268.
—*
Pflanzenarten aus Deutsch-Südwestafrika. 19
Gemein im ganzen Hererolande, Flachen von vielen Quadratmeilen fast undurchdringlich überziehend. Meist nur 2—3 m hoch, erreicht sie an, günstigen Orten, wie am Waterberg, bei Grootfontein usw. bis zu 8 m Hóhe: Ihr Gummi ist von hervorragend guter Qualität. Das Kernholz ist schwer und schwarzbraun.
26. A. dulcis Marl. et Engl. in Bot. Jahrb. X. 24. Afr. austr. = Omun- gogomui (otjiherero) (syn. A. longepetiolata Schz. in Mém. Herb. Boiss. no. 1. 114, syn. A. caffra Willd. var. Pechndü 0. K.) — H: Okahandja Dtr. 298; Hereroland, Marl. 1258. — N.: Kuisib, Fleck 492a, 493a; ohne Standort Fleck 49.
21. A. eriadenia Benth. in Hook. Lond. Journ. V. p. 98. — H.: Otjitjika Dtr. 2881; Heidelberg b. Tsumeb Dtr. 1687; Okozongomuinja Dtr. 1773. Otjituo Dtr. — A.: Rautanen 292.
28. A. Fleckii Schz. in Mém. Herb. Boiss. no. 1, 108. Afr. trop. = Otji- taurumbuku (otjiherero). — H.: Otavi Dtr. 940; Chansis, Fleck 412a Tsumeb Dtr. l
Sehr häufig im ganzen östlichen und nördlichen Hererolande, besonders in der Omaheke. Sie ähnelt im Habitus ausserordentlich der A. dulcis und unterscheidet sich von dieser hauptsächlich durch die kurze Behaarung und die winzigen auf der Blattstielunterseite verstreuten Stacheln. Während die ausgezeichnete Art in der Omaheke östlich Okahandja nur 2—4 m Höhe er- reicht, sah ich bei Tsumeb Exemplare von 7—8 m Höhe. Während A. dulcis schmutzig weiss und (ziemlich häufig) schmutzig rosa